Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Eleonora Soekias

05-08-192323-03-2009
      Lief, trouw vriendinnetje, ik mis je zo. Het huis is leeg, net als mijn hart, en elke dag vind ik er 1 teveel nu. Je nooit meer kunnen aanraken, nooit meer een knuffel kunnen geven, nooit meer met je kunnen babbelen of lachen, het benauwt me zo. Je sprankelende stemmetje, dat zo de kamers kon vullen met de liedjes die je kende, oh, alle kamers zijn zo stil nu. Ach mama toch, ik had je willen redden, maar ik ben God niet. Machteloos moest ik toezien hoe die medische prutsers je de dood injoegen. Al mijn geloof in artsen en God is even helemaal de bodem ingeslagen, hoe kan ik ze ooit nog vertrouwen? Ach lieverd, ik had zo graag al je lijden over willen nemen, al je pijn, maar kon alleen maar machteloos toezien.
      Dankjewel lieve mama, voor het onze moeder hebben willen zijn, voor al je liefde, je zorg voor ons, je unieke, warme persoonlijkheid. Door alle grenzen en eeuwen heen zullen we van je blijven houden.

      Later
      als niemand je
      gekend zal hebben
      zal ik van je noemen
      je naam een bestaan geven
      tussen de levenden

      dan zal ik vertellen
      van je kleine handen
      die uit wrakhout een
      schip wisten te bouwen
      uit puin een warme woning

      ik zal je houwen
      uit de herinnering
      tot een onverwoestbaar
      beeldhouwwerk

      en wie nog
      zal niet van je weten?

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 17   |   niet OK
        Lieve, lieve mama, ik mis u nog elke dag. Alles is zo leeg en kil en ik voel me zo verloren. Ach, lieve schattebout, ik mis ons lachen met elkaar, onze babbeltjes, ons samen boodschapjes doen, ons verse visjes eten, ik mis alles zo, mama. Met u is mijn hart ook gestorven, denk ik! Het voelt zo dood hier binnen in mij. Knuffels, mama, knuffels!
        Ingrid -
        14 mei 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 16   |   niet OK
        Lieve, lieve mama, wat mis ik u toch. Elke dag mis ik u! Waar zijn onze babbeltjes met elkaar, ons samen lachen, ons samen boodschapjes doen. Alles is zo leeg en kil, mama, en ik voel me zo verloren. Ach lieve schattebout, ik kan u niet eens meer een knuffel geven. Oh, zeg me toch dat u gelukkig bent en geen pijn meer heeft en niet meer hoeft te lijden. Ach lieverd, ik mis u zo! Ik heb de lichtjes weer aangedaan, mama, en de rozen voor u staan allemaal zo mooi! Knuffels, mama, knuffels!
        Ingrid -
        14 mei 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 15   |   niet OK
        Lieve mama, wat mis ik u toch. Elke dag is gewoonweg een kwelling. Ik denk aan u bij het opstaan en ik denk aan u bij het naar bed gaan. Ik mis onze babbeltjes, ons samen lachen om malle dingen, ons samen boodschapjes doen, ach lieverd, wat mis ik u toch! Geen mens kan weten hoe ik me voel! Ik brand elke dag lichtjes voor u, mama. Ik mis u zo verschrikkelijk en nu is alles zo leeg en kil. Maandag gaan we uw as verstrooien en dan is alles nog meer definitief dan het al is, mama. Ach lieverd toch, hoe moet ik toch verder met mijn leventje. Ik mis u zo!
        Ingrid -
        14 mei 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 14   |   niet OK
        Vandaag is het vrijdag en ik ben vanmorgen zelf even boodschappen gaan doen, mama. Maar niet in C1000 waar ik altijd op vrijdagmorgen met u boodschappen ging doen. Ik kan dat even niet. Overal waar ik kijk zijn herinneringen aan u. Ik heb de lichtjes weer aangestoken, hoor, en uw bloemetjes zijn allemaal uitgekomen, alsof u ze laat bloeien, want ik heb natuurlijk nooit groene vingers gehad. Maar ze zijn allemaal vol in bloei en de fresia's ruiken zo lekker. De hele kamer ruikt er naar. En de rozen zijn net van marsepein, zo mooi! Het is zo stil in huis en ik heb de televisie maar aangezet, al zit ik dan achter mijn laptop. Het zonnetje schijnt, mama, maar in mijn hart voelt het als winter. Ik mis u nog altijd, o ja. Maar ik wil ook zo graag dat u nu gelukkig bent en gezond en zonder pijn en lijden. Ach, lieverd toch, nog voel ik die machteloosheid. Knuffeltjes, mama, dikke knuffeltjes. Love you!
        Ingrid -
        24 april 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 13   |   niet OK
        Lieve mama, heel veel knuffeltjes vanuit hier. Miss you. Hoop zo dat u nu gelukkig bent en geen pijn meer heeft. Ga maar, ga maar naar het licht, mama. Ik zal u altijd blijven missen, maar ik wil dat u nu eindelijk verlost bent van alle pijn. Dikke knuffeltjes, Ingrid
        Anoniem -
        23 april 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 12   |   niet OK
        Lieve mama, geen dag komt zonder u. Ik mis u zo. U was zo'n warme, liefhebbende moeder en veel te bescheiden. U gaf altijd het beste aan een ander en nam zelf genoegen met het minste. Ik hou van u, mama, om de mens die u was, om de moeder die u was. Ik had u zo graag willen redden, maar kon alleen maar machteloos toezien. Ach lieverd toch, ik mis u zo en kan alleen maar wensen dat God ziet hoe een mooie ziel u bent!
        Ingrid -
        21 april 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 11   |   niet OK
        Ach lieverd, ik mis u toch zo. Ik hoop met heel mijn hart dat u altijd bij mij en Suzette zult zijn, al bent u in een andere wereld. Ik verlang er zo naar u een knuffeltje te kunnen geven en weer even gezellig met u te babbelen en te lachen. Ik mis u zo, lieverd. Ik hou zoveel van u en het doet zo pijn, zo pijn u te moeten missen. Maar dat u gelukkig bent en geen pijn meer hebt en niet meer zo hoeft te lijden door al dat medische gepruts, is nu mijn liefste wens, mama. Ik hou van u, zoveel, over alle grenzen en door alle eeuwen heen. Knuffeltjes maar weer
        Ingrid -
        20 april 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 10   |   niet OK
        Lief van Joke en Paul, he mama, dat ze een kaarsje voor u hebben opgestoken en voor u hebben gebeden? Ik ben zo blij dat er nog mensen zijn die nu niet vergeten, mama. U verdient het ook niet om vergeten te worden. U dacht altijd aan anderen, cijferde u zelf helemaal weg en dat is ook zo tragisch. Ik had maar 1 wens, dat u tenminste uw laatste jaren gelukkig en gezond mocht doorbrengen, maar helaas, zelfs dat was u niet gegund. Ach lieverd, ik mis u zo en heb zo ontzettend veel verdriet en het lijkt alsof mijn hart is uitgerukt. Ik wil u een dikke knuffel geven, met u babbelen, met u lachen, maar het blijft zo stil.
        Ingrid -
        15 april 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 9   |   niet OK
        Ach lieve mama, ik blijf u maar missen en missen en weet gewoon niet hoe ik de dagen door moet komen. Alles herinnert mij aan u. Ik ben u kwijt en heb er zoveel verdriet van. Wat hebben die artsen ons toch aangedaan? Ik mis u zo ontzettend en zie steeds maar hoe ziek u was en hoe u ons uiteindelijk ontglipte. Ach lieverd, ik had het zo graag overgenomen, maar ik ben maar zo'n nietig mens. Ik heb de lichtjes weer aangedaan bij uw foto en morgen ga ik weer verse bloemetjes kopen, hoor. Ik had vandaag al gekeken, maar er waren geen mooie bloemetjes. Ik hou van u, lieve mama, door alle eeuwen heen en over alle grenzen. Ik hoop zo dat u geen pijn meer hebt en eindelijk gelukkig mag zijn. Heel veel knuffeltjes, mam
        Ingrid -
        14 april 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 8   |   niet OK
        Lieve tante nora we hebben een kaars voor u opgestoken in de kerk en in onze gebeden herdacht, het is nog zo vers.
        Ingrid , Suus en Jan ook deze paasdagen denken we aan jullie en begrijpen dat het erg moeilijk is om deze dagen door te komen, we wensen jullie heel veel sterkte.
        Liefs en een knuffel van Joke en Paul
        We hebben hier op de website ook maar weer een kaarsje aangestoken.
        joke -
        12 april 2009

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.

      vorige
      volgende