Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Afscheid, wanneer wil je afscheid nemen van je beppe?

Beppe was bijna 84 jaar oud, al heel lang bij ons.

Ik denk dat we allemaal wel eens een klomp van beppe achter onze kont aan hebben gehad, Een oplawaai, zoals ze het noemde.

Want boos dat kon beppe ook worden.

Maar beppe was ook een beppe die betrokken was. Wanneer een kleinkind van haar vader of moeder ging worden wilde ze de kleine, haar achterkleinkind, graag zo snel mogelijk zien. het kleine ding vasthouden.

Beppe had altijd wel iets te vertellen. Altijd was beppe aanwezig op verjaardagen van haar kinderen maar, ook van de klein- en achterkleinkinderen, wat er steeds meer werden.

Als je een praatje met beppe wilde houden kwam je de eerste tijd niet weg, beppe kon praten als brugman. Nieuwkomers in de familie krgen steevast een rondleiding door het huis en over het erf. Al pratende nam beppe je aan de arm mee. Ze vertelde honderduit. Over haar poes, kippen. tuin. buren. klein- en achterkleinkinderen en nog veel en veel meer.

Beppe hielt het wel pratende.

Wat zal het stil zijn nu beppe er niet meer is. Geen kleedjes meer op tafel, geen eieren mee naar huis krijgen. Geen beppe die roept dat je je schoenen uit moet doen. Niet aan mijn beertjes op de bank. Dat je mee moet om te kijken naar, tja er was altijd wel iets om naar te kijken bij beppe.

Lieve beppe, ik ben blij dat u onze beppe was en ik weet heel zeker, al die anderen waren dat ook. En ook zijn we heel blij dat u onze kinderen hebt mogen leren kennen. Al zijn de meesten nog heel erg klein.

We zullen beppe heel erg missen en maar hopen dat beppe nu weer bij pake is.