Samen blijven we jou herinneren…

Beste familie, lieve Jan,

Wat een droef bericht bereikte ons gisteren hier in de British Virgin Islands. Wij condoleren jullie oprecht, en wensen jullie heel veel sterkte. Tegelijkertijd zijn we er ook van overtuigd dat de vele mooie herinneringen aan Bep geleidelijk aan jullie verdriet zullen verdringen.

Lieve Jan: we leerden Bep door jou in 1985 kennen, en waren direct gecharmeerd van haar krachtige persoonlijkheid, professionalisme en daadkracht. En daarbij nog charmant, lief en aardig ook! Waar ter wereld we ook neerstreken, we konden altijd wel op een bezoekje van jullie rekenen. Hoe maf onze plannen ook, Bep hoorde het allemaal aan, en zei dan (Bep sprak in hoofdletters) "niets voor mij, maar DOEN!"

Lieve Bep, bedankt dat je er was, bedankt voor het ZIJN.

Helma Hermans en Bob van Duijl
a/b sy SUNNY SPRAY,
Tortola, BVI

1957.Een zaterdagochtend op de societeit van Vestuvalo. Grote schoonmaak door eerstejaars na een nacht doorhalen. Luid zingend, met Bep, "Buona Sera, Signorina, Buona Sera....Zorgeloze tijd. Een mooie herinnering.
Ik wens allen die Bep moeten missen veel sterkte.
Bea Beurs

Bep was mijn tante. Mijn enige tante met dezelfde naam als mijn moeder en dat was iets bijzonders. Ik kan haar goed voor me zien en herinner me vooral haar diepe stem en haar bulderende lach. Ze had iets machtigs. Als ik aan Bep denk, dan denk ik ook aan het huis in Brielle; hoe bijzonder het was, de sfeer, de geur.
De laatste keer dat ik Bep zag was een jaar of wat terug, op een tentoonstelling van Charlien in Baarn/Hilversum. Ze was nog steeds mijn tante Bep, maar ik zag nu ook haar kwetsbare kant beter. Een mooi mens. Machtig en kwetsbaar.
Ik stel me voor dat zij en Driemke het gezellig hebben samen.
Lieve Pien en Elzemiek, ik hoop dat jullie goed afscheid hebben kunnen nemen van jullie moeder; en tevreden terug kunnen kijken op jullie tijd samen met haar. Fijn dat jullie mijn nichten zijn! Liefs, Marleen

Zo leerde ik Bep kennen tijdens onze Calo-jaren (57-61) en zo zal ik haar herinneren. Helaas slechts sporadische ontmoetingen na de Calo-tijd. Het ontging me echter niet dat Bep niet stilzat en in haar vakgebied toonaangevend was. Helaas weet ik niets over haar laatste tijd (ziekte? lijden?). Haar familie en naaste vrienden wens ik troost toe. Bart Crum - Uithoorn

Sprankelend, warm en humorvol vond ik Bep! De mooie foto van Bep bij het raam geeft dat voor mij prachtig weer.
Mijn herinneringen aan Bep zijn uit de tijd dat ze mijn collega was :
Haar kijk op kinderen, haar creatieve initiatieven (werkweken; feesten; liedteksten bij jubilea; enz.) , haar betrokkenheid bij collega's.
Maar ook herinner ik mij de gezellige wintersportvakanties in Saint Nicolas, waar ik enkele keren bij was.
Ja, sprankelend, warm en vol humor was ze altijd....
Ik wens de familie en vrienden heel veel sterkte!

Met goede herinneringen kijken wij terug naar een vriendin, met trots dat we je hebben mogen kennen. Wij wensen Elsemieke, Charlien, Jan en alle familieleden en vrienden sterkte met het harde feit dat we zonder jou verder moeten.

Bep, je zat in ons jaar op de academie voor lichamelijke opvoeding, we hadden daarna weinig kontakt, ik hoop dat jouw omgeving troost zal vinden, Heleen Veldhuyzen van Zanten.

Bep: mijn grote voorbeeld bij het volleyballen
Bep: altijd in voor een mop, een vrolijke lach en veel gezelligheid
Bep: van de vele etentjes, die we samen hadden
Bep: van de ontspannen, maar diepgaande gesprekken
Bep als patiënt in de praktijk, andere rollen, zelfde contact
Het laatste stuk heb ik helaas niet meegemaakt,
maar Bep blijft een markant persoon in mijn leven.
Lieve Jan en familie veel sterkte.
Liefs Gonny.