Hey mijn lieve dancin' queen. Het is al lang geleden dan ik nog eens iets voor je neerschreef. Er gaat geen moment voorbij, dat ik denk dat ik je nooit de raad had mogen geven met dat "vriendje" van je af te spreken. Dan was je waarschijnlijk nooit op die moment alleen in de Irish pub geweest. Toen we je affiches begonnen te verspreiden en we ons in verschillende groepjes hadden opgedeeld zei ik nog, och hier al die cafeetjes op de groenplaats daar kwam ze niet. In de kerk zing ik dan het liedje dat jij helemaal was, wishing you were somehow here again, je zou toch zo een prachtige Christine kunnen geweest zijn, ook Lieve Suys zei dat na onze zanglessen die we samen gedaan hebben. Je hebt er geen idee van hoeveel ik er voor over zou hebben om terug met jou te dansen op de deuntjes van 'Roxanne' uit Moulin Rouge. Puur van al dat schuldgevoel heb ik het nooit over mijn hart kunnen krijgen om je oma nog eens te bezoeken of nog eens met Anja af te spreken, ik kon/kan het gewoon niet. Als ik in Wilrijk voorbij de kerk rijdt met mijn ventje dan slaat mijn hart elke keer weer een slag over. Lieve lieve Ellen, ik hou van je en je zit voor altijd in mijn hart! Het was zo fijn in walibi met jou en heel de bende voor mijn verjaardag. Op de dag zelf kwam je dan nog totaal onverwacht een cadeautje brengen en hebben we heerlijk gepraat. Ik dacht echt dat ik je goede raad had gegeven. Sorry mijn lief meisje, sorry sorry sorry sorry, ik kan het niet genoeg zeggen. Ook sorry voor die vreselijke valse noten in de kerk, ik kon het zo goed! Ik wou het echt perfect doen voor jou, ik kreeg het gewoon niet door mijn keel. Goh meid je hebt al zo veel moeten missen. De feestjes met de groep waren niet meer dezelfde zonder u. Een '70 '80 '90 fuif doen ze niet meer in de aalmoezenier en we zijn maar 1 keer samen geweest. Ik zag net een film 'the lovely bones' ik moest de hele tijd aan je denken. Daarom dat ik het er nu misschien hier effe allemaal van me af schrijf. Ik hoop alleen maar dat jij ons niet hoeft te zien treuren, vooral omdat je ons altijd zo gelukkig kon maken met een simpel gebaar. Je bent de liefst meid die ik ooit tegenkwam. Die periode dat we zo nauw samen repeteerden aan onze dans en zang voor 'de drie bijlen' zal ik nooit vergeten. We konden alles aan elkaar vertellen zonder dat er enig verwijt zou volgen, zo kom je niet veel mensen tegen in je leven, ik mis het nog steeds. Je had er bij moeten zijn op de trouw van ons Peggy, je had zeker samen met mij menig traantje gelaten en heerlijk gelachen en gedanst tegelijkertijd. oa op the dancin' queen uiteraard. :-) Lieve lieve schat, palm dat podium in, waar je ook bent, speel de pannen van het dak en ooit doen we dat terug samen!
Dikke dikke xjes
