Inmiddels alweer een tijdje geleden………
Met pijn in ons hart moesten we ook van jou afscheid nemen pap, op 75 jarige leeftijd. Omdat jij deze pagina voor mama heel belangrijk vond, voelde ik de behoefte het hier te delen.
Een week voor het overlijden vierde we Rosalie haar verjaardag.
Het was een gezellige middag waar je nog honderd uitsprak over van alles. Over het paardrijden de douane allerlei anekdotes kwamen voorbij. We hebben gelachen maar ook had je het zwaar. Niemand zag aan de buitenkant hoe ziek je op dat moment al was. Je was sterk tot het einde. Ook jij hebt voor euthanasie gekozen. Pap ik ben trots op je, ik heb je de laatste jaren alleen maar beter leren kennen. Een hele andere kant van je gezien zorgzaam, open en eerlijk maar ook kwetsbaar.
De laatste avond die we hadden zal ik nooit vergeten, we hebben nog uren zitten kletsen ik herinner mij dit als waardevol en warm.
Rust zacht pap, we missen jou.
Heel veel liefs Natasja
