In 1976 nam Eric de baan van Kees, als medewerker in de transportdienst in het Emma Kinderziekenhuis, over. In die periode was ik in het EKZ hoofd van de facilitaire dienst. Eric begon zijn carrière bij ons nogal bijzonder. Hij kwam te laat, en geen 10 minuutjes. Ik moest hem uit zijn bed bellen…! En dat is dan de eerste anekdote, er zijn er veel geweest tijdens de relatief korte periode van onze samenwerking. Het was het begin van en jarenlange vriendschap. Ik beëindigde mijn dienstverband bij het EKZ eind 1977, Eric bleef nog vele jaren “hangen” als medewerker bij de receptie, met veel plezier, voor hemzelf en zijn collega’s.
Gelukkig zijn wij elkaar nooit uit het oog verloren, vaak was er contact, ook met Kees, Ilona en Paul. De bezoekjes aan Artis, met Maaike en Wayra, waren een feestje! De laatste jaren, na onze pensionering, planden we dikwijls een museum-uitje. Te beginnen bij Eric met koffie en door Willem gebakken appeltaart, een paar uurtjes museum en meestal als slot ergens lekker een borrel en hapje. En dan de afspraakjes bij Henk en Gerda Morel en de heer en mevrouw Franken. Waardevol allemaal!
We gaan Eric erg missen. Zijn gezelligheid, hartelijkheid, humor, het lachen, de discussies, zijn nuchterheid, zijn interesse in de medemens en nog veel meer.
We wensen jullie als familie veel kracht toe met het verwerken van dit grote verlies.
Liefs,
Ook namens Willem,
Sjoukje Rootlieb
