Herinneringen aan Eugène.
Wij kennen jullie al het grootste deel van jullie leven. We hebben met elkaar meegeleefd in mooie en droevige tijden. En we hebben samen dingen beleefd tijdens vakanties. De eerste was naar Texel. Een hele onderneming om er te komen. We overnachtten toen in een jeugdherberg waar niks mocht. Een pilsje werd er niet geschonken en dus gingen we op zoek naar iets anders. Dat vonden we in een jeugdherberg vlakbij en we verkasten nog voor een paar dagen. Ook onze vakantie naar Oostenrijk in een appartementje vlakbij ruïne Landskron vergeten we niet. Met mooie tochtjes naar de Groszglockner en de Villacher Hochalpenstrasze o.a. Eugène was de enige met een rijbewijs, maar hij vond het toen al leuk om auto te rijden. Wat hebben we gelachen om de eerste surfpogingen ‘am Badestrand’. Later hebben jullie ons ingewijd in de geheimen van de cruise-vakantie. Eugène vond het volgens ons heel leuk om ons de eerste dag rond te leiden en te laten zien hoe alles aan boord toe ging. We hebben dankzij jullie de smaak definitief te pakken gekregen. Dit najaar gaan we al voor de zesde keer samen met Ruud en Annelies. We hadden een leuk weekend samen in Gent en de laatste keer genoten we aan boord van ons luxe jacht op de Friese wateren, met Eugène als de ervaren stuurman. Want wat genoot hij van water en alles wat je ermee kon doen, zoals varen (snel en minder snel), surfen, zeilen etc. We hebben de geboorte van onze kinderen meegemaakt. En we verloren het grootste deel van onze ouders. Wat vinden we het nog steeds fijn en bijzonder dat jullie allebei afscheid zijn komen nemen van de moeder van Frans. In januari van dit jaar was dat. Dat is ook meteen het laatste beeld dat we van Eugène hebben. Wij herinneren hem als een gedreven mens in zijn werk en als een heel betrokken vader. We verliezen allemaal een goede vriend in hem. We hopen dat hij rust heeft gevonden nu.
Frans en Lia