Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Evert de Graaf

18-01-194905-11-2009
      Donderdagmiddag bereikte ons het droevige bericht dat oud-eerste elftalspeler Evert de Graaf na een kortstondige slopende ziekte op 60-jarige leeftijd is overleden. In Evert de Graaf verliest IJsselmeervogels een warme en vriendelijke persoonlijkheid die de club op allerlei manieren een warm hart toe droeg.

      Als voetballer van het eerste elftal, waarin hij vanaf 1966 t/m 1978 twaalf seizoenen onafgebroken actief was, genoot Evert de meeste bekendheid als de man die de laatste en beslissende penalty nam en scoorde in de kwartfinale van de KNVB beker in 1975 tegen AZ\'67. Recentelijk bekeek ik de beelden die op de supporterssite nog een keer via een link te zien waren. Met gebalde vuisten omhoog haastte Evert zich na die beslissende penalty naar de supporters die door het dolle heen waren. Beelden die ik en met mij velen, al ruim 34 jaar op mijn netvlies heb staan. Het leverde de bescheiden verdediger landelijke bekendheid op.

      Na zijn actieve voetbalcarrière bleef Evert zich op allerlei manieren inzetten voor de club die hem zo lief was. Van scheidsrechter tot jeugdcoördinator, lid van de Technische Commissie, vrijwilliger bij de bouw van de tribune en natuurlijk ook leider van de E-3 waarin zijn kleinzoon Jordi actief is. Wat was hij trots op Jordi, en wat beleefde hij een plezier en genoegen om bij hem te zijn. Evert was ook trots op zijn andere kleinkinderen, Lincy, Winston en Maud die hem nu ook missen moeten.

      Welke rol hem in het belang van de club ook toebedeeld werd, het maakte voor de sympathieke Evert niets uit.Hij kon zich schikken in elke rol. Zo was hij ook een periode ad interim trainer van het eerste elftal nadat hoofdtrainer Piet Hamberg in het seizoen 1993-1994 na vijf duels op non-actief werd gesteld. Met zijn trainersdiploma op zak was Evert eveneens als trainer enkele jaren actief bij Valleivogels uit Scherpenzeel. Met deze club wist hij in het seizoen 1986-1987 met 3-1 de competitieopening te winnen van IJsselmeervogels. Het leverde hem vast en zeker een dubbel gevoel op. IJsselmeervogels was nu eenmaal zijn club en zat als het ware in zijn haarvaten. Ontelbare uren heeft hij daar doorgebracht.

      Ook zijn vrouw Willie is als vrijwilligster een graag geziene gast. Achter de koffiebar en als gastvrouw van het bestuur in het sponsorhome heeft ook Willie de club menigmaal een helpende hand toegestoken. Dienstbaarheid staat bij haar hoog in het vaandel. Willie en haar kinderen Walter en Antine, Margreet en Jurgen zullen Evert de Graaf gaan missen als vader en de kleinkinderen een trotse opa. Maar ook binnen de club IJsselmeervogels laat Evert met zijn kenmerkende Spakenburgse humor en recht voor z\'n raap mentaliteit een enorme leegte achter.

      Het bestuur is dankbaar voor alles wat de club in de persoon van Evert de Graaf heeft mogen ontvangen. Zijn dienende persoonlijkheid zullen we hier niet meer aantreffen. We zijn er echter van overtuigd dat deze bij zijn Schepper voortgezet wordt. In die overtuiging bidden we Willie en de (klein)kinderen en overige familie de

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.