evert,
Het zal eind van de jaren zeventig zijn geweest dat ik je voor het eerst ontmoette in de tuin bij je buren op het Spijk 12, bij de portugese familie da Silva. Ik herinner me dat je bij hen \'kind aan huis\' was. Je was een rustige en aangename verschijning, sprak met mij over het verleden van Wageningen en over de wederwaardigheden van bekende en minder bekende wageningers. Evert, mede namens Armando, Joanna, Mauro, Kelly en Claudia
Descanse em paz

Beste Evert,
Meestal zag ik je achter het raam zitten en knikte je een groet, of je schuifelde binnen bij Gabriel en Herma als ik op bezoek was. \"Hoe gaat het, Evert?\". \"Mager maar gezond\". Je lichtvoetigheid is daarboven vast en zeker welkom.
Vaarwel.
Hielke

Hoihoi!

Opgroeien met Evert als buurman was een feest, als er iemand was die wist hoe je van het leven moest genieten was hij het wel!

Geniet vooral lekker door!

Bart

Evert, rust zacht! En enorm bedankt!
Voor al die keren, dat ik lekker op schoot tegen je warme buik aan mocht zitten....
Voor al die keren, dat je me aan het lachen hebt gemaakt met je gekke grappen en fratsen
Voor de uitbouw, die mijn ouders in jouw tuin mochten zetten, zodat ik thuis kon blijven wonen
Voor de steun, die je mij en mijn vriendjes in het Droomhuis altijd hebt gegeven.
Thijs

We wensen de familie veel sterkte met dit verlies.
Groeten Marcel, Carole, Robin en Ilse Pastoors

Het ga je goed Evert, lieve groeten van Robbert, Gonneke, Gras en Bloesem van het Spijk

Evert,
Een lege plek
Een groot gemis
Fijne herinneringen aan jou
Is al wat er nog is
Rust Zacht