Fien Njagul-Dreesman werd geboren in Assen op 17 oktober 1934. De laatste woonplaats van Fien was Veeningen.

De voorgeschiedenis.
Landbouwkundig ingenieur cq landmeter Bertus Dreesman kocht op jonge leeftijd in 1903 een landgoed gelegen in Amelte, nabij Assen. Hij liet daar drie boerderijen op bouwen die hij verpachtte. In 1924 bouwde hij voor zichzelf een woning.

Hij was 50 jaar toen hij op 30 juni 1930 trouwde met de 35 jarige Hennie Geertsema. Zij was weduwe. Met haar kwamen haar kinderen Jan en Roelie in het leven van Bertus, die gewoon bij de familie hoorden.

Uit het huwelijk van Bertus en Hennie zijn vier kinderen geboren: Fré, Gerda, Fien en Alie.

Fien (Fientje voor de familie Dreesman) was een vrolijk meisje met een grote liefde voor alles wat groeide en bloeide.

Fien deed toelatingsexamen voor de Rijks HBS. Met veel plezier heeft ze de opleiding gevolgd. Ze stond bekend om haar bijzondere aanleg voor talen. Met gemak las ze Franse en Engelse detectives.

Het was een zorgeloze tijd van studeren en een hechte vriendschap opbouwen met Eiltje Dussel. Via de HBS zaten ze samen op hockey. De sportieve Fien was een uitmuntend teamlid ( Keeper ). Ze was zo goed, dat ze in 1951 in het Nederlands jeugdelftal heeft gespeeld.

Na de HBS moest een beroepskeuze worden gemaakt. Er was in die tijd een tekort aan onderwijspersoneel. Fien heeft in Meppel een stoomcursus kweekschool gevolgd.

Met Eiltje ging Fien in Parijs de bloementjes buiten zetten. En daar kwamen de dames twee leuke jongens tegen! Eén ervan was Velimir Njagul. Hij was uit voormalig Yoegoslavie gevlucht naar Parijs. Het verhaal gaat dat hij aan Fien om een vuurtje vroeg. En ze werden verliefd.

Op een mooie dag in 1960 trouwden Fien en Velimir. Inwonend bij Fien haar ouders is in datzelfde jaar dochter Hennie geboren. Het gezinnetje verhuisde naar een flat in Hoogeveen, waar Frans in 1963 het gezin compleet maakte.

Velimir werkte in de begintijd op de Wilco in Assen. Later werd hij beroepschauffeur en tolk voor de rechtbank in Zwolle. Meisjes uit Joegoslavië die bij de Danlon in Emmen werkten kregen van Velimir ondersteuning betreffende het Nederlands en onze cultuur.

Fien werd aangesteld als onderwijzeres op Het Blokland in Noordscheschut.
30 jaar lang gaf ze er les. Een juf van de oude stempel, die erg begaan was met de kinderen in haar klas.


De laatste jaren..........
Tien jaar geleden is Hennie bij Fien aan 't Noord komen wonen. Ze deden elk hun eigen dingen. Fien had het 24/7 druk met de tuin. Wat wil je ook: een halve hectare tuin moest ze bewerken. Ze had echt een droomtuin. Men waande zich in een paradijsje.

Er is een moment gekomen dat ze in de gaten had dat ze vergeetachtig begon te worden. Ze maakte er wel eens een grapje over:'t is ook wel eens gemakkelijk!

Men kon aan alles merken dat Fien niet meer de oude was. De tuin werd niet meer zo zorgvuldig onderhouden! In deze periode nam Frans en zijn gezin steeds meer taken over, het gras werd gemaaid, de heggen geknipt , de rekeningen betaald , klussen in en om het huis werden gedaan. Fien zei altijd je hebt er maar druk mee , Frans zei dan: je hebt altijd voor ons gezorgd nu is het onze beurt om voor jou te zorgen.

In 2016 is de diagnose Alzheimer gesteld. Het werd allemaal wat lastiger voor Fien. Gelukkig woonde ze tussen 2 geweldige buren in. Karl en Leida vd Berg en Bert en Coby van Kooten ze stonden altijd voor haar klaar en hielden een oogje in het zeil.
De dames van Zorg aan huis die Hennie verzorgden gingen ook voor Fien zorgen.

Alzheimer had haar in de greep. Drie en een half maand geleden viel Fien. Samen met Hennie werd ze liefdevol opgenomen in Woonzorg de Berkenhof in Veeningen. Een kleinschalig centrum waar Fien het geweldig naar de zin had.

Afgelopen woensdag heeft iedereen die dat wilde afscheid van haar genomen. Frans is bij zijn moeder gebleven. In zijn aanwezigheid overleed Fien op 16 januari 2020 .