Hey maatje.
Van me jeetje wat heb je mij laten schriken ik ben niet goed met teksten schrijven zoals jij weet van de chat.
Maar ik ga gewoon me best doen.
Frankie ik ben de laatsten 5 jaar bijna niet in nl geweest.
Maar dat neemt niet weg dat ik onze vriendschap niet ben vergeten .
En ook de steun van jouw toen ik dat nodig had.
Blijf jij voor mij een echte vriend ver weg of niet
Ik miste je al af toe een beetje.
En dat zal nu een definietief gemis worden.
Ik had je graag nog een keer op de koffie gehadt hier.
Frankie boy ik weet dat we hier een menings verschil over hadden.
Maar ik geloof dat je nu op een anderen plek meer nodig bent.
Respect bro.
Your,e energy will go on for ever in our harts and our universe.
Peace love and strength for maaike and the familie.

Opeens stond de wereld stil en het zal nooit meer hetzelfde zijn. Er is zo veel wat ik nu voel en zo weinig wat ik eigenlijk weet te zeggen.
Lieve Frank, ik wenste je alle rust van de wereld, maar op deze manier was niet de bedoeling. Je hebt een speciaal plekje in m'n hart, de herinneringen zal ik blijven koesteren. Rust zacht, we zullen goed op je dierbare Maaike passen!
Veel liefs, Astrid

Zo jong dat kan toch niet?! dacht ik toen ik het hoorde. Zo verdrietig voor je vriendin ,voor je ouders, en voor je zus en broer en andere familie. Zo triest.

En ik ging in gedachten terug in de tijd. Het is al weer jaren geleden dat ik je leerde kennen, dat was omdat je toen samen met mijn dochter Irene was. Een lieve, zachtaardige, vriendelijke en - ietwat- verlegen jonge man. Die ook nadat je al langere tijd over de vloer kwam, en er al vele keren was gezegd dat je gewoon kon pakken, nog steeds niets uit de koelkast haalde zonder het eerst te vragen. Die uren bezig was op de computer samen met Irene en Martin .
Na een tijdje gingen jij en Irene gingen uit elkaar en kozen ieder je eigen weg . En dan verlies je contact, zo gaat dat.
Je ging verder met je leven, samen met Maaike. En dat had nog jaren moeten duren.........

Het afscheid is definitief,maar de herinneringen zijn onuitwisbaar. We zullen je nooit vergeten. Dag lieve Frank.

Frank rust zacht en voor Maaike heel veel sterkte. Met het achter mij laten van Haarlem heb ik van veel dingen afscheid genomen. Wat blijft is mooie herinneringen en ook zeker met Frank. Bij Frank was je vrij om
te denken en zeggen wat je werkelijk denkt. Dank voor je bijdrage in mijn persoonlijke ontwikkeling. Sterkte aan iedereen en vooral aan Maaike. Dag lieve Frank

wat ben ik geschrokken van dit onverwachte nieuws.. Onafscheidelijk tijdens onze lagere school, al hadden we de laatste jaren niet veel meer contact dan via likes op FB van andere oude vrienden en elkaar. Veel goede jeugdherinneringen komen bovendrijven: je eerste soundcard bij Wolfenstein, nog in de Hofdijklaan, later ingeruild voor je eerste drumcomputer, de uren achter de sega, hacken, FruityLoops en op je gitaar spelen, maar minstens 10x zoveel uren in het bos; staken we geen container in de fik, hadden we wel iets anders uitgespookt. Waar was jij toen Kurt Cobain overleed? We weten het beiden van elkaar nog. Waar was ik toen ik dit vreselijke nieuws hoorde? Ook dat is een blijvende herinnering, net zoals jij, voor altijd.

Erwin

Ik heb lang getwijfeld om wat op te schrijven. Ik hoorde het via een vriend van me en dan raakt het je diep. Heel onwerkelijk om dan te horen dat iemand van jouw eigen leeftijdscategorie sterft. Als we elkaar op straat hadden tegengekomen zou het met een nonchalant hoofdknikje wel goed zijn geweest, misschien een beleefde handdruk, hoe is het? Ja goed hoor... etc. het normale standaard prietpraatje, zo goed kende we elkaar helemaal niet, geef ik gelijk toe. Zoals ik Frank kende was Frank iemand van onze generatie. Een beetje vaag, mysterieus soms. Kat uit de boom kijkend. Priemende blik, Observeren. Wist zijn eigen ding wel goed in te vullen, ik heb een maandje mogen werken met Frank, toen ben ik weer verder gegaan, we waren wel een heel stuk jonger toen. Daarvoor kende ik Frank van d'Arc. en van de jongens uit de Velserbroek. En dan verwatert alles. Zo gaat dat. In die periode dat ik met hem gewerkt had, begon ik soms over dingen waar hij verstand van had of waar zijn interesse lag, waar min of meer mijn interesses ook lagen, op het creatieve vlak vooral, dan wist hij dat dondersgoed te verwoorden en zag je dat er meer in het vat zat dan alleen die stille Frank met zijn scherpe gevatte opmerkingen. Het was iemand die zich enorm goed kon verdiepen in de materie. Althans, dat is zoals ik hem gekend heb, wat ik mij ervan kan herinneren. Absurd en onwerkelijk.... dat dit is gebeurd, daarom twijfelde ik om wat op te schrijven. Ik heb toch gedaan. Ik wens de familie, vrienden en levenspartner erg veel sterkte met dit enorme verlies. Dirk van Eck

Lieve Maaike,
Ook ik kende Frank alleen door jouw liefdevolle verhalen over hem. Ze waren genoeg om te weten dat jullie bij elkaar horen. En nu dit gemis. Verdriet en leegte. Heel veel sterkte voor jou, familie, vrienden en andere nabestaanden.
Heleen Schaap