Samen blijven we jou herinneren…

Wat een verdrietig nieuws, gecondoleerd familie. Frank die mijn dochter het Dalton door heeft geholpen, Frank die me leerde zien dat zij 2 kanten had, 1 kant moest je behouden, de andere kant af en toe opsluiten, zei hij, maar hij geloofde in haar en ze is ontwikkeld tot een zeer liefdevolle, pittige en ondernemende dame. Ik ben Frank daar altijd zeer dankbaar voor geweest, zonder zijn steun en onvoorwaardelijk geloof was het anders gelopen. Ook zijn humor en rust waren onmisbare eigenschappen voor ons! Dank voor wat Frank voor ons betekend heeft en heel veel sterkte voor jullie, het gezin, om deze mooie man te moeten missen. Kracht voor deze tijden en zijn liefde zal altijd bij jullie zijn
Mikkel

Ik heb je niet goed gekend, ik was één van de vele tieners die de revu op het Dalton heeft gepasseerd.
Echter gaf jij altijd het gevoel niet 'de zoveelste tiener' te zijn, volgens mij werkte jij vanuit je hart. In een zo kwetsbare tijd als puber is dat belangrijk.
Je bent veel te vroeg gestorven, je had een lang leven verdiend.
Ik wens alle nabestaanden veel kracht bij het verwerken van dit grote verlies.

Bedankt Frank, voor al je goede zorgen, je mooie lessen en je tomenloze enthousiastme. De liefde voor je vak, je leerlingen en hun ouders hebben mooie herinneringen gemaakt. Heel veel sterkte voor je dierbare familie, het was een eer je te mogen leren kennen, rust zacht.

Beste familie, als eerst heel veel sterkte met het verlies vsn jullie man en vader!

Frank was m’n mentor op het dalton ik heb mede door hem een fantastische tijd gehad daar! Ook al is het lang geleden Frank is een leraar die ik echt nooit zal vergeten!

Bedankt!

Gr Toine Taal

Wij wensen de nabestaanden van Frank veel sterkte in deze moeilijke tijd,
Sam Wolters en familie

Frank,

Denk ik aan jou, dan denk ik aan je betrokkenheid bij de leerlingen en de rust die je altijd uitstraalde.

Ik denk echter ook vooral aan de indrukwekkende reizen die we meerdere keren samen met jou hebben mogen maken naar Berlijn, Krakau en Auschwitz. Je wist precies hoeveel leerlingen deze reis met jou al hebben meegemaakt. Ik niet. Dik 800 al. Een van je zorgen op het eind was dat deze reis, zonder jou, zou ophouden te bestaan.

We hebben de laatste keer samen met jou in Berlijn een dronk gedaan op de kansen die je niet alleen de leerlingen maar ook ons hebt gegeven met dit project. We wisten toen nog niet dat dat afscheid dat we in Berlijn van elkaar namen ook een echt afscheid zou zijn, zo snel al.

De reis voor 2018 staat al in de steigers Frank! De waarde en wijze lessen van deze reis wordt in onze sterk polariserende wereld alleen maar groter. Wij gaan door, tot ver voorbij jouw doel van 1000 leerlingen.

Dank je voor al je wijze lessen. Voor je doorzettingsvermogen om het toch steeds weer voor elkaar te krijgen. Dank je voor de jarenlange organisatie en vooral, dank dat je er was en voor wie je was. Ik ga je missen.

Jan

Lieve Frank,
Al vanaf de eerste vergadering voelde ik mij als een bakvis die altijd in een deuk lag om jouw grapjes. En dat is nooit veranderd. Ook al was je steeds minder zichtbaar in de sectie en steeds meer bezig in het VMBO, jij wist elke vergadering op te vrolijken met grappige opmerkingen. Ik zal jou, je gezang in de gangen en je humor missen!
Rust zacht Frank XXXX
Monique