Frans was een aantal jaren mijn collega. Ik denk terug aan een bijzonder persoon, met zijn schrijfsels, praatjes, creatieve inbreng tijdens overleggen en zijn telefoontjes daarna, waarin hij het een en ander toch nog wilde nuanceren.
Hij was vrolijk en nadrukkelijk aanwezig, had veel plezier in het werk en wilde dit graag delen. Veel van zijn uitspraken zitten nog in mijn hoofd en zo neem ik nog steeds een stukje Frans met me mee.

Frans heb ik maar een paar uurtjes gezien. Het was de meest indrukwekkende intake die ik ooit bij HerfstZorg heb gehad. Frans heeft veel indruk op mij gemaakt in die 2 uurtjes. Ik ben blij dat ik hem heb mogen ontmoeten, ik denk dat wij het erg leuk gehad zouden hebben samen.
Heel veel sterkte de komende tijd.
Liefs,
Astrid

Frans was een opmerkelijke collega op de Olstgracht te Almere. Zo maar wat herinneringen: Hij praatte heel graag en veel. Soms vroeg ik me af of clienten ook nog wel eens aan het woord kwamen. Gezien de regelmaat waarmee hij chocolade en wijn van dankbare clienten kreeg werden zijn inspanningen kennelijk gewaardeerd.
Hij was een keer zeer trots op zijn dochter die de voorkant van de VPRO gids had ontworpen. Plaatjes ervan werd met iedereen gedeeld, leuk, zo’n trotse vader te zien.
Ja, Frans was een bijzondere, onconventionele en gewaardeerde collega.

Frans, lieve en bijzondere en soms sprankelende Frans. Je zag jezelf als voorbijganger in mijn leven.... maar dan wel vele jaren. Je hebt mij op inspirerende wijze begeleidt naar de sterkere en vrijere vrouw die ik nu ben. Daardoor geniet ik nu zoveel meer van mijn leven en de dierbaren om mij heen.
Ook heb ik zoveel genoten van jouw verhalen over de tijd dat je alle conventies achter je liet en ging leven zoals jij het wilde. Dat ging uiteraard niet vanzelf maar al doende leert men en er mocht ook veel om gelachen worden. Ik ben dankbaar dat je een deel van mijn leven uitmaakte en houd mij aan jouw adagium:
De geest moet waaien...........
In liefdevolle herinnering, Saskia

Als schoonmoeder van Merel heb ik Frans enkele keren gezien en beleefd. Er was veel aan hem te beleven! Ik vond hem wel erg aanwezig, maar bovenal zo positief. Zoveel energie, levenslust en eigenzinnigheid!
Het sterkste beeld dat mij bijstaat van deze ontmoetingen was toen wij, allevier de ouders een verjaardag vierden van Daan, locatie Twijnstraat in Utrecht.
We zaten heerlijk in de tuin, alleen Frans ontbrak nog, die was wat vertraagd.
Ineens stak er een wandelstok uit de buitendeur, gevolgd door een been, en toen stapte Frans met hoge hoed naar buiten!
Hij zei dat hij graag een indrukwekkende entree maakte! Daarna droeg hij ter gelegenheid van Daans verjaardag een verhaal/gedicht op over Daniël in de leeuwenkuil. Want mijn zoon Daan was in dat stadium omringd door allemaal sterrenbeeld-leeuwen: vader Erik, Merel, Marina, Frans en, al was Anne Marie een kreeft, haar assendant was ook leeuw! Hij wenst Daan dus de benodigde moed toe, maar verwachtte dat hij succes zou hebben vanwege zijn dappere levenshouding, of woorden van gelijke strekking. Mogelijk staat deze speach nog ergens op zijn computer. Die zou ik graag nog eens lezen.
Ik heb zo van deze performance genoten! Het was zo creatief en mooi, niet oppervlakkig en toch ook licht van toon, sprankelend! Een prachtig verjaarscadeau! Kortom: een échte performer, Frans.