Fred Brouwer werd geboren in Leiden op 24 februari 1952. Fred volgde aan Middelbare Tuinbouwschool een studie. Fred was werkzaam bij het Vegetarisch eethuis. Hij werkte bij de Algemene Begraafplaats. Fred had één dochter: Judith . Zijn vrije tijd besteedde hij graag aan Klussen en Tuinieren. Op sportief gebied stak hij zijn energie in Fietsen en Wandelen. De laatste woonplaats van Fred was Den Haag.

Fredericus Jacobus geboren op 24.02.1952 in Leiden en groeide op in Leidschendam.

In zijn jeugd was Fred vaak met vrienden in zijn kamer om muziek te maken. Hij speelde gitaar en genoot hiervan. Ook heeft hij in het 1e jeugdkoor gezeten.
Hij een groot fan van de Bond films. Hij liep vanuit Leidschendam helemaal naar Den Haag om naar de bioscoop te gaan.

Vol toewijding werkte Fred zijn hele leven op de Algemene Begraafplaats. Zelfs na zijn pensioen bleef hij als vrijwilliger meehelpen. Dit is tevens een lange tijd zijn thuis geweest. Vele jaren heeft hij met zijn gezin op de begraafplaats gewoond. Dit heeft gezorgd voor grappige en bijzondere herinneringen. Een van die herinneringen is een nachtelijke bezoeker die tegen een graf stond te schreeuwen: KOM ERUIT, JE LIGT NU AL VEEL TE LANG TE RUSTEN! Natuurlijk is de politie gebeld maar die waren niet heldhaftig. Fred liep voorop om de politie te helpen.

Het liefste wat hij doet is klussen, tuinieren en het repareren van fietsen. Hij is altijd onderweg om anderen te helpen met klussen en verhuizingen of staat in zijn schuur aan fietsen te sleutelen. De kelderruimtes onder de schuur heeft hij met gevaar voor eigen leven zelf gegraven/gemaakt. En niet alleen hierin was hij handig.
Hij was ook vindingrijk. Hij maakte / ontwikkelde dingen om het werk makkelijker te maken. Zo heeft hij een prijs gewonnen omdat hij een verlenging voor de heggenschaar maakte. Helaas geen patent hierop aangevraagd.

Het eerste wat je ziet als je hem opzoekt in zijn schuur is zijn trouwe viervoeter die blaffend naar je toe komt. Door de jaren heen heeft Fred vele trouwe honden gehad die zijn leven verrijkten en nu bij zijn afscheid is het Marik die hem erg zal moeten missen.

Al vroeg in de ochtend staat hij op om met de hond te gaan lopen. Heerlijk door de bossen of over het strand met zonsopgang. Ook als recreatie is dat wat hij het liefste doet. Geen reizen naar exotische landen maar mooie wandelingen en fietstochten door de natuur. En ook op het water is Fred te vinden. Met zijn zeilboot het water op is een passie die hij van zijn moeder heeft overgenomen.

Fred had ook een gezonde dosis humor. Hoewel 'gezonde' dosis misschien niet de goede omschrijving is aangezien het soms ook erg macaber kon zijn. Zo heeft hij zijn arts gechoqueerd door de zeggen dat het wel erg saai werd de uitslag 'stabiel' elke keer te horen. De arts zal hem nooit meer vergeten. Ook omdat hij als enige patiënt vanuit Den Haag naar Amsterdam kwam fietsen.

Niet alleen hielp hij mensen met klussen en verhuizen. Ook nam hij mensen onder zijn vleugel toen ze wat extra hulp nodig hadden. Zo ook een bezoeker van de begraafplaats. Deze man had verder niemand en Fred heeft hem verzorgd tot het einde. De zeggenschap over dit graf werd overgedragen aan Fred. Hij gaf vanaf dat moment al te kennen zelf ook in dat graf begraven te willen worden. Sterker nog; toen het graf van zijn ouders verliep heeft hij de steen opgehaald en zijn naam er alvast bij laten zetten.

Hij was voorbereid. Wij hebben de tijd gehad ons voor te bereiden. En toch wordt de pijn daardoor niet minder. Onze dankbaarheid is groot voor alle extra jaren. Maar de pijn blijft rauw. Hij was zo'n bijzonder persoon. We gaan hem verschrikkelijk missen.

Hij wilde graag de leeftijd van zijn moeder halen en dat is gelukt. Hij is 73 jaar geworden.