Frits ken ik via zijn zoon Jelle. Wij zaten allebei in de c-selectie, hij in Haarlem, ik in Utrecht, en Tibor in Hoorn. Jelle, Tibor en ik werden al snel goede schaatsvrienden. Frits heb ik natuurlijk het vaakst gezien op de ijsbaan, maar toen waren wij altijd met onze sport bezig.
In de meivakantie hebben wij in mijn geboorteplaats Loosdrecht altijd een feestweek. Jelle en zijn familie zijn een aantal jaar in de meivakantie naar Loosdrecht gekomen om te kamperen tijdens deze feestweek. Frits kwam met het idee om mee te doen aan de AutoRally (Puzzeltocht), waar ik tot dan toe nog nooit van had gehoord. Het bleek een groot succes! Samen met Rik, Jelle, mijn vader en nog een vriend van mij hebben wij met veel plezier deze AutoRally gereden. (Hiervan is ook de foto, helaas had ik geen foto waar ook Frits op stond) Sinds dien probeer ik jaarlijks mee te doen aan deze AutoRally!
De laatste keer dat ik Frits heb mogen spreken was op een feestje bij Jelle in DenHaag. Ik geloof 1,5 jaar geleden. Het was een leuk en gezellig gesprek zoals altijd, maar toch anders omdat wij niet meer "jong" waren en alleen maar bezig waren met onze sport.
Sinds dat wij zijn gestopt met schaatsen, zien Jelle ik en Tibor elkaar natuurlijk een stuk minder, maar we blijven altijd contact met elkaar houden. Leuke momenten in het leven probeer je zoveel mogelijk met elkaar te delen. Maar tijdens slechte momenten in het leven realiseer je je soms pas hoe belangrijk die leuke momenten zijn, en hoe waardevol bepaalde vriendschappen zijn.
Toen ik tijdens mijn vakantie het bericht van Jelle ontvang dat Frits zeer onverwachts was overleden had ik even geen woorden. Ik zat daar in Frankrijk, stil, machteloos, en kon niets betekenen. Ik heb dan ook geen moment getwijfeld om eerder naar huis te gaan om bij het afscheid van Frits te kunnen zijn.
Wat was het een mooi afscheid en wat was iedereen enorm sterk. Zo dapper dat iedereen zelf een woordje/liedje of gedichtje heeft kunnen zeggen. Het was erg fijn om erbij te zijn en op deze manier nog één keer gedag te kunnen zeggen tegen Frits.
Ik wens iedereen ongelooflijk veel sterkte te komende tijd!

Frits ken ik als schaatscoach. In 2009 was hij een van de hoofdcoaches die meeging met een schaatsploeg naar de Special Olympics World Winter Games in Idaho (VS). Ik heb hem zien optreden als een deskundige coach die alles goed in de gaten hield. Zowel het welzijn van de schaatsers als de regels en de wijze van jureren.
Vorig jaar hebben we met een groep jonge schaatsers, waaronder Rick en mijn dochter Lize, een week geschaatst op de Weissensee in Oostenrijk. Frits was een belangrijke spil in de gehele organisatie. Hij hield het overzicht, zorgde dat iedereen geïnformeerd was en was bovenal zeer geliefd bij de schaatsers. Ik heb hem bewonderd om de rustige manier waarop hij met de schaatsers omging. Hij had oog voor alle deelnemers en zorgde ervoor dat iedereen het bij kon houden en mee kon doen. Een geweldige man, geliefd bij alle G-schaatsers.
Onvoorstelbaar dat hij er niet meer is. Wat een groot verdriet voor jullie. Lieve Rick we hopen jou nog wel vaak te zien op de wedstrijden van Special Olympics. Dan zullen we aan hem denken en hem eren.
Heel veel sterkte allemaal met het verwerken van dit grote verlies.
Maria Hijman