Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Vandaag hoorde ik t vreselijke nieuws pas, Geesje rust in vrede, je was een vrolijke en optimistische vrouw......
Sterkte voor de Familie....

Ik ben er stil van....Rust zacht en dank voor alles.

Lieve Gees. Met Pasen 'woonde' je tussen je complete schare kinderen, kleinkinderen, legers kuikentjes en dozen vol gekleurde eieren. Die eieren had je dit keer -een week tevoren- al klaarliggen.
In tegenstelling tot de kerst zagen wij elkaar rond Pasen dus meestal niet; desondanks is deze Pasen óók voor ons guur en kil. In weerwil van het mooie weer van 1e Paasdag.
Zelfs hadden we het gevoel: het màg helemaal geen zonnige dag zijn, die knoppen hòren nu niet uit te lopen en het is onfatsoenlijk van die narcissen om vrolijk geel te staan stralen.
Wel voelde Maria jouw warmte in de zonnestralen en zag ze al jouw liefs in het roodborstje wat hier in de tuin trippelde. Fred voelde pijn in zijn hele lijf, alsof hij zwaar gearbeid had.
Dus om met jouzelf te spreken: we hebben lekker gejankt. Afgewisseld met een scheve glimlach.
De eerste lege dag is nu voorbij. Hoe zullen de volgenden zijn?
Maria en Fred

Mama,
leven is als sneeuw
je kunt het niet bewaren
troost is
dat jij er was
uren, maanden, jaren.