Herinneren is een vorm van ontmoeten…

In de coronajaren heb ik veel met je gewerkt van achter de computer via Webex. Even kort over andere dingen praten en dan snel hard aan het werk. Want daar was je van ..van werken, niet van vergaderen.. Ik herinner me nog een van de weinige keren dat we elkaar fysiek zagen.. vorig jaar rond deze tijd toen we naar het jaarlijks congres van ChipSoft gingen. Het was aan de Maarsseveense plassen, jij haalde mij op met de auto. Toen al had je last van het ademen...het kleine stukje van de parkeerplaats naar het gebouw moest je meermaals stoppen om op adem te komen..
Wat kende je ook daar veel mensen...We bewogen ons door de zaal en telkens kwam er of iemand op jou af, of schoot jij nog snel even iemand aan...Als twee brave schoolmeisjes zaten we voorin de zaal bij de plenaire sessie. Je zei niet veel, maar als je iets vroeg, was het iets waar niet direct een duidelijk antwoord op was, maar waar men nog over na moest denken...
En zo was het. Jij wist van voor tot achter hoe het systeem financieel in elkaar zat, hoe kon het ook anders, jij heb het voor het DIAK ook helemaal ingericht....
Het werd voor mij een hele gezellige en informatieve dag op vele fronten, want naast het harde werken was je ook gewoon een heel gezellig mens.
Ik heb hele fijne herinneringen aan de laatste keer dat we elkaar bij jou thuis gezien hebben...ja, je was moe en net weer wakker, je lichaam gaf het op, maar je mentale kracht was nog enorm en zoals ik je ken...gewoon Gemma.
Ik mis je al een aantal maanden op het werk en zal je blijven missen. Maar weg ben je niet, niet in mijn gedachten en niet in het systeem, waar 'GHOP' nog overal voor komt.

Rust zacht lieve Gemma.

Beste familie, wat een verdrietig nieuws....natuurlijk veel te jong verlaat Gemma jullie.....
In het Diak was Gemma een baken van kennis voor heel veel collega's.
Heel veel sterkte voor de komende tijd toegewenst...

Wij denken terug aan Gemma als een hele fijne collega die altijd bereid was om eventjes mee te denken. We zijn haar heel erg dankbaar voor de waardevolle en trouwe collega die ze altijd is geweest. Een groot gemis voor familie en vrienden maar ook voor haar collega's in het Diakonessenhuis.

Heel veel sterkte,
Niels Smakman, namens de maatschap chirurgie van het Diakonessenhuis

Ik ben dankbaar dat ik Gemma leerde kennen en met haar mocht samenwerken.
Wat een prettig persoon en wat een kennis.
Heftig dat haar ziekbed zo snel is gegaan.
Veel sterkte voor haar familie.
Gemma, rust zacht!

Jeetje Gemma, wat is het snel gegaan.
We hebben heel wat contact gehad, al is dat alweer even geleden, vooral over coderingen en ook andere administratieve zaken.
Altijd leuke gesprekken met je en altijd was je behulpzaam.
Je zal gemist worden.
Heel veel sterkte en kracht voor alle nabestaanden.
Rust zacht, goede reis en lieve groet van Selma

Jeetje Gemma, wat konden we vroeger toch lekker mee blèren en uit ons dak gaan op de muziek van 'Paradise by the dashboardlight' van Meatloaf. Je was altijd opgeruimd , goedlachs en gul. Niet te moeilijk of ingewikkeld doen. Fonduen en gourmetten met broers en zussen? Jij stond klaar om het te organiseren en jullie deur aan de Boekweit-Oord stond open. Je was helemaal gek van spelletjes doen. In de Columbusstraat kaartspelletjes als helvetia en bonanza, maar je was ook heel fanatiek (en goed) in yathzee en kon dat uren achter elkaar tot soms diep in de nacht volhouden. Toen je een elektrische fiets had, kwam je vanuit Houten naar ons gefietst voor de verjaardag van André. Overigens viel dat nog wel een beetje tegen, het was pittiger dan gedacht. Maar goed, dat was een kwestie van conditie opbouwen. Het was achteraf een van de laatste keren dat we je gezien en gesproken hebben. Je hebt een goed leven gehad. Je was gelukkig met Gerard, de liefde van je leven, trots op Daniëlle en blij dat je je kleinkinderen nog hebt mogen meemaken. Dat vertelde je aan de telefoon tegen André, toen je in september belde.... het laatste contact. Rust zacht.

Hoi Gemma, ik houd een prettige herinnering vast aan jou. En je weet het: iemand is pas echt dood als zijn/haar naam nooit meer genoemd wordt. Waar je nu ook bent, houdt een oogje gericht op Gerard. Hij moet verder met het leven totdat jullie elkaar weer gaan zien in een andere wereld.