Samen blijven we jou herinneren…

We kenden elkaar al uit de jaren zeventig, als overheidsvoorlichters, George en ik. Tientallen jaren later ontmoetten we elkaar weer. Als verrassing maakte hij foto's van het eerste optreden in de Regentenkamer van mijn latin-band Naranja Latinas. Wat een leuk weerzien! Natuurlijk heb ook ik met hem een keer lekker genast in zijn favoriete toko. 'We moeten elkaar snel weer eens zien, Ron', schreef hij een tijdje terug. Helaas, dat gaat niet meer lukken. Familie Dankmeyer en alle Indische vrienden van George wens ik veel sterkte met dit grote verlies. Indisch Den Haag is weer een icoon armer.

Gisteravond is mijn mentor en bovenal lieve vriend George Dankmeyer overleden, herinneringen komen terug van eindeloze middagen met gitaren , wijn en makanan gevuld met adviezen over bandsamenstellingen , vocale verdelingen .
Lange en leerzame conversaties over het leven aangevuld met talloze anekdotes van alle muzikanten waarmee hij had gewerkt. Tijdens de vele muziek uitstapjes stelde hij iedereen voor en verruimde daar mijn eigen muziekbeleving en heb mij door hem laten vormen tot de mens en muzikant die ik nu ben, ik ga je missen SELAMAT DJALAN BOENG rust zacht vriend
love forever xxxx

George heeft onder de naam Giorgio enige tijd in de band van mijn vader gespeeld. Volgens mij een seizoen bij Palais de Danse in Scheveningen in de 60-er jaren. Hij is ook mee geweest op tour door Europa. Ik leerde George pas kennen nadat ik een videokanaal op you tube had aangemaakt met liedjes van mijn vader. George reageerde direct. Wij spraken een paar keer met elkaar af. Mijn vader en George hadden elkaar al zo een 35 a 40 jaar niet meer gezien. Mijn vader woonde in een verzorgingshuis en helaas ging het toen al niet goed met hem. George was blij hem te zien maar mijn vader kon hem zich niet meer goed herinneren...
'Giorgio' vertelde mij mooie verhalen uit het verleden welke ik nog niet kende. Hij vond mijn vader een van de beste drummers met wie hij ooit samengespeeld had, vertelde hij. Voor mij leuk om te horen omdat ik niets meegekregen heb uit de tijd dat mijn vader beroepsmuzikant was... Het favorite nummer van George was deze... https://youtu.be/cDz9AHqYOIs
Waarom? Om de drums in combinatie met de zang van mijn vader... 'Het ging maar door, strak, en snel...' (George staat ook op een aantal foto's bij het filmpje)
Ik ben heel blij dat ik George heb mogen leren kennen. Het was een heel goed mens en vreselijk lief.
Ik hoop dat George en mijn vader ergens daarboven elkaar ontmoeten en vreselijk veel lol beleven.

Ik wens iedereen veel sterke met het verlies van George.

Rust zacht...

Lieve George, ik heb gisteren van jou afscheid genomen. Vele herinneringen komen naar boven. Jouw ondeugende blik, jouw humor, jouw mooie verhalen waarnaar ik gekluisterd luisterde. Verhalen over pa, John, de familie en Indië. Jouw passie voor muziek die je graag met iedereen deelde. Van "Indo-rocker" tot Jazzbassist.
Jouw enorme inzet voor organisatie, fotograaf, Journalist, persvoorlichter (vm Minister Hedy d'Ancona), marathons (inzet zorg), Roki voorzitter, Regentenkamer, Tong Tong Fair en ga zo maar door. Jouw liefde als broer. Je leerde mij liedjes op de piano, liedjes die ik altijd nog speel!! En hoe jij mij plaagde als tiener, je had mij weer eens gespot zoenend met een vriendje, verbaasd en twijfelend geloofde ik er bijna zelf in smile-emoticon:-).
Ik was op zoek naar een foto van jou. Ik heb nog geen mooie kunnen vinden. Wel deze van het internet kunnen plukken. Het is ook niet raar, want jij was immers altijd de fotograaf. Ik kwam vele mooie foto's tegen die door jou zijn genomen!
Dank je George voor de onvoorwaardelijke steun die jij mij gaf.
Ik ga je enorm missen lieve broer. Forever in my heart heart-emoticon