Het idee dat ik je niet meer op de botenclub tegen zal komen voelt erg onwerkelijk. Een markante zeiler en Egmonder is niet meer.
Je veel uitgesproken legendarische woorden “ Nou wat denk je ? , dat heb ik weer” zal ik niet vergeten en me aan je blijven herinneren.
Bedankt voor de mooie zeildagen die we samen hebben gehad. Je was super gezelschap ; humor, bescheiden en sociaal.
Rust zacht en behouden vaart.

Het zal in Derp een stuk saaier worden zonder jou George.
Wie moet nu die slappe koffie en ouwe koek van Jan de Bels en Piet nuttigen?
Ook herinneren wij de verhalen van de rondes door Derp die jij trouw met Arnold maakte, er was geen windscherm ,kledingstandaard of deurpost veilig voor dit dynamische duo.
Of die keer dat we met Sas en de kinderen uit eten geweest waren ,en uiteraard iets teveel gezopen hadden, was jij op de werf een kwartier lang bezig met het proberen open te maken van het slot van een vouwfiets van een Duitser. Jouw fiets stond er 2 meter naast!
Of die keer dat we gingen zeilen: "die Blinde en die Statter komen nooit meer voorom",zeiden Jan en Piet tegen elkaar vanaf de vereniging, niets was minder waar George. Jij bracht ons blindelings naar het terras van de zeilvereniging in Bergen en weer terug.
En zo kunnen we nog wel doorgaan George, wat gaan we je missen kanjer!
Saskia, Patrick, Chelsea en Charlie

Wij hebben George in de jaren zestig in Geleen leren kennen als de Amsterdamse vriend van Loes die in opleiding was voor verpleegkundige. Door haar kwam hij terecht in een hechte groep klasgenoten (met aanhang) die elkaar nooit uit het oog is verloren.
Regelmatig waren er reünies waarbij ook Loes en George van de partij waren. Zij hoorden erbij.
Mogelijk heeft George meer aan ‘die Limburgers’ moeten wennen dan wij aan zijn typisch Amsterdamse humor, zijn enthousiaste verhalen over zee en strand en zijn liefde voor het zeilen.
Ook na het verlies van Loes is hij de groep trouw gebleven. Zolang hij kon, is hij de reünies blijven bezoeken maar de laatste jaren zat dat er niet meer in.
Hoewel wij op de hoogte waren van zijn toenemende beperkingen en afnemende gezondheid heeft het bericht van zijn overlijden ons toch overvallen. Wij nemen afscheid van een dierbare vriend, van één van ons.
Al zijn naasten, sterkte gewenst!

Wil en Fons

Tot nu toe heb ik 1x gezeild op een catamaran, dat was met George.
Jammer genoeg maar een klein stukje, van Egmond naar Bergen aan Zee.
De catamaran ging niet verder :)
George, dank voor de gezellige momenten samen met Loes bij gemeente Egmond, de botenclub en in ’t Swintje. Ik kijk er met veel plezier op terug!
Sterkte voor de nabestaanden.
José Visser

Jou laatste reis zoals je zei, ik ben zeilen!
Een mooi mens waar wij mooie herinneringen aan bewaren.
Rust zacht George!
Sterkte voor allen die hem zo dierbaar waren.
Ruud Goudriaan en Yvonne Krab

Een lieve warme man is heen gegaan.
In de korte periode dat we elkaar hebben leren kennen, ging het met een lach en een traan. Met veel genoegen heb ik je in huis geholpen. Heel erg veel sterkte voor de nabestaanden.

Liefs Karin ( wmo)