Een kranten oproepje over de fijnste , leukste leraar. Direct zie ik jou weer voor mij, wat kon jij toch met passie en bevlogenheid lesgeven en toch de verbinding met de leerling vinden. Tof mens. Nogmaals dank . ❤️

Gerard was een van de meest inspirerende mensen die ik ooit in mijn leven heb ontmoet. Een uiterst vriendelijke en zorgzame man die altijd het conflict uit de weg ging. Hij was voor veel leerlingen een enorme inspiratiebron en een medestrijder door dik en dun.
Indrukwekkend.

Ik zal met warme herinneringen aan Gerard terugdenken. Het is inmiddels ruim 32 jaar geleden dat hij mij bij mijn eindwerkstuk heeft begeleid. Een inspirerend mens. Zo een iemand vergeet je nooit.

1 jaar les gehad van jou,
super
je was een toffe kerel, ook tijdens de eindreis!!!!

Gerard Copijn was niet alleen een bijzondere leraar, hij was ook een bijzondere leerling!
In de jaren 70 begeleidde ik hem als student biologie bij een onderzoek naar de moerasvegetatie in Botshol, een plassengebied ten zuiden van Amsterdam. Hij bekeek de dingen vanuit ongewone invalshoeken en was een buitengewoon aimabel iemand, aan wie ik altijd met veel genoegen terugdacht.
Een grote schok dus om het droevige bericht van zijn overlijden, zo vroeg nog, te vernemen.
Ik wens ieder die hem na stond veel sterkte met dit verlies.

Lieve Gerard,

Mijn ogen gleden in de krant naar de lijst met nieuwe mensjes op deze wereld en ik las het hardop voor aan mijn kindjes. De eerste die overleden waren las ik ook voor tot ik jouw naam zag staan. Zou het onze Gerard zijn?
Nu zie ik dat jij het echt bent en dat maakt me treurig. Je hebt me heel erg veel inspiratie gegeven als mentor, docent biologie en bij mijn eindwerkstuk. Dank je en rust zacht,

Elise (oud leerling GGS Amsterdam 1981-1988)

Ik behoorde denk ik, wel tot een van Gerards eerste leerlingen, op de Geert Groote school in Amsterdam. Hij volgde daar Willem Beekman op, en was denk ik in de tweede helft van zijn 20-er, jaren, kersvers uit Dornach weggeplukt, om les te komen geven. Hij kwam die dag kennis maken terwijl wij een periode scheikunde kregen van Willem in het scheikunde lokaal. Dat zelfde lokaal wat een aantal jaren later door Gerard bijna werd opgeblazen....
Een beer van een vent, kwam het lokaal binnen stormen. Over de hoofden van een aantal klasgenoten heen werd een stoel aangereikt. Gerard zei letterlijk: Dank je wel. dat is lief van je. Als achtste klasser keek ik hem aan, en dacht: Dit kan niet, zo\'n lichaamsbouw, en dan zo\'n uitspraak doen, dat ga jij nooit hier in Amsterdam vol houden. Maar het was Gerard ten voeten uit, het was een ruwe bolster met een blanke pit. Hij was niet alleen een leraar, hij was ook tegelijkertijd een leerling, hij sprak de taal van, ons, leerlingen als geen ander en begreep hem ook. Hij had had een heel groot inlevingsvermogen. Ik denk ook dat mede heeft geholpen dat hij zo populair was op school bij ons leerlingen. Een collega van hem zei ooit eens: \"Met deze leraar hebben we een probleem namelijk, dat er 12 weken geen biologie lessen zouden zijn.\" Elke klas wou Gerard wel mee hebben op werkweek, kunstreis, schoolreis, Eindreis......\"

Had Willem al een vuurtje in me ontstoken; Gerard heeft het de jaren er na met een onmetelijke kracht die hij bezat aangewakkerd. Iemand zei vandaag op de bijeenkomst; \"Als Gerard je iets uitlegde snapte je het meteen, je hoefde het niet meer in een biologie boek na te kijken\" Dat was ook zo, ik was geen man van de exacte vakken, maar mijn resultaten op het gebied van de biologie waren uitstekend. In de twaalfde klas koos ik Gerard als begeleider voor m\'n te maken eindwerkstuk, dat ging over kanker, en hoe daar onder meer vanuit de Antroposofie/Homeopathie tegen aan wordt aangekeken. \"Maar als ze me dan op de presentatie vragen hoe werk dat dan, die homeopathie,.... wat moet ik dan zeggen?\" vroeg ik hem. met vertwijfeling in mijn stem.... Zijn antwoord was voor mij als wel vaker; verassend; \"Weet je Haike, zei hij, er is nog nooit iemand geweest die een atoom als een glazen knikker in de palm van zijn hand heeft vast gehouden\" Toch bouwen wij mensen kerncentrales en hebben we eindeloze gesprekken tussen voor en tegenstanders ervan, hij noemde ook de zwaartekracht; je werkt er dagelijks mee als mens, maar gezien heeft niemand het. We werken al met NIET zichtbare zaken, maar beseffen het niet.\" Daar maakte hij plotseling voor mij, het onzichtbare, zichtbaar.....

Welnu Gerard, fysiek ben jij nu niet meer zichtbaar, maar ik weet nog steeds hoe het onzichtbare werkt, omdat jij mij dat destijds aangaf als 12e klasser, daar ben ik je nog steeds heel dankbaar voor.
Voor jou is er nu toch weer een eindreis gekomen, maar......
Heb een goede vlucht tussen je bijen op je nieuwe reis.

Haike,... oud vrij school leerling Amsterdam

Gerard was een fantastische leraar en ik ben blij dat mijn zoons les van hem hebben gehad. Hij ruste in vrede.

Mijn kinderen hebben jaren Op de Zeister Vrije School les gehad van Gerard. Zij vertellen nog steeds verhalen over de humor van hem en zijn gedrevenheid. Hij kon zeer goed relativeren en was soms kind met de kinderen.
Wij hebben warme herinneringen aan hem.
Hij is veel te jong overleden.
Wij wensen de nabestaanden veel sterkte met dit verlies.
En de verhalen en herinneringen blijven.