Ons eerste kontakt met het domineesgezin Lugtigheid was in oktober 1945, alhoewel
niet bewust meegemaakt want ik (Hans) was vier jaar toen mijn vader als lid van de beroepingscommissie dominee Lugtigheid naar Zwolle haalde. Mijn latere herinneringen staan mij nog duidelijk voor de geest : zijn preken in de Zuiderkerk, de discussies erover bij ons thuis en vaak
de aanwezigheid van Gerhard die, als zijn vader elders moest preken en altijd door mijn vader werd
gereden, meeging omdat hij dan, niet in de laatste plaats, in een echte auto reed.
Het kontakt met Gerhard is, alhoewel niet even frequent, altijd gebleven.
Wij hebben dierbare herinneringen en prijzen ons gelukkig Gerhard gekend te hebben.
Nimmer op de voorgrond tredend maar wel altijd aanwezig. Ook in ons hart.
De laatste dagen en zijn aanvaarden van het naderende einde hebben wij als intens en indrukwekkend ervaren en moet ook voor jullie, zijn nabestaanden, een grote troost zijn.
Wij wensen zijn kinderen en kleinkinderen sterkte met het omgaan met het gemis van een
unieke vader en grootvader.
Hans en Jeannine Vos