Lieve oma,
Wat veel mooie herinneringen komen er boven als ik denk aan mijn leven met jou. Het zijn er teveel om op te noemen, dus ik noem er een paar. Mooie herinneringen…
… Aan de Molenallee, waar we heel graag op bezoek kwamen om naar het zwembad te gaan, en daarna kregen we dan vaak iets lekkers. We bleven ook regelmatig slapen, en dan maakte jij heerlijke tomatensoep, met ‘echte balletjes’, en bloemkool, en griesmeelpudding. Wat smulden we daarvan! De boerderij was een heerlijke plek voor ons; we speelden dikwijls met opa politietje in de schuur, en ik mocht op de tractor rijden en meehelpen met hooien – wat hebben we een plezier gehad.
… Aan de Loenerdrift, waar je als sterke, pientere vrouw altijd even hartelijk bezoek ontving en tot in detail op de hoogte was van ieders belevenissen. Je puzzelde, breide en rijmde wat af, en het leek alsof je geheugen je nooit in de steek liet. Je genoot van bloemen en buiten zijn, maar door je fysieke beperkingen lukte het steeds minder goed om dat te doen. De bloeiende heide vond je zo mooi, dat ik dankbaar ben dat ik je die heb kunnen laten zien op de Posbank. Wat een uitje zo samen!
… Aan ons jaarlijkse uitje, met de trein - de boot - en de trein. Met opa en oma en alle kleinkinderen op pad met de stoomtrein, de boot en de snelle trein. Wauw, wat vond ik dat fantastisch! En dan lekker pannenkoeken eten in Zutphen, en op zo’n dag was er ook altijd allerlei lekkers. Het leek wel of de Wilhelmina pepermuntjes die we kregen van jou dan nog beter smaakten. De stoomtrein kwam ook altijd langs de Molenallee - samen renden we dan naar buiten de tuin in om te zwaaien naar de passagiers. En één keer per jaar stonden wij op die trein te zwaaien, wat een feest!
… Aan de telefoon, als we bijkletsten over van alles en nog wat. Ik vond het heerlijk met je te praten, over vroeger, over nu.. en over later – want het nieuws dat we gingen trouwen en mijn zwangerschap daarna maakte veel gespreksstof los. Zo bijzonder, je leefde er helemaal van op. Je vertelde over jouw huwelijk en zwangerschappen, en zong zelfs een kinderliedje van vroeger! Wat mooi om van je te leren over het opvoeden van kinderen en jouw visie op de rol van moeder en vader. Oma, vertel eens.. Nou, dat deed je graag.
Wat een verdriet je te moeten missen. Ik ben dankbaar voor en trots op zo’n lieve, sterke en betrokken oma, en voor alle mooie herinneringen die we samen delen. Ik ben ook dankbaar dat je bij onze bruiloft hebt kunnen zijn, en de geboorte van Emma en Sophie nog mee hebt mogen maken. Wat onbeschrijflijk fijn en bijzonder. Je bent overgrootoma geworden, en hebt de kracht gevonden om in leven te blijven tot ze op de wereld kwamen. Ik hoop dat je nu vrede hebt, en rust..
We gaan je missen, lieve oma. We zullen Emma en Sophie vertellen over jou, over opa, over de boerderij, en ze foto’s laten zien van jullie leven. We houden van je, en je leeft voort in onze harten en gedachten.
Veel liefs, Peter, Suzet, Emma en Sophie
