Herinneren is een vorm van ontmoeten…

I will always love you!

Oma is nu bij ons en niks is minder waar. Het verdriet en het gemis wordt niet minder , maar meer. Maar we moeten er voor Oma zijn.
U bent in onze gedachten.
We houden van u.

Het is vandaag alweer 16 April en de laatste dagen met u zijn mij nog vers in het geheugen. Nachtenlang ben ik wakker in de hoop de dingen te begrijpen.
Helaas bent u er niet meer om mij van advies te dienen, dat mis ik nu al.
Elke dag weer hoop ik dat ik terug kon in de tijd.
Er wordt tegen mij gezegd dat ik u in mijn dromen zal zien als ik u nodig hebt, maar ik wacht nog steeds.
Ik weet dat men ons wil troosten ,maar zijn die woorden wel goed genoeg

Het is vandaag alweer 11 April.
Het zijn alweer 4 weken geleden dat het vreselijk spul morfine is togediend en wij wisten dathet niet lang meer zal duren eer wij afscheid van U zouden moeten nemen op dit aardse leven. Wat ben ik trots op mama dat zij al die tijd bij u heeft gewaakt , heeft kunnen waken en de weg naar het hiernamaals met zang en gebed voor u heeft plaveid. Het licht aan het eind van de tunnel heet u met zang en gebed afgelegd.
Ik dank God dat hij ons de gelegenheid heeft gegeven dit met U te mogen beleven.
Wat mis ik U en wat spijtig voor het gemiste moment

Lieve lieve opa

Wat mis ik.
Wie zal mij nu antwoord geven op mijn vragen.
Wie zal mij met zijn stem geruststellen.
Wie zal ons vermanen , Mij vermanen als wij het niet goed doen.
Ik kan de slaap niet vatten. Mijn emoties komen agressief uit,
het goed lachse meisje lijkt met u mee te zijn gegaan in uw graf.
Enkel angst en agressie verteren mij.

Moge hier een eind aankomen.

Ik hou van u , wij houden van u.