Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Gerrit Wilhelm Tabak

11-01-193807-09-2014
Volkomen onverwacht is mijn lieve Ger overleden, terwijl hij in de vroege morgen zijn dagelijkse fietstocht van 20 kilometer door de Achterhoek reed. ... hartaanval.
Inmiddels heb ik gemerkt dat hij allesbehalve dood is.... dat er in feite helemaal niet zoiets als dood bestaat... alleen maar een ander leven, buiten en zonder een lichaam van materie.
Ger praat regelmatig tegen me... en hij liet zich zelfs al een keer zien.
Ik zag hem kuieren in de zon, lichtblauw overhemd aan, handen genietend op de rug, geïnteresseerd alles in zich opnemen.
Op zijn gezicht lag - dat was het meest overtuigend - een trek van enorme rust, tevredenheid en ja... wijsheid!
Hij had, in de paar maanden na zijn vertrek uit het lichaam, duidelijk alle zorgen en spanningen en lichamelijke klachten af kunnen leggen en hij had al héél veel bijgeleerd.... en niets kan hem nu meer deren.... dat straalde hij uit.

Aan de Andere Kant mag hij een huis om in te wonen ontwerpen..... liet hij me weten.... nog niet meteen... maar snel... als hij wat sterker is.
Ik heb hem - omdat ik daar straks bij hem ga wonen - alvast een paar van mijn eigen wensen doorgegeven... gewoon in mijn gedachten, want hij léést mijn gedachten.
Hier op aarde wilde hij altijd een huis, eenzaam staand te midden van een heleboel natuur.
Ik vond dat idee iets minder prettig, want ik zie en spreek nu eenmaal graag mensen!
Ik heb hem nú echter laten weten dat ik akkoord ga met dat geïsoleerd staande huis, want als je dáár met iemand wilt spreken, dan hoef je alleen maar aan die persoon te dénken en dan ben je meteen bij die persoon... want tijd en afstand spelen daar geen rol meer... of een hele ándere rol.
En verder moeten dan alle honden, die Ger ooit gehad heeft, daar ook wonen.. én mijn katten.
En ik wil een bibliotheek, met van die degelijk fauteuils aan weerszijden van de open haard.

Maar het belangrijkste is dat wij tussen nu en mijn overlijden contact blijven onderhouden, gewoon via onze gedachten.
Dat we blijven práten!
Ger en ik hebben namelijk altijd gepraat, van 's morgens vroeg tot 's avonds laat... en het was altijd boeiend, op behoorlijk niveau en respectvol naar elkaar.
Daar kunnen we en moeten we gewoon mee doorgaan... ik lees Ger zelfs dingen vóór.
In feite bestaat er geen afstand tussen daar en hier... zij het dan dat onze zwakke aardse ogen en oren niet kunnen registreren wat zich daar, op die hogere frequentie, afspeelt.... maar Ger ziet en hoort mij dus wel!
En wil hij me iets laten zien... dan toont hij het me in gedachten.... en ik vind het heel goed van hem dat hij me dat nu al heeft kunnen doorsturen.... maar ja... weinig mensen zijn zo slim als Ger en bovendien is hij mijn ridder op het witte paard, die álles voor me deed en doet.. de ideale echtgenoot.

Bij zijn uitvaartdienst heb ik zelf de preek gehouden.
De tekst was: 'Leg mij als een zegel aan uw arm, als een zegel aan uw hart... want sterk als de dood is de liefde... vuurvlammen van de Heer' ( Hooglied 8:6).

God liegt niet in de Bijbel!
Liefde is dus minstens zo sterk als de dood... ja... sterker in feite... want God Zelf is liefde!
Als je dat gelooft, dan moet je daar in de praktijk van alle dag naar leven.... en niét net gaan doen of je geliefde nu weg is... dood is... want dan maak je God tot een leugenaar.
'Voor Hem leven zij allemaal', staat er ook in de Bijbel.
En: 'zij wandelen in de landen der levenden'.
Wie dat serieus neemt, die houdt de band van liefde vast... en laat die niet door iets als de dood van het lichaam onderbreken en frustreren.

Ger vindt het heerlijk, daarom praat hij ook tegen me.
Boven heeft hij vast veel dierbare familieleden en andere vrienden teruggevonden, maar hier op aarde ... in zijn eigen huis en in mijn hart... doet hij nog helemaal mee en van daaruit stroomt er voortdurend liefde naar hem toe!
Ik bid elke dag voor hem... dat de Heere hem mag zegenen, hem vreugde en vrede zal geven, dat hij veel mag leren en dat hij opbloeien mag en groeien in wijsheid.

Als tijd daar niet bestaat... dan hoeft Ger niet lang op mij te wachten.
Als ruimte daar niet bestaat, dan is hij overal waar hij aan denkt... en wel meteen.
Hij heeft mij gezegd: 'Ik ben de zon in je hart', en daarom leef ik mijn dagen, ondanks dat ik hem héél erg mis... toch in vreugde.
Hij maakt me ook sterker... ik durf en kan nu meer dan voorheen... zijn enorme energie en dynamiek zijn in mij overgevloeid.

Lieve Ger... ons huwelijk was sowieso al in de hemel gesloten... een sprookjeshuwelijk noemde je het... en het bestaat duidelijk nog steeds en het hult mij, die hier op aarde de honneurs voor je waarneem ( terwijl ik met mijn eigen dingen ook actief genoeg ben) in hemelse blijdschap!
Ik verheug me op wat je nog allemaal aan mij gaat doorgeven.
Die informatie speel ik dan gráág weer door aan anderen, die vaak niet weten hoe dicht hun geliefden nog bij hen zijn.

Schrijf condoleance
Bekijk condoleances
* verplichte velden

Gedenkplaats geopend door:

GielahTabak-Veldhoen GielahTabak-Veldhoen

Condoleances

Geef de nabestaanden uw steun en laat hier uw condoleance achter.

Het officiële condoleanceregister van Nederland

Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Help dit bericht te

verspreiden