Vaak kunnen woorden gevoelens niet omschrijven. Gelach, gemis, vreugde, verdriet, liefde, respect, zeker ook angst en woede. Tijd heelt niet alle wonden, maar gunt je tijd om alles een plaats te kunnen geven. Sommige dingen moet je achter je laten hoe moeilijk dat vaak ook is.
En diep koesteren voor wat het is geweest.
Liefde eindigt niet bij de dood, het eindigt bij vergeten.
Hoewel je je mama dan niet meer ziet, hoort of voelt.
Zolang jij haar levend houdt in gedachte, zal ze altijd bij je zijn.
Een moeder waakt over haar jonkies, dat is wat een moeder doet.
Een moeder houdt onvoorwaardelijk veel van haar kinderen en gunt ze keer op keer nieuwe kansen waarbij ze je volop steunt.
Een moeder is zoals de jouwe, steeds eerlijk en oprecht tegen je, die haar kinderen het beste op aarde gunt.
Ook al is datgene niet steeds wat jij voor ogen hebt.
Je mama heeft je opgevoed met de normen en waarden die je de man maken die je vandaag bent.
Een grote, knappe doch gevoelige en immer trouwe man die altijd het goede in iedereen ziet en iedereen onvoorwaardelijk veel liefde en kansen geeft.
A chip of the old block.
Blijf je leven leiden zoals jij dat wil en streef naar datgene dat je wenst te bereiken in het leven.
Margaretha zou het niet anders hebben gewild.
Je moeder was een mooie, lieve, goedlachse doch ietwat naieve vrouw die geloofde in het eeuwige goede van iemand die nooit deze wereld had mogen verlaten.
Helaas heeft niemand daarin inspraak mogen hebben.
Maar wel in haar nagedachtenis!
Laat haar voor altijd aanwezig zijn in ons leven.
Ook ik had je graag leren kennen.