Grid,

Nu, na lange tijd heb ik je weten te vinden maar je bent er niet meer. Alleen nog op papier.
Lange tijd contact met je gehad maar ben je toch uit het oog verloren. Nog geruime tijd heb ik op je dochter Renee gepast toen het niet zo goed met je ging. Wij hebben op Renee gepast, ze heeft bij ons geslapen en we hebben haar vertroeteld en verwend. Jij kon dat niet en dat vond je vreselijk. Wij deden dat met liefde. Jij was een lief maar wel ingewikkeld meisje.
Ik heb jou leren kennen op het BBO in Den Bosch waar je praktijkervaring opdeed en ik je heb begeleid. We hebben prive veel contact gehad en met elkaar gesproken. Jouw relatie was toen pas verbroken en daar had je het moeilijk mee. Je raakte zwanger en Renee werd geboren. Vandaag kwam ik een boekje tegen dat ik van Renee heb gekregen op 5-12-1990. 'Woorden als sterren van Antoine de Saint-Expert'. Toeval bestaat niet maar het valt je toe. Heb heel vaak aan je gedacht maar nu ben je er niet meer.
Ben heel benieuwd hoe het je dochter is vergaan.
Het boek dat ik van je heb gekregen ga ik nog een keer lezen. Dat beloof ik je.

Marianne Meijer

Lieve Mama,

Vandaag is het alweer 5 jaar geleden dat jij overleden bent.
5 jaar zonder jou om mij heen,
5 jaar zonder de slappe lach met jou,
5 jaar zonder die ongelooflijke ruzies die wij maken konden.
5 jaar dat ik mijn eigen weg moet gaan.

Ik mis je.
Ik mis je nog dagelijks.
Het is niet te geloven, hoopte dat ik het al geaccepteerd kon en er ondertussen al mee overweg kon.
Niet dus.

Je komt nooit meer terug.
Nooit meer jouw vrolijkheid.
Nooit meer jouw verdriet.
Nooit meer jouw adviezen.
Nooit meer jouw regels.
Nooit meer jou...

Ik hou ongelooflijk veel van je, elke dag weer een beetje meer!
Tot over ongeveer 70 jaar, lieve mama!

Kus! xxxxxx

Dag lieve mama,

Het is alweer bijna vier en een half jaar geleden, dat ik jou kwijtraakte. Vier en een half jaar later mis ik je knuffels, je bezorgheid, je preken, je kattigheid, maar vooral je steun nog steeds. Ik hoor vaak om mij heen dat dit de jaren zijn dat je je moeder nodig hebt. En ze hebben gelijk. Ik mis je. Ik woon nu sinds kort op mijzelf, en wat zou ik graag een goed glas wijn met jou willen drinken in mijn huisje.

Ik herinner je stem niet meer, ik herinner je humor niet meer. Jij vervaagt langzaam in mijn geheugen. Soms komt het weer wat dichterbij, maar je blijft altijd te ver weg.

Ik hoop dat je trots op mij bent. Ik hoop dat je achter mij en mijn keuzes staat, ondanks dat het niet altijd de keuzes zijn die jij ook gemaakt zou hebben.

Geniet van de rust die je hebt, want het is voor jou niet makkelijk geweest op deze wereld. Geniet ervan, en over een aantal tientallen jaren ben ik weer bij je. En dan kan niemand me meer bij jou weghalen. Dan sta ik voor altijd aan je zij.

Ik hou van je, mama.

honderduizend kusjes, je dochter

Dag Renée, ik surfde op internet en kwam op het condoleanceregister van Grid. Ik heb gehuild, oude vrienden opgezocht (dat viel niet mee) en herinneringen opgehaald.Na aarzeling wend ik me nu via dit register tot jou. Om je veel sterkte te wensen.Dat zal niet meevallen in de maand waarin Grid jarig is.Ik vergeet Grid niet, ik ben haar nooit vergeten en zal dat ook nooit doen. Ik heb fijne herinneringen aan Grid, een vol leven met haar gedeeld tijdens ons huwelijk, veel gelachen, genoten van haar kracht, haar vitaliteit, haar puntige pen en geweldige gedichten, maar ook van haar overtuigingskracht, haar mededogen met de medemens, haar goede smaak en nooit aflatende energie. Goede tijden samen in Maaspoort. Ik gedenk haar zoals ik haar herinner uit die tijd dat we samen het leven deelden met het volgende gedicht van Toon Tellegen.Dat kan ook met honderd andere gedichten omdat er zoveel meer over haar te zeggen is. Maar ik beperk me tot één. Beste Renée, veel sterkte.


Ze wacht,
nee, denkt ze, ik wacht niet,
ik dans.

Ze danst,
ze danst met lange, ranke passen,
langzaam en aandachtig.
ze houdt haar ogen dicht,

ze danst door deuren en door ramen
en door lange,lankmoedige dagen -
hout,glas en uren vallen in splinters rond haar neer -

en telkens als ze niet meer kan
en bijna, bijna valt
denkt ze: ik?
ik val niet, ik dans.

Lieve Mama,

De feestdagen zijn voorbij, en het was erg leeg zonder jou. Over een paar dagen is je verjaardag, je zou 46 geworden zijn. Maar dat kunnen we niet meer meemaken...

Ik wilde nog zoveel advies van jou krijgen..
Zoveel ruzie met jou maken.
Zoveel lachen samen...

Maar het enige wat ik kan is huilen, huilen omdat jij er niet meer bent... Het gemis is verschrikkelijk. Ik had nooit gedacht dat het zo moeilijk kan zijn!

Lieve Mama, ik hoop dat je van boven af naar me neerkijkt in de hoop dat je trots op me zijn kan..

Ik houd van jou! Vergeet dat niet!

xxx Je dochter Renee

Allerliefste mama van de hele wereld!

Het missen van jou wordt met de dag erger. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan, en het lijkt wel alsof ik stukje bij beetje sterf, gewoon van het verdriet die ik heb van jou.

Tegenover iedereen doe ik alsof alles oke is, want ik wil niet dat mensen in de zorgen zitten over mij. Iedere avond wil ik je nog bellen, even zeggen hoeveel ik van jou houd, ook al is dat niet in woorden te omschrijven, maar ik weet nu onderhand dat je er niet meer bent. En ook al is het al een tijdje geleden dat het gebeurd is, toch zal ik die dag nooit vergeten. Ik weet iedere moment, iedere ademhaling van jou!

Ik wil je alleen even zeggen eigenlijk, dat ik echt zielsveel van je gehouden heb, en nog steeds doe. Je was een bijzonder lief mens, met haar eigenaardigheden. Ook al hadden we ruzie, en hadden we onze eigen rare dingen die we deden, toch heb ik altijd van je gehouden, en dat moet je echt daarboven in de hemel weten!

Ik hoop dat je over iedereen hier zal waken, ik ben niet zo belangrijk, ik red het wel, maar alle anderen die jou missen daar zou ik het fijn van vinden als je hun een hand boven hun hoofd legt...

Mama, ik houd van je, en ik zal je nooit vergeten!

kusje je dochter!(L)

Lieve Mama...

Het verleden,
Het verdriet,
Het doet zo\'n pijn,
Waarom kan ik niet bij je zijn?

Samen waren we sterk,
Samen waren we één,
Waarom moest dit gebeuren?
Ik kan het niet alleen!

Wij hebben veel meegemaakt,
Wij waren altijd samen,
Ik hoop dat je nu je rust gevonden hebt,
Ik zal je altijd in mijn hart bewaren!


Ik houd echt super veel van je.
En het is niet te geloven dat jij er niet meer bent.

I love you!

Lieve mama,
Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan jou denk.
De vader van een vriendin heeft zelfmoord gepleegd, en hoe erg ik er ook voor haar wil zijn, ik weet even niet meer hoe het moet.
Ook al weet ik een beetje wat ze doormaakt..
Ik kan het op een of andere manier niet.
Ik mis jou zo erg!
Ik weet het niet meer hoor..
Pfff...
Dit jaar blijf ik misschien weer zitten en ik zoek het echt niet meer...
Ik wil je zo vaak bellen maar dat gaat niet..
En het geloven dat je er niet meer bent.. Dat kan ik al helemaal niet!
Want ik houd zielsveel van je...
En dat weet je wel!
I love you!
P.s. Waak een beetje over Jose, ze heeft het echt heel erg moeilijk op dit moment!

lieve mama,
daar ben ik weer.. Ik heb geen idee wat ik aan jou moet vertellen... maar het is zo raar zonder jou...
Dat een mens ineen potje met as kan veranderen.. Dat is zo anders, het is niet te bevatten. Ik denk nog steeds dat je in katwijk zit tv te kijken.. Dat je niet weg bent. Maar toch moet ik mezelf dan weer dwingen om het toch te accepteren dat je er echt niet meer bent. Af en toe lijkt het net of je bij me bent.. Of tenminste zo voelt ik.. Ik hoop ook echt dat je over mij en iedereen om je heen zult waken en dat je over een wolkje toch naar ons kijkt.

Ik houd van je!

xxx renée

lieve mama,
zoveel vragen die ik je nog te stellen had.. Zo veel antwoorden die ik nog wilde krijgen. Zoveel knuffels die je nog te goed van me had.. Zoveel humor die je nog had kunnen uit..

Waarom?
Waarom gebeuren er zulke dingen?
Waarom moest jij daarvan 1 zijn

Ooit heb je me een gedichtje geschreven, voor als je er niet meer was;

Je hoeft niet in engelen te geloven,
niet in vleugels of God daarboven,
Maar wanneer je deze dame aanschouwt,
en weet dat je moeder oprecht van je houdt,
ben je nooit meer alleen,
want zij brengt jou zonder vragen,
de kracht om je zorgen met liefde te dragen,
ik hou van jou!!

Mama


Altijd die mooie gedichten van jou. Met sinterklaas, met kerst, en gewoon omdat je het leuk vond.. Al die dingen mis ik nu zo erg. Zelf die boze brieven waarin je schreef dat het wel tijd werd dat ik jou terug zou schrijven.
Het is kut, dat we geen afscheid van jou hebben kunnen nemen.
Het is raar, dat ik je niet heb kunnen vertellen hoeveel ik echt oprecht van je houdt!
Maar ik hoop dat je het toch diep in je hart weet..
En het nooit vergeet.

Je was de liefste en speciaalste mama die hier op de wereld was!

hou van je!

xxx renée