Hank, Kanga, ik zal je missen, het was altijd zo gezellig!
North Pole, PFH
(Arda)

Veel mooie herinneringen heb ik aan mevrouw Oosting. Ik voelde me altijd zo welkom. Eerst in Drachten, ik herinner me de weekenden, dat ik met Barbara verslagen zat te schrijven voor onze studie biologie. Herinneringen zijn erg onbetrouwbaar, misschien hebben we maar een uurtje aan die verslagen gewerkt, maar in mijn herinnering zaten we daar heel knus . Ook mocht ik een paar keermee naar Dwingeloo, waar ik voor het eerst op een paard zat. Doodeng.
Later ben ik met mijn gezin op bezoek geweest in het grote vakantiehuis in Engeland en ook nog een keer in zo'n superhuis België. Het kon allemaal en het was heel gezellig. Wat een gastvrijheid.
Belangstellend en meelevend. Mevrouw Oosting kwam op kraambezoek, ons nieuwe huis bekijken, wilde weten hoe het met de kinderen ging.
Ze heeft veel pijn gehad, al wuifde ze dat weg naar mij toe.
Vandaag zou ze jarig zijn, nu heeft ze haar welverdiende rust.
Ik ben haar dankbaar.
Willemijn Gadiot

Lieve Mevrouw Oosting,

Bijna tien jaar zijn we samen “op stap” geweest.
De eerste jaren gingen we vaak naar een tentoonstelling kunst kijken en vertelden we elkaar wat we ervan vonden. En na afloop altijd een kopje thee drinken met wat lekkers erbij.
Of we maakten een ritje door de provincies Groningen en Drenthe, we hebben alle witte en gele weggetjes op de kaart wel gehad. En we genoten dan van de natuur op het Groninger land, de oude kerken en de Drentse bossen.
We gingen ergens een ijsje halen of kibbeling eten in Lauwersoog.
Later toen het autorijden te vermoeiend werd, maakten we een wandeling in de Hortus in Haren of een wandelingetje rond de Dilgt.
En natuurlijk een spelletje doen, we hebben heel wat spelletjes triominos en scrabble gespeeld!
En voor ik weer naar huis ging de bloemen en plantjes nog even verzorgen.
Het waren tien byzondere jaren met u, ze blijven in mijn herinnering!
Een laatste groet van Magdaleen.