Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

hans cramer

01-07-194023-11-2006
      Vandaag begraaf ik jou in mij
      niet in de aarde, niet in de kist
      niet bij die bomen, in de ochtendmist
      daar ben jij niet jij bent veilig in mij

      Overige informatie
      op 5 juli 2006 veranderde ons leven voorgoed toen jij (mijn broer) te horen kreeg dat je nog maar een paar maanden zou leven.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 51   |   niet OK
        Lieve Marjolein, hoe verdrietig om langs deze weg te lezen dat Hans is overleden. Ik herinner mij hem als een fijne rustige man en herinner mij ook hoe hij ons op een dag in zijn lelijke eendje voor jouw verjaardag naar de film reed. Jij woonde nog in de Frambozenstraat in Den Haag. Waar is die tijd gebleven. Vaak heb ik mij afgevraagd hoe het met je gaat en vindt het met name verdrietig jou niet tot steun te kunnen zijn geweest. Mijn oudste broer lag in hetzelfde ziekenhuis Leyenburg als Hans en hij heeft jou ook nog gezien; zelf zwaar ziek en ook hij zou heel snel overlijden. Ik weet dus, nu na het verlies van twee broers, hoe jij je moet voelen. Geloof me, je gaat het leren accepteren en een plek leren geven; hoe cliché dit ook klinkt. Als ik mij goed herinner had je ook je weg naar God gevonden en ik hoop dat je daaruit de kracht hebt kunnen putten om verder te gaan. Hoop je nog eens te spreken en/of zien. Veel liefs Yolande

        Yolande -
        6 november 2013

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 50   |   niet OK
        Lieve Marjolein, hoe verdrietig om langs deze weg te lezen dat Hans is overleden. Ik herinner mij hem als een fijne rustige man en herinner mij ook hoe hij ons op een dag in zijn lelijke eendje voor jouw verjaardag naar de film reed. Jij woonde nog in de Frambozenstraat in Den Haag. Waar is die tijd gebleven. Vaak heb ik mij afgevraagd hoe het met je gaat en vindt het met name verdrietig jou niet tot steun te kunnen zijn geweest. Mijn oudste broer lag in hetzelfde ziekenhuis Leyenburg als Hans en hij heeft jou ook nog gezien; zelf zwaar ziek en ook hij zou heel snel overlijden. Ik weet dus, nu na het verlies van twee broers, hoe jij je moet voelen. Geloof me, je gaat het leren accepteren en een plek leren geven; hoe cliché dit ook klinkt. Als ik mij goed herinner had je ook je weg naar God gevonden en ik hoop dat je daaruit de kracht hebt kunnen putten om verder te gaan. Hoop je nog eens te spreken en/of zien. Veel liefs Yolande

        Yolande -
        6 november 2013

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 49   |   niet OK
        lieve hans,

        je moest eens een kijkje kunnen nemen. het is hier hartje winter. er ligt sneeuw en ijs en het is zó koud. maar het wel het weer wat jij zo lekker vond. je had lekker kunnen schaatsen. wie weet misschien kun je vanaf je plaatsje tussen de sterren ons wel zine.

        liefs
        marjolein

        marjolein -
        9 januari 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 48   |   niet OK
        lieve hans,

        vandaag 3 jaar geleden waren we allemaal bij je omdat de verpleging ons had gebeld dat het slechter met je ging. je lag in bed was onrustig en had moeite met ademhalen. we konden niet anders doen dan een nat washandje op je hoofd leggen, je een beetje drinken geven en je hand vasthouden.
        dit zouden je laatste uren worden dat was duidelijk. ik ben steeds bij je gebleven, dat had ik je immers beloofd. bij je blijven tot je je laatste minuut. in het begin van de avond kwamen twan en peter en ze hielden mij gelukkig gezelschap en wilden ook graag bij je zijn. het was intensief maar ik ben zo blij dat ik bij je kon zijn. of je pijn had weet ik niet je kreeg steeds meer morfine van de arsten die regelmatig binnen liepen. Je had het heel erg benauwd en we hoopten zo dat je snel rust zou krijgen. En toen je dan uiteindelijk je laatste zucht slaakte had ik het niet door. Twan zei "luister eens het is stil" . op dat moment kwamen mama, marijke en adrie er aan helaas net te laat maar nog wel op tijd om afscheid te nemen.
        zoals ik je beloofd had heb ik geholpen met afleggen en je aan te kleden.
        af en toe streelde ik je wang die nog warm was. het was goed zo, je zou nu rust krijgen. maar wij, wij zouden je ontzettend gaan missen.

        marjolein -
        23 november 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 47   |   niet OK
        lieve hans,

        24 oktober heb ik een scootmobiel gekregen. dat is voortaan mijn vervoersmiddel.
        ik moet in deze dagen alsmaar denken aan 3 ja ar geleden. alles wat zich toen rond jou afspeelde speelt weer in mijn hoofd en maakt me verdrietig.
        was je nog maar hier.

        marjolein -
        26 oktober 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 46   |   niet OK
        Lieve Hans,

        Vandaag hebben we weer veel aan je gedacht.
        De fiets, die ik 3 jaar geleden van je kreeg is naar Marijke gegaanl
        Door angstklachten kon ik al enige tijd niet meer fietsen en marijke is er erg blij mee.
        Dan blijft hij ook in de familie wat we erg fijn vinden.
        Het meest bijzondere is dat ik de fiets van jou op 16 oktober kreeg en dat het nu 13 oktober is dus bijna precies 3 jaar geleden.

        Voor mij komt er waarschijnlijk volgende week een scootmobiel.Hoewel ik er blij mee ben is het ook een dubbel gevoel. Weer een stukje gezondheid ingeleverd. Maar ik weet zeker als ik 'm eenmaal heb en we zijn aan elkaar gewend dat ik er veel van zal genieten.

        Dag lieverd

        marjolein -
        13 oktober 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 45   |   niet OK
        lieve hans, vandaag kreeg ik een kaartje van Tom. hij en loeke zijn verhuisd en loeke verwacht in november hun eerste kindje. ik dacht dat je dat wel zou willen weten.

        liefs

        marjolein -
        20 september 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 44   |   niet OK
        Lieve Hans,

        Nu de tijd van jouw geboortedag nadert en daarmee ook de tijd dat je 3 jaar geleden ziek werd, komen er weer veel herinneringen boven.
        En doet het weer extra pijn om het gemis te voelen.

        Ik vond een mooie songtekst waarin dat verwoordt wordt:

        too many years
        fighting back tears
        why can't the past just die?
        wishing you were somehow here again
        teach me to live
        give me the strength to try
        help me to say goodbye

        marjolein -
        29 juni 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 43   |   niet OK
        Lieve broer van Marjolein,

        Vandaag heb ik een paar kaarsjes voor je aangestoken. Jouw lieve zus Marjolein heeft het nog steeds moeilijk, dat jij er niet meer bent. Ik hoop dat het voor haar in de toekomst makkelijk wordt om het verlies te kunnen dragen.

        Liefs van Yvonne

        yvonne -
        30 april 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 42   |   niet OK
        lieve hans,
        weer even een paar lichtjes bij je aangestoken.
        gisteren hebben we pasen 'gevierd' bij mama.
        mireille en kaja waren er niet en suzanne en jij natuurlijk ook niet.
        wat blijft er nu helemaal van ons over?
        ik heb helemaal geen zin om volgende maand mijn 50e verjaardag te vieren
        zonder jou is niks mee1 een feestje.

        dag lieverd xxxxxxxxxxx

        marjolein -
        13 april 2009

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.