Je hebt keihard geknokt maar uiteindelijk de strijd toch verloren. En we kunnen niet in woorden uitdrukken hoe erg we dat vinden en hoe je gemist gaat worden. Wat blijft zijn de herinneringen. Aan de gekkigheid en gezelligheid. Zoals ook de vele vaak ietwat wilde stapavondjes. Paling eten aan de Hasselterdijk. Het vele lachen dat we deden en ook het quasi gemopper als iets volgens jou weer eens te duur was. Je was net Zeeuws meisje. 'Geen cent te veel hoor!' We hebben van je genoten. Je kon een boef zijn, maar ook een grote 'teddybeer'. We vergeten nooit hoe je met Nancy samen op kraamvisite kwam toen onze dochter veel te vroeg geboren werd. Jij grote sterke vent met dat kleine mensje in je armen. Dat beeld staat voor altijd op ons netvlies gebrand.
Lieve Hans, de strijd is gestreden. Rust zacht. En lieve Nancy, Twan en Marnick. Heel veel sterkte met het dragen van dit oh zo grote verlies. Liefs van Lampje en Anita. xxx

Hans,

Was altijd mooi trainen met je! Zelfde gewichtsklasse, dus vaak samen op. Sterk en doorzetter. Als je toch keer te hard uithaalde, altijd zorgzaam. En gelukkig was er met jou nog een die zo hard zweette!
Familie, veel sterkte met dit gemis.
Hans, rust zacht.
Kida!

Je was er altijd voor een praatje , een lach en een groet. Dag Lange Hans, we zullen je missen. We wensen Nancy, Marnick, Twan en de rest van de familie veel sterkte met dit verlies.
Paul & Sonja 't Pestengasthuys

Nooit zal ik vergeten de momenten langs het voetbalveld van sv. Zwolle. Kom op Twannetje.....lopen jongen. Wat was dat superlief. Nog steeds noemen wij Twan Twannetje. Wat een gemis dat Hans er niet meer is.
Alike Jonkman (moeder van Siemen)