Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Mijn pa was een humorist eerste klas. Van vlijmscherpe opmerkingen tot moppen, met mijn pa kon je lachen

Ik droomde eens en zie ik liep aan het strand bij lage tij,
Ik liep daar niet alleen, want ook de Heer liep aan mijn zij,
We liepen samen het leven door en lieten in het zand,
een spoor van stappen, twee aan twee, de Heer liep aan mijn hand.
Ik stopte en keek achter mij, en zag mijn levensloop
In tijden van geluk en vreugd, van diepe smart en hoop
Maar als ik goed het spoor bekeek, zag ik langs heel de baan
juist daar waar het het moeilijkst was, maar één paar stappen staan.
Ik zei toen "Heer waarom dan toch? Juist toen ik u zo nodig had, juist toen ik zelf geen uitkomst zag, op het zwaarste deel van het pad".
De Heer kijk mij toen vol liefde aan, en antwoordde op mijn vragen:
"Mijn lieve kind toen het moeilijk was, toen heb ik jou gedragen".