Wat verdrietig, dat Hans er niet meer is. Fijne herinneringen heb ik aan onze HBS- en hockey-tijd. Kostbaar zijn de ontmoetingen van de laatste jaren, waarin we vele herinneringen hebben opgehaald, ik zal ze missen. Hans is altijd dezelfde gebleven. Rustig, lief, warm en aandachtig. Veel sterkte met het gemis van Hans.
Anke

Ik heb Hans leren kennen vanaf 1979, toen ik als jonkie startte bij de RAD te Leeuwarden. Er was een hechte groep collega's, allemaal accountants. We kwamen ook bij elkaar thuis, zeker als er weer iets te vieren was en er het nodige voorbereid moest worden. Dit betekende meestal enkele uren louter gezelligheid, en aan het eind van de avond nog doen waarvoor we bij mekaar kwamen. Zo ben ik ook enkele malen in Veenwouden geweest, op bezoek bij Hans.
Hans was altijd positief, rustig en heel toegankelijk. Een prima collega en mens.
Ook de RAD-voetbaltoernooien leven voort in de herinnering.
Ik realiseer me dat Hans mij mede in mijn werk heeft gevormd. Samen hebben we begin 80-er jaren een groot en langdurig onderzoek gedaan bij een koffiebrander in Joure. Dat was niet alleen leerzaam, maar ook gezellig. Zeker ook de soms wel copieuze etentjes tussen de middag, onder het genot van wijn.
Vanaf begin 1990 waren we in Haren naaste collega's.
Toen de nieuwe woning van Hans in Groningen werd opgeleverd, heb ik die ook mogen bewonderen.
Hans was een vaste bezoeker van de RAD-reünies. Hans hield van die gezelligheid.
Ik wens de familie heel veel sterkte.
Hans, rust zacht.....

Beste familie,
Hans en ik hebben elkaar de afgelopen 50 jaar op diverse plekken ontmoet.
Hans en ik woonden in 1971 gedurende een korte periode in het zelfde studentenhuis aan de Wassenbergstraat in Groningen. Na onze studie gingen wij beiden werken bij de Belastingdienst. Hans als controlerend accountant en ik als inspecteur, die de uitkomsten van zijn rapporten met Hans en de ondernemers besprak. Ik heb Hans in die periode leren kennen als een zeer deskundige en prettige collega. Hans was altijd op zoek naar de oplossing en was uitstekend instaat om de uitkomst van zijn eigen rapporten te relativeren. Toen wij beiden waren geselecteerd om in Den Haag deel te nemen aan het project Strategie en Structuur hebben wij in Scheveningen een huis gehuurd. In de periode 1985/86 heb ik Hans nog meer leren waarderen. Na die periode scheidden onze wegen. Hans ging terug naar Groningen ik vertrok al vrij snel naar Den Haag. De laatste jaren sprak ik Hans bij de Golfclub Holthuizen in Roden en bij de lokale AH. Zijn gezondheid nam toen al af. Ik kijk terug op de prettige gesprekken. Hans was een bijzonder rustige en aardige man.

Jacob Gunter

Hans heb ik leren kennen bij de Belastingdienst Grote Ondernemingen Haren. Hoewel Hans nooit mijn teamleider is geweest hadden we regelmatig contact. Een erg fijne collega waar je altijd terecht kon en waarmee ik het goed kon vinden. We deden beide mee aan de schaakcompetitie van groot O. Hij was daar voor zover ik mij kan herinneren wat succesvoller in dan ik. Na mijn vertrek uit Haren naar Groningen ben ik Hans nog regelmatig tegengekomen ook na zijn pensionering. Diverse malen was dat op Noorderzon waar we dan gezellig wat bijpraten. Ik wens de familie alle sterkte toe!
Werner van Sonderen

Hans is ook mijn teamleider geweest. Ik kan de woorden van Wijtze onderschrijven. Hij had altijd een luisterend oor en was een lieve man die altijd het goede met een ander voor had. Jammer dat hij maar zo kort maar van zijn pensioen heeft kunnen genieten.
Heel veel sterkte voor de nabestaanden.

Hans was mijn teamleider toen ik van Groningen naar Haren werd verplaatst. De opvang was uitstekend en Hans was een “vaderlijke” teamleider. Niets was hem teveel en hij had altijd een luisterend oor. Een goed mens die veel te vroeg is heen gegaan.