Lieve Hans,
Een oom zo lief heeft ons veel te vroeg moeten verlaten, een oom die nog veel langer bij zijn lieve vrouw, dochter, schoonzoon en kleindochters had moeten blijven.
Als nichtje heb ik zo mijn eigen herinneringen, die beginnen in mijn jeugd.
Je kwam regelmatig bij ons in Voorschoten langs, een lieve kerel met dezelfde naam als mijn vader, mijn moeder noemde je onze Hans en dat onze werd met liefde uitgesproken want ze was dol op je.
Jij was altijd gezellig aanwezig, vol enthousiasme en actie. Toen je op de motor kwam bracht je mij en ook mijn zus na het eten van de lunchboterhammetjes naar school. WOWWW voorop bij je zitten en dan de straat uit, rechts af en een paar honderd meter verderop waren we er al. Dat maakte indruk op mijn klasgenootjes! Zelf vond ik de rit zo leuk dat ik dacht, ik ga later ook motorrijden. Toch kwam het daar niet van omdat ik als puber achterop een brommer angstig werd en de behoefte zelf te gaan motorrijden verdween. Mijn zus is wel gaan motorrijden, misschien wel aangestoken door dit eerste ritje.
Op Duinrell leerde je de liefde van je leven kennen, je kreeg verkering met Wilma en ging in Veghel wonen. De afstand was geen bezwaar want elke verjaardag kwamen jullie; al was het maar om te genieten van mijn moeders tomatensoep. Daarvan kon jij smullen of om laten vallen op de nieuwe vloerbedekking. Wanneer dat mij was overkomen, nou dan was dat op een flink standje uitgelopen maar nu het jou overkwam zei mijn moeder lekker praktisch: daarom hebben we gekozen voor tegels. Hup deze eruit schoonmaken en omruilen met een vloertegel van onder de bank. Geen probleem!
Ook wij gingen met verjaardagen naar jullie toe aan de Dommelhof. Genieten van rijstevlaai die bij ons in het Westen echt niet zo lekker smaakt als bij jullie. Mijn zus en ik speelde er vaak buiten in de speeltuin. Ook keken we onze ogen uit naar vaak weer een nieuwe hobby van je. Vissen en dan geen gewoon aquarium maar een kamer vol. Of contact maken met de hele wereld via een 27 MC bakkie. Je kreeg echt overal vandaan kaarten en er stond een grote antenne op het dak.
Jullie bruiloft, 44 jaar geleden kan ik mij goed herinneringen. Ik was 9 jaar en wat werd het laat die avond. Een gezellig feest in een cafétje aan de haven en mijn zus en ik kregen een sneeuwwitje te drinken. We hebben goed geslapen die nacht in jullie huis.
In de zomer van 1982 was jij met Marcel “mijn baas” in mijn eerste vakantiebaantje als 15 jarige. Oma ging op vakantie en iemand moest overdag de telefoon aannemen voor de glashandel. Leuke job vooral op de momenten dat jullie even niet werkte maar koffie kwamen drinken in de Dibetsstraat.
Jullie kregen een leuke, mooie en lieve dochter. Linda was een half jaartje, toen ik samen met Henry in de zomervakantie op bezoek kwam. Wij woonden net samen. Vanaf toen was ons contact niet meer grote oom en klein nichtje maar waren we volwassen, zeg maar gelijkwaardig in gesprekken.
Oma verhuisde naar de Kuinrestraat en daar kan mij van herinneren dat we keken naar de Tour de France, rit naar de Alpe d’Huez met winnaar Steven Rooks en Theunisse erbij. Het commentaar van Mart Smeets is legendarisch maar ik denk als ik dit hoor altijd even aan jou omdat jij toen zei, dit is heel bijzonder daar gaan we het nog jaren over hebben.
Jullie kwamen op kraamvisite bij onze tweeling maar niet met de auto. Nee met de boot over de Rijn door Leiden naar Katwijk en gelukkig loopt de Rijn vlak langs onze wijk dus was het maar een klein stukje lopen naar onze flat.
Er volgde nog vele momenten dat we elkaar tegenkwamen, gezellige feestjes maar ook hele verdrietige momenten van afscheid nemen zoals dat ook vandaag is.
Bij de uitvaart van oma vond je mijn woorden mooi zei je toen en nu schrijf ik deze brief voor jou.
Hans, wat een lieve man herinner ik mij dan, oprecht en attent. Niet klagen ondanks de beperkingen maar genieten van al wat mooi is in het leven. Steeds weer enthousiast starten met hobby’s, we konden afgelopen jaar nog op facebook meegenieten van de door jou gemaakte dronebeelden. Weten wat echt belangrijk is in het leven en deze liefde uitstralen en delen. Een fijn mens als familielid en ik weet zeker ook als college en als vriend. Een trotse man, trotse vader en dubbeltrotse opa was jij.
Dag lieve oom je leeft voort in dochter en kleindochters en wij delen samen met Wilma de herinneringen en vergeten je nooit.
Rust zacht.
Liefs Hellen en Henry