Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Hans Pex

19-02-195626-02-2021

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Voor mijn lieve broertje
        reactie 9   |   niet OK

        Toen ik 14 jaar was kwam er in ons gezin een broertje bij. Wat was ik daar blij mee want ik had toen maar 1 broer en 2 zusjes dus dat was feest voor ons.
        Hans was een makkelijk joch en zodra het kon nam ik hem mee naar buiten of boodschappen doen.
        Ik was echt trots met hem, eigenlijk was ik zo,n beetje zijn 2e moeder. Naar de Kleuterschool brengen en halen; ja je grote zus was altijd op tijd hoor.
        Toen ik getrouwd was met mijn andere Hans werd je onze Hansje. Na een paar jaar gingen we voor 3 jaar naar Curacao en je wilde eigenlijk wel met ons mee, maar ja dat ging natuurlijk niet.
        Terug in Nederland vond je het geweldig dat wij een baby hadden en je kon zeggen dat je weer “oom” was. Onze meisjes Hellen en Nancy zagen je ok graag komen met je Marine-uniform aan en als je met de motor kwam was het helemaal feest want dan bracht je hun naar school.
        Aan de bruiloft met Wilma hebben we ook leuke herinneringen; daar in het kleine Cafe aan de haven. De familie mocht in jullie huis slapen en Hans en Wilma gingen een nachtje in een hotel.
        Na de komst van Linda verhuisden jullie van de Dommelhof naar de Geraniumstraat en wat was je trots op vrouw en dochter.
        We liepen elkaar niet plat, maar de verjaardag van Wilma vergaten we niet, iedereen was welkom, ook onze kleinkinderen. Stefan en Mikie doken samen in de vijver, daarna in bad, allemaal geen probleem voor jou.
        Zelf werd je ook Opa en helemaal gek met je kleindochters
        Hans, je bent en blijft mijn broertje die ik naar bed bracht en in slaap maakte.
        Ik zal je je missen en er zijn voor Wilma, Linda, Rens en de meisjes.
        Greet





        Greet - Voorschoten
        11 maart 2021

        Deel deze pagina:

      • Quote
        reactie 8   |   niet OK
        ans en gerard van zutphen uden
        heel veel sterkte

        Gerard - UDEN
        8 maart 2021

        Deel deze pagina:

      • Gedicht van troost
        reactie 7   |   niet OK
        Er wonen mensen in de hemel,
        Die je soms graag zou willen zien
        Al is het maar voor even,
        Al kon het maar een minuut of tien.
        Nog één keer een berichtje sturen,
        Nog één keer een laatste zoen.
        Soms is het gemis zo overweldigend
        En is verdriet haast niet te doen
        Toch zijn deze mensen altijd bij je,
        al is de afstand naar de hemel nog zo groot
        In je hart kun je altijd samen zijn....
        Want liefde stopt niet bij de dood!
        ,,


        Lieve Wilma, Linda, Rens , Dide en Nine,

        Dit gedichtje kwam ik tegen, ik weet niet wie het geschreven heeft, maar deze mooie woorden wilde ik graag met jullie delen.

        Daarnaast heb ik ook nog een paar mooie herinneringen te delen.
        Toen ik als puber weleens bij de vriendin van mijn moeder in Venlo ging logeren in de schoolvakanties, mocht ik vanuit Den Haag met Hans meerijden naar Veghel en werd ik naar het station in Den Bosch gebracht om mijn reis te vervolgen. Een treinkaartje Den Bosch - Venlo was natuurlijk stukken goedkoper dan een kaartje Voorschoten-Venlo. Op de terugweg werd ik 's-middags in Den Bosch opgehaald, mocht ik een nachtje logeren op de Dommelhof en de volgende ochtend vroeg weer meerijden naar Den Haag.
        Ook heeft Hans mij (ons?) kennis laten maken met een broodje shoarma. Op bezoek in Voorschoten vroeg hij of dat ergens te krijgen was. Ik kende het toentertijd (begin jaren 80) alleen van de reclame van de snackbar op de lokale piratenzender. We mochten gaan halen, Hans trakteerde. Nog altijd denk ik daaraan als ik een broodje shoarma eet.
        En verdere herinneringen aan mijn lieve oom? Niets was te gek, alles mocht. Door Hans met de motor naar school gebracht worden, mijn eerste kennismaking met een motor. Hans die op de Dommelhof met de tuinslang naar binnen rende om iemand nat te spuiten die naar binnen "gevlucht" was. Ongelukkigerwijs werd (o)pa van Schalen hierdoor ook nat gespoten en de huiskamer was doorweekt. Ook het enthousiasme van een nieuwe hobby (en daar ook volledig in opgaan) herinner ik me goed. Vissen kweken, 27-MC bakkie, schieten ... En het leven nemen zoals het komt, ondanks lichamelijke beperkingen doorgaan en genieten van het leven.

        Ook in mijn volwassen leven was Hans een fijne lieve oom, op de achtergrond aanwezig en waarvan ik wist dat ik er altijd terecht zou kunnen. Ik zal mijn oompje nooit vergeten.

        Heel veel sterkte en liefs,
        Nancy xxx

        Nancy - Den Haag
        6 maart 2021

        Deel deze pagina:

      • Sterkte
        reactie 6   |   niet OK
        Via deze weg willen we jullie Wilma, Linda, Rens, Dide en Nine heel veel sterkte wensen met dit grote verlies. We leven mee met jullie intens verdriet.
        Hartelijke groetjes,
        Ad en Janny v.d. Asdonk

        Ad & Janny - Veghel
        4 maart 2021

        Deel deze pagina:

      • reactie 5
        Lia

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Lia - Den Haag

        2 maart 2021

      • reactie 4
        Toos

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Toos - Veghel

        2 maart 2021

      • Een oom zo lief
        reactie 3   |   niet OK
        Lieve Hans,
        Een oom zo lief heeft ons veel te vroeg moeten verlaten, een oom die nog veel langer bij zijn lieve vrouw, dochter, schoonzoon en kleindochters had moeten blijven.

        Als nichtje heb ik zo mijn eigen herinneringen, die beginnen in mijn jeugd.
        Je kwam regelmatig bij ons in Voorschoten langs, een lieve kerel met dezelfde naam als mijn vader, mijn moeder noemde je onze Hans en dat onze werd met liefde uitgesproken want ze was dol op je.
        Jij was altijd gezellig aanwezig, vol enthousiasme en actie. Toen je op de motor kwam bracht je mij en ook mijn zus na het eten van de lunchboterhammetjes naar school. WOWWW voorop bij je zitten en dan de straat uit, rechts af en een paar honderd meter verderop waren we er al. Dat maakte indruk op mijn klasgenootjes! Zelf vond ik de rit zo leuk dat ik dacht, ik ga later ook motorrijden. Toch kwam het daar niet van omdat ik als puber achterop een brommer angstig werd en de behoefte zelf te gaan motorrijden verdween. Mijn zus is wel gaan motorrijden, misschien wel aangestoken door dit eerste ritje.

        Op Duinrell leerde je de liefde van je leven kennen, je kreeg verkering met Wilma en ging in Veghel wonen. De afstand was geen bezwaar want elke verjaardag kwamen jullie; al was het maar om te genieten van mijn moeders tomatensoep. Daarvan kon jij smullen of om laten vallen op de nieuwe vloerbedekking. Wanneer dat mij was overkomen, nou dan was dat op een flink standje uitgelopen maar nu het jou overkwam zei mijn moeder lekker praktisch: daarom hebben we gekozen voor tegels. Hup deze eruit schoonmaken en omruilen met een vloertegel van onder de bank. Geen probleem!

        Ook wij gingen met verjaardagen naar jullie toe aan de Dommelhof. Genieten van rijstevlaai die bij ons in het Westen echt niet zo lekker smaakt als bij jullie. Mijn zus en ik speelde er vaak buiten in de speeltuin. Ook keken we onze ogen uit naar vaak weer een nieuwe hobby van je. Vissen en dan geen gewoon aquarium maar een kamer vol. Of contact maken met de hele wereld via een 27 MC bakkie. Je kreeg echt overal vandaan kaarten en er stond een grote antenne op het dak.

        Jullie bruiloft, 44 jaar geleden kan ik mij goed herinneringen. Ik was 9 jaar en wat werd het laat die avond. Een gezellig feest in een cafétje aan de haven en mijn zus en ik kregen een sneeuwwitje te drinken. We hebben goed geslapen die nacht in jullie huis.

        In de zomer van 1982 was jij met Marcel “mijn baas” in mijn eerste vakantiebaantje als 15 jarige. Oma ging op vakantie en iemand moest overdag de telefoon aannemen voor de glashandel. Leuke job vooral op de momenten dat jullie even niet werkte maar koffie kwamen drinken in de Dibetsstraat.

        Jullie kregen een leuke, mooie en lieve dochter. Linda was een half jaartje, toen ik samen met Henry in de zomervakantie op bezoek kwam. Wij woonden net samen. Vanaf toen was ons contact niet meer grote oom en klein nichtje maar waren we volwassen, zeg maar gelijkwaardig in gesprekken.

        Oma verhuisde naar de Kuinrestraat en daar kan mij van herinneren dat we keken naar de Tour de France, rit naar de Alpe d’Huez met winnaar Steven Rooks en Theunisse erbij. Het commentaar van Mart Smeets is legendarisch maar ik denk als ik dit hoor altijd even aan jou omdat jij toen zei, dit is heel bijzonder daar gaan we het nog jaren over hebben.

        Jullie kwamen op kraamvisite bij onze tweeling maar niet met de auto. Nee met de boot over de Rijn door Leiden naar Katwijk en gelukkig loopt de Rijn vlak langs onze wijk dus was het maar een klein stukje lopen naar onze flat.

        Er volgde nog vele momenten dat we elkaar tegenkwamen, gezellige feestjes maar ook hele verdrietige momenten van afscheid nemen zoals dat ook vandaag is.
        Bij de uitvaart van oma vond je mijn woorden mooi zei je toen en nu schrijf ik deze brief voor jou.

        Hans, wat een lieve man herinner ik mij dan, oprecht en attent. Niet klagen ondanks de beperkingen maar genieten van al wat mooi is in het leven. Steeds weer enthousiast starten met hobby’s, we konden afgelopen jaar nog op facebook meegenieten van de door jou gemaakte dronebeelden. Weten wat echt belangrijk is in het leven en deze liefde uitstralen en delen. Een fijn mens als familielid en ik weet zeker ook als college en als vriend. Een trotse man, trotse vader en dubbeltrotse opa was jij.

        Dag lieve oom je leeft voort in dochter en kleindochters en wij delen samen met Wilma de herinneringen en vergeten je nooit.
        Rust zacht.
        Liefs Hellen en Henry




        Hellen - Leiden
        2 maart 2021

        Deel deze pagina:

      • Rmcu
        reactie 2   |   niet OK
        Tot ons verdriet overleed ons gewaardeerde lid Hans. Drones en alles wat daarbij hoort waren zijn lust en zijn leven. Wij zullen hem missen op ons vliegveld aan de Egelweg in Uden.
        Wij wensen zijn echtgenote, dochter en kleinkinderen heel veel sterkte voor de toekomst.
        Het bestuur van de Radiografische Modelvlieg Club Uden (Rmcu).

        Bestuur - Uden
        27 februari 2021

        Deel deze pagina:

      • reactie 1
        Edwine

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Edwine - Berghem

        27 februari 2021

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.