Hoewel Paulien Gerdie al heel lang kent, was haar kennismaking met Hans, toen hij verkering kreeg met Gerdie. De eerste foto is echter pas van de vriendengroep, erop uit met trikes, waarbij ook Maarten nog volop mee reed. Mijn eerste kennismaking met Hans en Gerdie was pas veel later, na het overlijden van Maarten, waarna Paulien mij leerde kennen. Ik kwam dus ook bij de vriendengroep. Het beste heb ik Hans toen leren kennen door ons reisje naar Engeland. Humor, vriendelijkheid, maar vooral zijn behulpzaamheid en zorgzaamheid. Dat was Hans. De laatste foto is van een recent bezoek aan de tuinen van Appeltern.



Ik ken Hans al een stuk langer en we hebben mooie weekenden gehad, in de beginjaren ook met onze kinderen. Het paasweekend in Zeeland, waar Hans de paashaas was en de eitjes die in het mandje terug kwamen steeds weer opnieuw verstopte, blijft me bij. Het zwemmen, waarbij Maarten en ik al moesten watertrappelen, waar jullie nog op de bodem konden staan. Later de Bq avonden, allemaal erg gezellig.

Wat ik in Hans enorm waardeerde was zijn zorgzaamheid die hij ook uitte, door bijvoorbeeld te vragen of ik wel alleen durfde te slapen in mijn appartement (kamer) toen we in Oekraïne waren. Het mee lopen naar de auto's avonds in het donker. En later ook voor Hai steeds de deur open houden. Hij zag het en had er aandacht voor.

Humor, de vlaggen van de Jan linders bij de boerenbond ophangen of andersom. In Engeland samen met Martin de balk omhoog houden, zodat we het parkeerterrein op konden. Ik kan nog heel veel dingen noemen, maar daar gaan we het binnenkort samen met Gerdie over hebben. Samen herinneringen ophalen bij een bakje koffie of een kopje thee.



Gerdie, van Paulien en mij heel veel sterkte!



Paulien en Hai