Gisteren, 6-12-2013, hoorde ik voor het eerst van zijn overlijden. Ik herinner mij zijn leuke verhalen, zijn gevoel voor rechtvaardigheid, relativeringsvermogen en zijn slimheid. Niet voor niets was hij een van de eerste deskundigen op gebied computercriminaliteit. Goed dat over Harry een wiki pagina bestaat, we kunnen namelijk nog steeds lering trekken van zijn manier van aanpakken. Rust in vrede Harry, jammer dat je niet meer onder ons bent.

Ik hoor het pas vandaag op 22-11-2013, ik schrik, deze geweldige man waarmee ik soms samenwerkte op IT gebied.

Surfend op Funda, zie ik het huis op de Donklaan te koop staan. Vroeg mij af of mevr. Onderwater overleden was, Alhoewel ik het mij wel regelmatig voor nam, bezocht ik haar zelden. Zag op 1 van de foto's nog een foto van Harrie zoals ik hem/jullie gekend heb.
Vervolgens op internet gezocht of ik Harrie kon vinden, en tot mijn grote schrik kom ik op deze site. Waarom zo vroeg, nog veel te jong. Hevig geschrokken wil ik jou, Ien kinderen en kleinkinderen alsnog condoleren met dit enorme verlies

Ondanks dat wij duidelijk aan twee verschillende kanten van de lijn stonden in de jaren 80/90, heb ik toch veel respect voor de manier waarop je altijd hebt geprofileerd.

61 jaar is natuurlijk veel te vroeg.

mijn condoleances voor de familie.

RGB / Ronald Oostveen

Ien, Aeoni, Gerard, Hermelijn, Lesley, Claudia en Demi, familie, vrienden, collega’s en kennissen.

Hoe kan ik woorden vinden, nu rouw op mijn dak is gevallen?

Hoe kan ik in een paar minuten een vriendschap van tijden verwoorden? Eigenlijk weet ik het niet, maar ik wil het toch proberen!

Het is al weer 36 jaar geleden, nl. 01 april 1976, dat onze wegen letterlijk en figuurlijk, elkaar kruiste en wel aan de Sloterweg 100 te Amsterdam, Sloterweg 100 toen ook bekend als de politieopleiding school Noord-Holland, overigens toen nog niet wetende, of misschien ook wel, dat deze ontmoeting een vriendschap zou worden van, zoals gezegd, lange tijd.
Nol Tims, helaas ook al overleden, jij en ik waren de oudste en enige getrouwde mannen van deze lichting politiemannen. Ja mannen, want vrouwen zaten er niet bij. Daarom hadden we dan ook alle drie, een eigen kamer, ik recht tegenover die van jou. Onze deuren stonden toen eigenlijk altijd al open.

Na de opleiding zijn we met ons allen naar de ME gegaan, een standaard procedure.
Weinig te beleven daar, m.u.v. van wat voetbalwedstrijden en niet te vergeten, de grote brand in hotel Polen. We wisten toen nog niet dat, dat later heel anders zou worden.
Na de ME dus het Korps in, jij naar Bureau Warmoesstraat en ik via bureau IJ-tunnel de Bijlmer in. Op bureau Warmoesstraat werd je, zeg maar, een legende. Nog steeds hebben ze het daar nog wel eens over je. Vooral onder de Surinamers was je erg bekend, met name bij ene D..........., want die had de euvele moed, om tijdens je recherche opvangdienst je autoradio en zonnebril met Ray Ban etui uit je Bordeaux rode Daf 33 te jatten, dit terwijl die geparkeerd stond aan de Beursstraat.
Alle Surinamers op de Wallen in die tijd wisten dat je in die Daf 33 reed, behalve D...........!. Nou, daar heeft ie nu nog spijt van!
Natuurlijk gebruikte je die bordeauxrode Daf 33 ook voor de vakantie.
Opgetuigd met een imperiaal, surfplank er boven op, een vouwwagen er achter, houten sportstuur tussen je benen, Ien er naast en de kinderen op de achterbank, ging het naar Zuid-Frankrijk.
Alleen op het werk liet je weten, dat je er mee de Alpen over ging! Je liet bij terugkomst natuurlijk ook de foto’s zien, waarbij je de Daf 33 op een heuvel had geparkeerd en de camera een beetje schuiner had gehouden, zodat iedereen dacht dat je inderdaad de meest verschrikkelijke bergen over was gegaan.

Tijdens onze bureauwerkzaamheden werd ik opgeroepen voor het 2e Parate peloton, 80-1 als mentorchauffeur. Daar kwam wegens ziekte of studie van een ander, nog een plaatsje vrij voor een andere mentor. Samen hebben we toen ook in dat peloton gedraaid, dat later bekend werd als het rellenpeloton. Veel ontruimingen en geweld, zoals de Vondelstraat, Keizerstraat, Lucky Luijck, kroning en noem ze maar op.
Werkelijk, soms leek het wel oorlog.
Bijna alleen maar werktijden van 12 uur per dag. Overigens de enige keer dat we goed geld hebben verdiend bij de politie. We konden toen ook nog, tussen de rellen door, nog een bezoekje aan het ziekenhuis brengen, natuurlijk in een ME auto en uniform, om je pasgeboren zoon Lesley, die net was geboren, voor het eerst even te zien.
Kennelijk beviel ons het ME leven wel, want na de ME besloten we om naar de Aanhoudingseenheid te gaan. We vonden dat al het geteisem van de straat moest. Hier hebben we ook mooie tijden beleefd, zelfs de toenmalige Paus nog beveiligd toen die in Nederland was. Misschien kun je dat als referentie nog even bij Petrus melden. Krijg je misschien nog een mooier plekje. Misschien wel een met een computer.
Inmiddels was je naar de recherche gegaan en ook je kennis op computergebied geüpdatet. Door de Commodore 64, die je voor je kinderen had gekocht, was je, zeg maar goed verslaafd geraakt aan die dingen.
Ook de Amsterdamse politie had gezien dat je die kennis had en je werd ingehuurd om die kennis te delen. Dit resulteerde o.a. in het feit, dat je een aantal jaren bij het IRT hebt gewerkt en daarna over bent gegaan naar het toenmalige CRI, toch allemaal vanwege je kunde en je was ook weer een stap vooruit.
In die tijd had je ook veel contacten met de zogenaamde hackers, hetgeen bazen je niet altijd in dank afnamen, maar ja, daar waren het maar bazen voor.
Hackers, die de manier waarop je met ze omging, waardeerden. Overigens, dat kun je nu nog lezen o.a. in het artikel in het Parool van afgelopen dinsdag, geschreven door Karin Spaink. Een citaat van haar: Zelfs als hij iemand oppakte, bleef de relatie goed. Einde citaat. Ja, dat is nou typisch Harry.
Ik denk vanwege zijn grote kennis, zijn welbespraaktheid, zijn slimheid, zijn humor en doortastendheid, gelukte het hem om bij KPMG, de functie Head corporate security Manager te worden. Iets waar ik nog steeds mijn petje voor afneem.

Gelukkig hebben Ien en Harry nog de nodige mooie trips naar o.a. Amerika samen kunnen maken en dat ze gelukkig niet gewacht hebben tot Harry met pensioen was.
Ook ik heb dat met Harry nog kunnen doen, niet zo lang geleden nog, 2 mooie trips naar Suriname en wat hebben we daar van genoten.
Zelfs daar in Paramaribo, kwam hij een Surinamer tegen die hem herkende en zei, “Maar beambte, U hebt mij toen gepakt, toch? ja…ja, ik ken u wel! maar ik ben niet boos meer hoor! Zal ik nu op uw auto passen?”
Uiteraard vonden we dat goed.
Een van de vrienden die we daar gemaakt hebben, vroeg mij om een persoonlijke boodschap en gebed aan de familie over te brengen tijdens deze dienst en wat je beloofd, moet je doen.

=====================================================================================

Harry, voordat ik afscheid van je ga nemen, geef ik je, als vriend en maatje, nog een hint:
Zeg tegen Petrus dat je goed bent in computerbeveiligingen, misschien wil hij nu wel een beveiligd lijntje naar beneden, dan kunnen we allemaal nog even Skype’n met je. Wat zou dat mooi zijn.

Harry, ik mis je nu al!

Joop Hollegie

Witte lelies - geestelijke reinheid en het Maria-symbool en staat voor beminnelijkheid, zuiverheid, geestelijke liefde, vruchtbaarheid, reinheid en eenheid.

In all sincerity, I can do no more than offer you our deepest sympathy.

Lots of love Ola Kuzak and Piotrek Robak.

Beste familie Onderwater,
Het is moeilijk te geloven dat Harry er niet meer is. Harry heb ik leren kennen bij de CRI. Als digibete persvoorlichter mocht ik met Harry interviews voorbereiden over een onderwerp wat voor mij nog onbekend terrein was. Maar op Harry kon ik blind varen. Er waren afspraken te maken en zijn professionaliteit en kennis stonden buiten kijf. Een hele sympathieke, vrolijke en prettige kerel. Kortom, altijd leuk en interessant om mee samen te werken. Daarom is het zo verdrietig te weten dat hij er nu niet meer is.
Uit zijn verhalen maakte ik op, dat hij gek was met zijn familie. Wat een verlies voor jullie en wat een verlies voor al die oud collega's en collega's. We zullen hem missen.
Har, bedankt voor alle goeie jaren.

Lieve Ineke en kinderen

Ik ben blij dat ik op het afscheid van Har mocht en kon zijn.
Zoals gememoreerd in diverse toespraken kwam duidelijk naar voren zoals jij was. . .

Een mens uit duizenden

Har dit afscheid zou je zelf geregisseerd kunnen hebben !!
mooie woorden en een goede grap !!

Markante kop, uiterlijk een ruwe bolster en een hele duidelijk blanke pit.

Van Hacker tot korpsleiding jij wist met je kraaloogjes en je ondeugende lach altijd bij een ieder de juiste snaar te raken.

Dat was de kracht van DER UNTERWASSER !

Het is met jou tijdens de dbrz tijd een grandioos mooie tijd geweest.
Een rondje Ijselmeer met je Trike. . . . . fantastisch.
Altijd die lach op je gezicht en goed gehumeurd

Har Ik ben blij dat ik je heb mogen kennen en zal je nooit meer vergeten

Ineke en kinderen heel veel sterkte bij dit grote verlies

Groet
Hans Nobel

Harry maatje, wat maak je me nou? Zoveel samen gedaan en meegemaakt in die frontlinies! Onze opmerkelijke beveiliging van de Paus JP2 tijdens zijn bezoek aan Den Bosch in 1985; samen tot onze nek in de moddersloot om als brug te dienen voor ons AE2team dat zodoende droog overkwam in het RPbolwerk Neerrijnen; respect afdwingen tijdens akties en veldslagen tussen krakers of hooligans; de mariniertjes dollen in de Mokbaai op Texel; de grote hoeveelheid hard- en softdrugs die we op tafel kregen op de Grote Kamer van de Amsterdamse Narcoticabrigade . . . Onvergetelijke belevenissen samen in een mensenleven en jij genoot er oprecht van! Dit waren de verhalen waar je altijd iedereen deelgenoot van maakte met je prachtige, humoristische vertellingen. Ik vergeet ze nooit net zo min als dat ik jou ooit zou vergeten. Respect! Familie van Harry mijn innige deelneming toegewenst met dit grote verlies.

Harry Onderwater is overleden. Wat een triest bericht. Ik heb Harry leren kennen in de digitale opsporing bij de Amsterdamse politie. Harry was niet alleen een vakman, hij heeft vooral als mens een diepe indruk bij mij achter gelaten.
Ik wens zijn familie veel sterkte met dit verlies.