Samen met broer Jan waren wij in de 70er jaren na ons Havo diploma op Bernardinus, gaan studeren in Enschede en hebben daar als Heerlenaren gezellige jaren beleefd.
Hein bleef altijd zichzelf en had ook een geweldige drive om sociaal hogerop te komen.
Hein trouwde met de dochter van onze directiesecretaris en af en toe kwam ik hem nog wel eens tegen. De laatste keer in zijn rolstoel ongeveer 2 jaar geleden, bij Terworm.
Hij bleef ondanks zijn beperking positief maar zeker zichzelf.
Familie mijn innige deelname en sterkte met dit verlies
Leo Dohmen
Hoewel we elkaar helaas uit het oog hebben verloren, kwamen sommigen van ons Hein zo nu en dan nog tegen in het Heerlense. Hij was een zeer miserabel lid van onze club. Hij raakte zijn instrument het minste aan van alle leden en kwam er altijd mee weg. Die capaciteiten had Hein. Hij was altijd vrolijk, opgewekt en enthousiast, muziek maken vond hij niet zo spannend. Moge we als Miserabel de familie en naasten zeer veel sterkte wensen bij het verwerken van dit verlies in deze vreemde tijd. Met vriendelijke groet, Joep van Wijk secretaris Miserabel
Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt
Plaats een reactieZo worden meer mensen geïnformeerd en kunnen er tevens meer reacties en herinneringen worden verzameld.