Goedemorgen familie van Viegen, vandaag, ruim een jaar later, zie ik het overlijdensbericht van jullie moeder, tante Hein, zoals ik haar noemde. Mijn moeder, Grady Pul-van Dijk was een volle nicht van jullie vader. Als kind logeerde ik heel vaak in Veenendaal en kwam ik tante Hein tegen bij verjaardag, nieuwjaar wensen. Ook kwam ik samen met Jacolien Vermeulen bij jullie thuis. Ik heb goede herinneringen aan jullie moeder, ze heeft samen met tante Jannie bij mijn ouders in Leiderdorp gelogeerd. Ik hoop dat jullie goede herinneringen troost geven.
Met lieve groet, Jacqueline de Rijk -Pul

Deze week denk ik extra aan oma! Wij gingen altijd tweede kerstdag naar oma. Wat vonden we haar boom altijd fantastisch! De laatste jaren bleef oma thuis en gingen we bij haar langs. Vorig jaar liet ik haar kerstlampjes kapot vallen, die in de vensterbank stonden. Kon toen niet zo snel zo'n soort vinden, dus ik beloofde oma dat ik er deze kerst 1 voor haar zou regelen. Helaas is dat niet meer nodig.
Het blijft raar om geen oma meer te hebben. Die altijd enthousiast was als je binnen kwam. Waar je je gewoon nog 'kleinkind' voelde. Maar gelukkig hebben we de herinneringen.
En ik hoop dat we elkaar als familie blijven zien. Iedereen is druk. Maar volgens mij is het best wel belangrijk om daar nog tijd voor vrij te maken!
Fijne kerstdagen allemaal! xxx

Lieve familie,
Van harte willen wij jullie condoleren met het verlies van jullie moeder en oma. Vroeger kwam ik veel bij jullie thuis toen ik vriendin was met Cobie. Het was een gezellige tijd en ik was altijd welkom. Ik, Truus, bewaar er fijne herinneringen aan.
Ook tijdens onze verkeringstijd waren we bij jullie altijd welkom.
Jullie zullen haar zeker missen. En veel sterkte voor de toe komst.
Hartelijke groeten,
Truus en Evert van den Broek.

Beste familie,
Ik herinner mij jullie moeder als een hele lieve en zorgzame buurvrouw. We hebben mooie tijden gehad op de Jan Steenlaan.
Veel sterkte met het verwerken van het overlijden van jullie moeder en oma.
Ik heb haar een aantal maanden geleden nog gesproken in De Engelenburgh.
Was erg fijn!
Leni van der Meijden-Wagesveld

Lieve familie

Gecondoleerd met het verlies van mvr van viegen
Ik heb hele mooie herinneringen met mvr van viegen ik kwam haar op de engelenburg altijd in de avond koffie brengen en dan was het altijd even gezellig praten en gek doen
Ik ga haar ook missen
En wens jullie veel sterkte in deze tijd

Beste familie,
Allereerst van harte gecondoleerd met het overlijden van jullie moeder en oma. Wat een verdriet in deze bijzondere corona-tijd!
Ik heb mevrouw Van Viegen ongeveer 14 jaar geleden leren kennen vanuit de Westerkerk, waar wij naast haar in de bank zaten. Via een kopje koffie op de Aardzwaluw heb ik kontakt gehouden en we deden regelmatig vanuit de Engelenburgh een rondje centrum met als afsluiting een kop koffie of een ijsje bij Tamminga. Het was een lieve, gelovige en tevreden vrouw. Zelfs een bloemetje voor haar verjaardag, vond ze veel te gek! We hadden samen fijne gesprekken en ze vertelde enthousiast over haar kinderen en kleinkinderen. Ook maakte ze moeilijke tijden door.
Zoals Jan in de dienst al gezegd heeft, vond ze het best moeilijk om in de Engelenburgh te gaan wonen. Als je haar vroeg hoe het met haar ging, zei ze: "Het been wil niet meer, ik kom niet meer uit de rolstoel."
Mevrouw Van Viegen zal ik blijven herinneren als een lieve vrouw. Ik wens jullie allen heel veel sterkte en Gods troost toe.
Jannette Klumpenaar

Vandaag een bijzondere dag. We hebben onze oma, de koningin van de familie, begraven. Verdrietig omdat ze er niet meer is maar gelukkig om wat ze ons aan herinneringen heeft gegeven. Als kind mochten we logeren bij oma samen met ons nichtje Heidi. We werden verwend door oma met ontbijtjes, uitjes op de fiets of Tanja Teckel uitlaten. De 'berg' waar we met z'n allen op speelden en naar binnen werden geroepen voor een slagroomsoesje of een broodje met z'n allen op de bank. En altijd kwam daar wel een oom of tante langs waar we nog meer aandacht van kregen.
Later toen we volwassen werden en oma ouder ging ik samen met m'n zus Henrike op maandagavond naar haar toe. Gewoon om lekker de week door te nemen en ook het leven van oma wat ze graag met ons deelde. Wat hebben wij veel met elkaar gesproken over geloof, hoop en liefde in ons leven en in dat van de familie.
We willen heel graag met elkaar de verjaardag van oma blijven vieren....gewoon omdat oma daar al het hele jaar naar uit keek. Iedereen bij elkaar.
Oma is mijn voorbeeld

Precies weet ik het niet meer, maar het zal eind jaren 70 begonnen zijn. Gerda’s moeder en haar vriendinnen
Kwamen tijdens de zomervakantie op ons huis en poezen passen, een en ander ging niet vanzelf,
Alles en iedereen werd Ingeschakeld om de club van 5 te verhuizen van Veenendaal naar Tricht.
Hennie met de aanhanger met fietsen, en dan kon het feest beginnen. Integreren was een woord dat
Ze duidelijk begrepen, maanden later werd er nog bij mij geïnformeerd wanneer de Veenendaalse Dames
Weer kwamen. Ze gingen naar de kerk, de buurtsuper en ook op de fiets naar Den Bosch.
In de loop der jaren werd de club wel kleiner, maar Heintje en Tante Jannie hielden vol.
Grappig was het, toen ik naar huis belde en vroeg hoe het met de poezen ging, Heintje zei “ met Napoleon gaat het goed,,,,,,” ,het poesje heette Laponia.... Het was al met al een hele fijne ervaring die ik
Nooit meer zal vergeten.
Wens jullie allen heel veel sterkte om het verlies van deze markante, gezellige Dame te verwerken.
Liefs,
Corrie den Hartogh