Op Bredalala ben ik er achter gekomen dat Hens niet meer bij ons is en het heeft me diep geraakt. Jaren zijn wij met elkaar om gegaan en ik voel het nu diep in mijn hart. Farewell vriend. Aan de familie stuur alle mijn gedachten en liefde. Carlos

Gecondoleerd een ieder die hem heeft gekend.

Voor ons is hij een held die deed wat hij nodig vond maar die de wereld ook niet kon tegen houden waar het hemzelf betrof.
Sterkte voor wie dat nodig heeft toegewenst.

Peter en Anita van Arkel, 's-Gravenhage.

Beste nabestaande.
Tevroeg en onverwachts is Hens van ons heen gegaan.
De vrolijke flierefluiter die je haast nooit hoorde klagen.
Zijn gezelschap was altijd een aanvulling waar je ook was.
Zijn verhalen zullen we missen.
Veel sterkte toe gewenst.
Stephan en Opa.

Klabats.....

Plan je de laatste 20/30 jaar met Kim, afwisselend in Canada, Nederland en Verweggistan maar dan word je uitgezet naar de hemel.
Afgelopen 18 maart wenste ik je via Skype, zoals ik elk jaar deed, een lang en gelukkig leven. Het is een raar en leeg gevoel, wanneer mensen die je al meer dan 40 jaar kent, met wie je van alles hebt meegemaakt, ineens dood zijn. Als ik door de Jansstraat fiets, waar we ooit samen huize Wamsteker kraakten in de vroeg jaren 70 zal ik altijd even aan je denken. Aan de LP's van de Stones die jij altijd als eerste had, aan Davy die eens van 1 hoog naar beneden sprong, aan je reisverhalen, aan van alles maar vooral aan je altijd goede humeur.
Nooit gedacht ooit een traan om jou te plengen, maar toch....
Carpe Diem, jouw levensmotto, je ziet het maar, ineens is het voorbij.
Er is trouwens een groot klaverjasser met jou verloren gegaan.

Sjoerd

Hee Hens,
waarom moest je zo plotseling van ons gaan, zo veel, véél te vroeg ........ Afscheid hoorde bij je leven, maar er was altijd een weerzien.
Er was nog zoveel te doen. Je maakte nog zoveel plannen, liet me in maart het huis in Lindsay zien.
Hulpvaardig was je altijd. Toen je in 1976 met een bed-Ford naar het zuiden wilde, maakte je een omweg om voor mij spulletjes van nederland naar Idstein te brengen.
1987 vroeg ik je hulp voor een "luchtig avontuur" en je zei spontaan toe. Zes jaar later mochten we ons nederlands kampioen noemen.
Met Kim ging je onder zeil van Brouwershaven naar Bruinisse.
Op familiedagen liet je nooit verstek gaan.
Een uurtje skypen, want zolang werd het meestal, was altijd grote lol.
En zo blijf je ons in herinnering
Elisabeth en je broer Steef

lieve nichten en andere familieleden,
Woorden kunnen niet beschrijven hoe diep geschokt ik ben door het verlies van oom Hens.Hoewel ik hem niet veel zag,alleen op verjaardagen van oma em opa en later op familiedagen,zal ik hem toch erg gaan missen,ik vergeet nooit dat hij zijn hemd aan mijn Jaimy gaf toen hij tijdens een familiedag in het water was gevallen en al zijn kleren nat waren,ik was boos en hij zei rusig tegen mij,zo erg is het toch niet haha.
zijn bijzondere stem en lach zullen me altijd bijblijven.Saskia en Simone en Cheyenne koester de mooie herinneringen aan de speciale man die jullie vader en opa was.ik denk aan jullie.liefs van jullie nicht Agnes

Lieve familie,

Gecondoleerd met het grote verlies van jullie Hens.
Ik ben Suzanne, moeder van Paulien en Peter en wens jullie
veel kracht toe om dit verlies te kunnen verwerken.

Aangeslagen ben ik door het bericht over het plotselinge overlijden van mijn oom Hens. Jullie verdriet doet mij veel. Ik wens jullie heel veel kracht toe om dit verlies in jullie harten een plek te geven.
Zijn weelderige krullenbol, strakke jeans met wijde pijpen staan in mijn kindherinneringen gegrift. Zijn vrijheidsdrang en onafhankelijkheid zijn een prachtig voorbeeld voor mij van hoe een leven voluit geleefd kan worden.
RIP

Hens ik mis je zo erg, ik wist altijd zeker dat je van mij hield en dat je altijd van me zou blijven houden. Als wij samen waren voelde ik me geborgen. Al was je maanden weg, er was altijd iemand die onvoorwaardelijk van mij hield, nu ben je er niet meer....ik voel zo ontzettend eenzaam. We konden uren kletsen over alles en over niks, we deden samen veel spelletjes, wat hield ik van het geluid 's ochtends van de koffiemolen. Je was te gek met Cyenne, als Kim er was ging ze vaak met Cyenne spelen, kleuren altijd creatief en wij zaten dan vaak in de keuken gewoon te babbelen. En de afgelopen jaren kwam ik een weekje alleen als Cyenne op kamp was, ik keek daar echt naar uit. Gingen we naar het strand en daarna een visje eten in Breskens, vond ik heerlijk. Of we fietsten naar sluis en altijd een triple soms 2 en deden we wat langer over de terugweg haha. We zijn een jaar naar Afrika geweest met Wilma, wat een fantastische ervaring was dat, gaan slapen in de auto in de middle of nowhere en dat toen we wakker werden er een hele markt om ons heen was gebouwd. We ruilen spullen en ik vergeet nooit dat er toen een man helemaal liep te stralen in mijn turqoise Pyama. Toen ik klaar was met school ben ik jou en Kim komen bezoeken in Thailand met Jeroen, ben ik gemasseert door Ton z'n huidige vrouw. Heerlijk beachballen op strand, hutje tussen de palmbomen uitkijkend op een toen nog een leef spierwit strand en de zee, wat was dat gezellig, en je kende iedereen. Ja ik heb een hoop mooie herrinneringen, maar die vullen leegte niet dat jij hebt achtergelaten. Ik vind het heel moeilijk pa....en ook dat Kim weggaat, het laatste stukje jou. Maak je niet druk om Kim pa, ze is een hele lieve, leuke en sterke vrouw alleen al door haar en voor gaat de zon wel weer schijnen, en Simone, Cyenne en ik vinden onze eigen weg wel. Ik hou van je Hens xxx