Herinneren is een vorm van ontmoeten…

In haar dromen zag zij een mooie tuin
ergens in het Oosten
Hoge bomen waakten dag en nacht
hun bladeren zorgden voor schaduw
en vogels vonden er onderdak
Overal stonden bloemen
nooit had zij zoveel kleuren gezien
De rozen geurden en verderop de jasmijn
"Hoe komt het toch" dacht zij
dat ik haar nooit eerder heb gezien
dat mijn ogen gesloten bleven voor zoveel schoonheid

Vanuit de verte werd zij geroepen:
er wenkte iemand
zij kon niet zien wie
Dan voelde zij
hoe zij er
zacht en teder
naartoe getrokken werd
Zij verweerde zich niet
waarom zou zij?

Het was hier mooi
zo licht, zo vredig
En op het moment
dat zij die mooie tuin passeerde
hoorde zij een vertrouwde stem
"hier mag je rusten, Welkom thuis"

Liefs, Miranda.

Overige informatie
Toen oma aan het sterfbed van opa zei: " binnen dit en een jaar ben ik bij
je", hield ze vast aan die woorden. Op 6 dagen na, was het jaar om. Zij was
een vrouw uit duizende, die zielsveel van haar man en 15 kinderen hield.
Samen zongen zij altijd het liedje "het vrouwtje van s Hertogenbosch, maar
ook hier kies ik voor het zelfde lied als ik voor mijn opa koos. Angel...een
toepasselijker woord is er niet voor deze lieve vrouw.