Ik was geschokt toen ik in de krant via het IVN-condoleance-bericht las over het overlijden van Henk en Dineke!
Later hoorde ik meer via mijn neef, die een vriend van Raymond en Jolanda is,Met Dineke heb ik 5 jaar in de Zuid-wester in Leiden gewerkt.Ik vond haar een heel goede groepsleidster, met heel veel liefde en humor en betrokkenheid voor haar deelnemers.Ze was zeer creatief, en vormde samen met Winy een heel hecht team.
De laatste zal haar heel erg missen!
Ik wens haar dochters en Raymond, maar ook hun familie heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies.
Het heeft mij erg bepaald bij het feit, dat het leven zomaar ineens voorbij kan zijn.Dit was het een afschuwelijk ongeluk.Wat een paniek, moet dat teweeggebracht hebben bij hen!

De schok was groot toen wij hoorden van het ongeluk en overlijden van Henk en Dineke.
Wij willen de familie alle kracht en sterkte toewensen om dit grote verlies te kunnen dragen. Wij hebben Henk en Dineke leren kennen bij IVN en VWG. Wij hebben hen ervaren als hele lieve en ontzettend aardige mensen. Op de vogelreizen was Henk een vraagbaak voor veel dingen. Plantjes, diertjes, vogels. Hij wist er zoveel van. Hun beider bescheidenheid daarin was opvallend. Wat zullen we ze missen.

Henk zo belangrijk voor de IVN gidsen die meededen met het cursus programma. En via hem voor talloze deelnemers.
Mijn mooiste herinnering is voorwandelen langs de Starrevaartplas, waar wij de blauwborst zagen.
Henk rustig als altijd \"Kijk\". En natuurlijk zijn prachtige verhaal over de vogeltrek.

Nu samen uit het leven verdwenen, verdrietig.

Geschokt kennis genomen van het overlijden van Henk en Dineke. Het is eigenlijk niet te bevatten, maar helaas zijn ze er niet meer en moeten we verder leven met alleen herinneringen. Herinneringen, die enerzijds het verdriet van het verlies versterken, maar anderzijds heel veel warmte en genegenheid oproepen aan 2 bijzondere mensen.
Ik wil Henk en Dineke graag bedanken voor de momenten, waarop we hebben samengewerkt voor het IVN en KNNV. In mijn geval zijn dit vooral de bijeenkomsten van de beamerwerkgroep van het IVN, waar Henk initiator van was, en de bijeenkomsten van de vogelwerkgroep van de KNNV.
De familie en speciaal hun dochters, Jolanda en Ingrid, wil ik veel sterkte toewensen met de verwerking van dit onbeschrijfelijk grote verlies.

Eerst hoorde ik een algemeen bericht op de radio. Een paar dagen later grote ontsteltenis toen ik vanuit Leiden de namen van Henk en Dineke erbij hoorde! De eerste hevige pijn zal langzaam minder worden. Jullie blijven In mijn herinnering met vele fijne natuurmomenten en ook IVN-zakelijke contacten. Veel sterkte aan familie en anderen.

Er zijn geen woorden voor dit vreselijke verlies. Henk je maakte talloze presentaties met mooie foto\'s.
Je was een enthousiast natuurliefhebber die andere mensen ermee aanstak.
Ik wens vooral de familie veel sterkte met dit dubbele verdriet.

Een grote schok is het nog steeds. Een groot verlies blijft het. Veel sterkte gewenst aan Jolanda, Ingrid en andere familie. Het verlies van Henk betekent heel veel voor alle mensen binnen het IVN. Want Henk hoorde al heel lang bij onze fijne afdeling, die drijft op het enthousiasme en de gezelligheid die we er zelf in stoppen. En daaraan leverde prachtmens Henk een grote bijdrage. Heel veel dank voor alles!
Toepasselijk is het zinnetje uit een van jouw presentaties, dat ik me zo goed voor de geest kan halen, inclusief de pretoogjes die je daarbij altijd had: I\'m pleased to meet you! (dat zingt de roodmus)

Lieve Dineke en henk, ik kan niet zeggen hoe zeer ik geschrokken ben dat jullie laatste reis zo abrupt is geeindigd.
Dineke we werkte samen op Zuidwester, Henk jou kwam ik s\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\'morgens tegen aan de ontbijt tafel als ik Dineke op kwam halen om samen naar het werk te gaan, Dineke als we samen wat gingen eten in het Lokaal in Leiderdorp lekker allerlei uitheemse maaltijden, samen naar vitalisee in scheveningen kuren in onze blote kont.
Mijn herinneringen aan jullie zijn fijn en zo hou ik jullie in mijn gedachten.
Dineke en Henk ik wens jullie een goede laatste reis.
Ingrid en Jolanda heel veel sterkte.

Hoewel velen van ons binnen de Stichting IVN Henk en Dineke niet persoonlijk kenden, wil ik mede namens mijn collega\'s binnen het consulentschap en het landelijk bureau de familie en vrienden van Henk en Dineke van harte condoleren met dit grote en zo plotse verlies. We wensen hen heel veel sterkte deze komende tijd.

Het plotseling overlijden van Henk en Dineke bracht een grote schok teweeg. Met het verdriet kwamen echter ook veel goede herinneringen naar boven van de ruim tien jaar waarin ik Henk heb gekend als IVN?er. Eerst in de gidsencursus en daarna in de Groene Groep, die de Landschappen- en Herfstcursus verzorgt. De positie van nieuwe gids kan nogal intimiderend zijn in het begin, maar Henk, de coördinator, wist ons met zachte doch vasthoudende drang te bewegen om er gelijk in te springen en verantwoordelijk te zijn voor practica en presentaties. Daarbij kwamen we heel veel materiaal tegen wat door hem was gemaakt. Presentaties, lesmateriaal, maar ook zelf getekende practica spelletjes waaraan we veel plezier hebben beleefd, ook omdat Henk zelf aangaf dat hij niet een begaafd tekenaar was. Maar educatief waren ze wel! Voor het practicum ?zaadverspreiding? was hij zelfs in de speelgoedkist van zijn dochters gedoken voor een helicoptertje, een bootje, een wollig beertje en nog meer. De verzameling veroorzaakte altijd vrolijkheid en heeft jaren dienst gedaan.
Zijn creativiteit en geestdrift waren aanstekelijk, zijn kennis was enorm. Maar bovenal was hij een beminnelijk mens.
Ik heb Dineke wel eens gevraagd wat ze ervan vond dat Henk zoveel tijd aan IVN gaf. Ze vond het prima zei ze, had zelf ook liefhebberijen. En ze had haar dochters waar ze veel tijd mee doorbracht.
Naar hen gaat ons hart nu uit. Zij moeten verder zonder de aanwezigheid van hun ouders. We hopen dat ze heel veel ondersteuning en liefde zullen krijgen van de mensen om hen heen.