Dag Henk, dag intens goede Henk, zelden heb ik het woord 'dag' zo eenzijdig uitgesproken. Je bent er niet meer, je bent vertrokken, eerder vertrokken dan ons lief is.
In memori een woord van ons. Nadat wij in 1997 op de Julianalaan zijn komen wonen hebben wij het voorrecht gehad jou beetje bij beetje te leren kennen. Spraakzaam was je niet, werkzaam des te meer. In het straatbeeld was je een vertrouwde verschijning, een bindend persoon met ontwapenende glimlach. In schildersteneu beende je immer met haastige tred, veelal onderweg om mensen blij te maken met jouw vakmanschap. Ook bij ons thuis heb je jouw prachtige werk achtergelaten. Iedere dag weer genieten we van jouw schilderwerk. Na onze verbouwing heb jij onze woning kleur gegeven. Wanneer we tijdens je werkzaamheden vroegen of je koffie wilde was steevast het antwoord, 'graag'. Voor jouw koffie met suiker nam je niet veel tijd, je was gedreven en gefocust op je werk. Een man van weinig woorden, een man met hoge arbeidsethos. Met dezelfde innemende glimlach nam je met graagte de sla en radijsjes van Jasmijn aan die ze op haar volkstuin geoogst had. In de straat waarin wij wonen is er veel onderlinge verbondenheid, het cement daarin was jou energieke verschijning en aanwezigheid. Wij wensen jou lieve Nel, heel veel sterkte met het verlies van jouw oprechte en blijde man Henk. Henk dragen we voor altijd in ons hart mee. Jij lieve Nel, zal zo lang wij leven bij ons in het straatbeeld het cement uitdragen wat Henk bracht en voor hen die Henk gekent hebben, hij nog steeds is. Dank je wel Henk voor alles wat je voor ons hebt gedaan, voor alles wat je voor ieder van ons hierin betekent hebt.
Liefs Jasmijn, Sietze, Annelies en Rob
