Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Mary en naaste familie en vrienden,

Ongeloof en verdriet ,2 van de emoties die gelijk naar boven komen.
Ik heb Henk ca 30 jaar geleden leren kennen in diergaarde Blijdorp en gedurende al die jaren enorm veel van hem geleerd.
Niet alleen over de schildpadden en andere reptielen waar natuurlijk een grote passie van hem lag, maar ook als persoon.
Kan mij talloze verhalen herinneren en al spraken we elkaar laatste tijd niet echt vaak meer, hij hoorde er gewoon bij.
Gewoon iemand die er altijd was en nooit vergeten mag worden.
Ik hoop dat Mary de kracht vind om haar leven op de rit terug te krijgen en terug kan kijken op een rijk leven met een geweldige man.

Heel veel liefs en sterkte
Karin van Bruggen

Abraham, zoals ik je sinds je vijftigste verjaardag noem, jammer dat je er niet bij kunt zijn als Ron en Dies de jaarlijkse schildpaddenborrel komen drinken. Inderdaad blij je gekend te hebben, maar toch ook verdrietig. Niet meer lullen over schildpadden en dollen met elkaar over jouw club Feyenoord en de mijne uit 040. Daarom had je als onderwerp in je laatste mail van 17 oktober aan mij gezet: Uitnodiging voor de Coolsingel mei 2017. Je wist me weer te raken. Rust in vrede vriend, groet van Opa, zoals je mij al sinds mijn veertigste noemt! Sterkte aan de nabestaanden, vrienden en kennisen.

Het leek zo gewoon . . . elk jaar op uitnodiging van jou een kijkje te mogen nemen achter de schermen op je geliefde plek de reptielenafdling van Blijdorp . . . Een hoogtepunt voor ons en de kleinkinderen . . . Henk bedankt . . .

Er zijn weinig mensen zo bepalend geweest in mijn leven als jij. We ontmoetten elkaar begin jaren tachtig in Blijdorp, waar ik je als twaalfjarig jongetje de oren van het hoofd vroeg. Door het geduld dat je daarbij opbracht dook ik steeds dieper in de terrariumhouderij, iets waar ik voorlopig nog niet vanaf ben. Begin jaren negentig vroeg je terloop en eigenlijk voor de grap of ik mee wilde op een Afrika-reis. Wonderbaarlijk genoeg kwam dat er daadwerkelijk van. Sindsdien ben ik voor schildpaddenonderzoek in Afrika blijven plakken. En in de jaren dat we samen in het bestuur van de Nederlandse Schildpadden Vereniging zaten leerde je me dat je mensen open tegemoet moet treden en kansen moet geven om uiteindelijk gezamenlijk tot mooie dingen te komen.

Je plotselinge overlijden leert me opnieuw iets, namelijk dat je de aanwezigheid van vrienden om je heen niet als vanzelfsprekend moet beschouwen.

Henk, bedankt dat je er was om mijn leven te vormen tot wat het geworden is.

Beste Henk,

Ik ben nog steeds geschokt maar tevens blij dat ik je heb leren kennen. Je passie en inzet voor schildpadden wereldwijd en je kennis zullen nooit worden vergeten.

Familie en vrienden heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies.