Ha lieverd,
Is alweer te lang geleden dat ik hier iets schrijf. Monique en ik hebben in die tijd een zware periode achter de rug, maar je hebt ons ook weer geholpen om iemand op ons pad te brengen. Hiervoor mijn dank, anders had het er misschien anders uit gezien. Momenteel hebben we een probleem met het huis, maar komt wel goed. Pffffff weet je waar ik over aan het denken ben ? We hadden alles zo goed op poten gezet maar we hebben ons nooit gerealiseerd wat onze dochter straks op haar bordje krijgt op jonge leeftijd. Ze is erg zelfstandig en leert het vak wel, ze is tenslotte eentje van Gommans. Maar het is een enorme verantwoordelijkheid waar een groot gedeelte van haar jeugd word afgenomen, maar ik zal voor, naast, voor en achter haar staan ten alle tijden, zoals ook jij het zou doen.
We missen jou en Mark enorm maar je kan trots op je kleine meid zijn. Het rijbewijs heel snel gehaald, een mooie auto en ook nog eens haar diploma behaald. Ze is zo veranderd je kan trots op haar zijn, ik ben het ook. Ik weet dat je met een voldaan gezicht op ons neer kijkt. Nu mam ook bij jullie is heb ik een stap terug gezet, het heeft even geduurd maar nu ben ik zover dat ik niet meer zo nodig perfect hoef te zijn. Dat wat je me altijd hebt geprobeerd bij te brengen (maar nooit gelukt is) heb ik nu geleerd. Morgen is ook nog een dag. Er zijn zoveel dingen wat me nu opvallen, over een dikke maand ben ik net zo oud als jij toen je ons verliet. Het is al zo lang ge;leden en toch voelt het als de dag van gisteren. Waar is de tijd gebleven, en hoe heb ik het kunnen overleven...........want dat was vaak het geval. Niet leven maar overleven. Mis je en blijf op Monique letten ze is zo ontzettend belangrijk voor mij.
Dag lieve schat, geef Mark een kus en ook mam.
Ien