Beste Diana,
Wat een verlies. Henri overleden. Ik had verdriet toen ik het las in de krant. Henri leerde ik kennen als klasgenoot. en basketballer. Ik schrijf volgens mij zonder overdrijven of een ander daarin tekort doen, als ik opmerk dat hij de gangmaker was van het schoolbasketbalteam in Groningen in de jaren '78 t/m 80. Hij wist dat het om teamspel ging en motiveerde zijn teamgenoten tot het opdoen van spelvaardigheden. Hij gaf zichzelf een bijnaam: "Win":). Met Henri en enkele anderen gingen wij regelmatig op de zaterdag met elkaar om. En onze warming-up voor dat wij naar een thuiswedstrijd van Donar gingen was zelf pleintjesbasketbal spelen. Vlak bij zijn ouderlijk huis aan de Vogelkersstraat, en daarna ergens een potje biljarten. Wat ik mooi vond was dat hij zijn ouders serieus nam. Zij stelde grenzen naar zijn vrije tijdsbesteding. Hij begreep de serieuze kant van het leven en daar zat ook het concreet maken en realiseren van ambities bij. En tijdens gesprekken met hem en in zijn spel bleek het een eerlijke betrouwbare jongen.
Helaas stopten onze contacten in 1981. Tot dat....ergens tussen 2015 - 2017 ik een artikel van hem las over het besturen van de Rabobank Amersfoort e.o. Ik mocht bij hem op gesprek komen in zijn kantoor. Het gesprek is me bijgebleven. O.a. dat hij jou had ontmoet. Een veelzijdig man met wie je kon praten over normen en waarden. En een visie op het leven. En ontzettend dankbaar voor zijn ouders. En belangrijk: hij getuigde van een levend geloof in Jezus. Troost en sterkte gewenst, uit medeleven. Gert Dijksterhuis