Mijn vriendschap met Henriëtte….
Het is zoveel meer dan woorden in een verhaaltje kunnen zeggen…
Al 26 jaar zijn we vriendinnen. Van een vriendin op de Havo werd je mijn allerbeste vriendin, en later ook die van Rob.
Wat hebben we veel gedeeld…
Zoveel mooie dingen, zoals op zaterdagavond naar de Bierton met Mirjam en Johan, op maandag in de pauze het hele weekend weer evalueren, de saunabezoekjes (het liefst naar die in Zwolle, want daar hebben ze zo'n fijne haard), de weddenschap wie er het eerst zou trouwen (wij wonnen en jullie betaalden een gezamenlijk weekend weg naar Limburg), onze bruiloften( ik jouw getuige, jij onze ceremoniemeester), samen zwanger van onze oudsten, onze vakanties,
weekendjes en verjaardagen op ‘t Kuierpadtien, vele liters thee met toffifee, gesprekken over onze gezinnen en onze ouders, onze fotoshoot eind november....
Maar ook de verdrietige dingen zoals je scheiding, het overlijden van mijn moeder en je ziekte.
Ons 25-jarig jubileum wilden we vieren met een vliegreis naar een zonnig gebied. Voor jou stemde ik zelfs toe in een all-inn-resort. Het werd een nachtje in het ziekenhuis. Na de uitslag van de pet-scan stond ik aan je bed, met mijn zonnebril op en fototoestel om mijn nek. Als we dan niet maar een hotelletje konden, dan vierden we ons jubileum maar hier. Samen in een kamer, in je eigen, vertouwde ziekenhuis, 2 bedden stijf tegen elkaar aan, de handen ineen. Ik kan me geen inniger moment voorstellen van onze vriendschap; We hebben gehuild, gelachen, gepraat en gezwegen. En de roomservice was geweldig; om 7.30 in onze pyama aan een vlaflip!
De reden dat we er samen sliepen was verdrietig, maar de nacht had ook iets positiefs. Jouw motto Carpe Diem heeft zoveel moois gebracht, zoals de fijne vriendschap die ik nu ook met je andere vriendinnen heb, de mooie dingen die je nog hebt kunnen doen met je ouders, Silvan en Merlijn en vele anderen. Dat is iets waar we allen een voorbeeld aan kunnen nemen.
Ik ken niemand zo dapper en positief ingesteld als jij. Ik ben trots op jou! En , net als jij , ook trots op je ouders en Merlijn en Silvan die jou zo tot steun zijn geweest.
Lieve Jet, wat zal ik je missen!
Liefs,
Margreet Berends
