na gisteren voel ik mij erg emotioneel. 

En ik denk wij allemaal.

Je betrekt zoiets op jezelf. 

De kinderen die spreken zijn op eens jouw kinderen en mijn kinderen geworden.

Zo stel ik mij die dag voor.

Zondag avond.

Je eet s avonds samen aan tafel.

Even nog een film uitkijken en je kijkt tegelijk steeds op de klok want je moet om 3.30 smorgens al op staan om naar schiphol te gaan.

S morgens maak je wat koffie.

Iedereen slaapt nog thuis. 

Je eet een broodje en je stapt in je auto trein bus of scooter.

S morgens op het werk klok je in.

De dag is begonnen. 

Je drinkt wat automaat koffie en al snel word je afgeroepen met een stem die uit een speaker komt.

Je loopt van vliegtuig naar vliegtuig. 

En er wordt op dat moment alleen maar gesproken over de k positie ruim 1 of 2 of het kontje.

Zullen we een lowder erbij halen of trasporteur wordt er soms ook gezegd.

Wie pakt hem...jij of ik.

Ach doe jij maar.

Je loopt op de automatische piloot naar jouw bestemming toe om materiaal te halen.

En denkt nog half slaap dronken aan jouw weekend wat veel te snel voorbij was.

Daarna gaat het licht uit.

En weet je niets meer.

Je bent weg.

Je bent dood.

Thuis staat op dat moment iedereen op.

Alles is inmiddels wakker thuis. 

Zij weten van niets.

Daarna krijgen zij een bericht.

Uw man is overleden.

Jouw vader is overleden.

Papa is dood.

S avonds kijkt er een kind tegen een lege stoel.

Dat was namelijk jouw stoel. 

Jouw plek aan tafel is er niet meer.

Jouw stem is er niet meer.

Jouw plek in dat grote bed is nu leeg. 

En dat allemaal. 

Op een gewone maandag ochtend.

Op een normale maandag ochtend.

Die bewuste maandag ochtend.

Verandert het leven van een prachtig mooi gezin uit Lelystad. 

Sorry dat ik dit ff moest delen.

Las v Bennekom

Sterkte lieve familie Pattynama. Ik heb gehoord dat jullie op bijzondere wijze vorm hebben gegeven aan het afscheid. Dat past ook helemaal bij zoals ik me jullie samen herinner.

Liefs, Linda Wedding

Lieve Astrid en de kinderen,
Het was een bijzonder afscheid. Woorden van troost in deze moeilijke dagen geven herinneringen kracht en steun van vrienden en de liefde van dierbaren biedt inwendige troost. Ik wens jullie heel veel sterkte in deze moeilijke periode.
Liefs Manuela

Wat een mooi afscheid van een bijzonder mens. Ik wens jullie de komende tijd veel sterkte om dit grote verlies te dragen. Wat een mooie woorden van jullie kinderen.

Lieve familie,
Ook via deze weg willen wij jullie heel veel sterkte wensen met het verlies van jullie geliefde.

Fam. Hertroys

Lieve Patty, Jij was een van de weinige die mij in het begin op de afdeling een welkom gevoel gaf. "of je nou uzk of vast bent we doen allemaal het zelfde werk." is wat je zei,
Je leerde me wat woordjes bahasa, en ook al stond je aan de andere kant van de rust ruimte kwam je helemaal naar me toe gelopen om eventjes 'selamat pagi' te zeggen.
Omdat we beiden veel ochtend lopen kwamen we elkaar vaak tegen. Je aanwezigheid straalt altijd een positieve vibe. Ik zeg het je ook echt vanuit de grond van mijn hart ik ga je als collega en als mens heel erg missen. Ik leef erg met je nabestaande mee.
En heb de grootste bewondering voor hun kracht en steun naar elkaar.

Vincenzo Pinas

Patty
wat een geweldige collega.
Een prachtige persoonlijkheid.
Voor ieder een luisterend oor.
jij was er.
dank je daarvoor.
Zal je missen.
Erik Nieuwland

Een mooie uitvaart vanmiddag van patty,
Helaas nooit meer even tijd voor een bakkie een peuk,een wijze les, maar ook nooit meer die speelse ogen door die zonnebril en dan nog een leuke opmerking erbij dan hadden patty en ik weer even lekker gelachen en gingen we onze eigen weg weer op her platform.
Patty rust in vrede ik zal je missen, je heb een plekje in mijn hart.
Henny hoofdorp