Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Hugo Crucq

13-11-196127-03-2016
      Lieve allemaal,
      wij willen jullie allereerst bedanken voor alle steunbetuigingen die wij tot nu toe al hebben gehad.

      Op deze Memori hopen wij dat iedereen kwijt kan wat hij of zij had willen/ wil zeggen tegen ons of onze vader, vriend, Hugo. Uiteindelijk is het voor ons de bedoeling dat alle bijdragen verwerkt worden naar een boek wat representatief is voor alle liefde, vriendschap en steun. Voel je hier vooral vrij in, neem rustig de tijd en vind een voor u gepast moment.

      Wij wensen iedereen mooie herinneringen, veel steun en een warm hart toe.

      Bobby, Jessy & Colin

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Herinnering's bijdrage bij het afscheid van Hugo op 1 april 2016
        reactie 60   |   niet OK

        Lieve Hugo, lieve kinderen,

        Ik dacht dat ik niets ging zeggen en ik weet dat ik jullie hier op dit moment mee van de leg breng, sorry hiervoor, maar ik voelde vanmorgen toch ineens de behoefte om iets in te brengen deze middag en eigenwijs als jullie me kennen doe ik dit dan ook. En het is tenslotte 1 april, ik ga mijn best doen.

        Meer dan de helft van het leven van Hugo hebben ik lief en leed met hem gedeeld. We kregen 3 mooie kinderen waarvan de eerste, als dat een jongen zou worden vernoemd moest worden, naar ik dacht Bobby Robson een van zijn voetbalhelden. We hebben bewogen maar ook mooie jaren gekend. Hij begon zijn werk carrière op kantoor bij mijn vader. Daarna kreeg hij een baan als boekhouder bij een klein bedrijfje in het sloegebied waarvan de eigenaar met de noorderzon vertrok en ons achter liet zonder salaris en een vette rekening van 2 gigantische boeketten voor onze bruiloft.

        Hierna kreeg Hugo een baan bij het bedrijf wat toen nog Leak Repairs heette. Tegenwoordig heet het Team Industrials en doet Colin daar nu een BBL opleiding.
        Toen kwam hij te werken in Goes bij een bedrijf wat in trapjes handelde en kregen we thuis demonstratie trapjes in alle soorten en maten en vervolgens werkte hij bij de Gieterij Middelburg die na Faillissement ook geen baan meer voor hem had.
        TCR was zijn laatste werkgever en hij genoot de laatste jaren van de woensdag dat hij zijn vrije dag had door de week.

        Ik herinner me nog de vele bewogen vakanties die we samen hebben gemaakt. Van Luxemburg naar Frankrijk op de 14e juli. Heel het land ligt dan plat en we hadden geen Franse francs op zak. Na de lunchstop lieten we het tafeltje en de stoeltjes gewoon staan om hier vervolgens op de volgende stop een paar honderd km verderop pas weer achter te komen. Geen campingplaats meer te vinden dus werd het overnachten op een parkeerplaats tussen de feestvierende fransen.

        En dan de vakantie in Kroatië waar Hugo zijn onderbenen verbrandde door een ontplofte gaslamp en in Italië naar het ziekenhuis werd gebracht waar alleen de mevrouw van de schoonmaak een beetje engels kon. Dit was wel handig voor de bestelling van zijn maaltijden, want de eerste ochtend van zijn verblijf daar had hij voor ontbijt alleen een kopje zwarte koffie omdat hij de Italiaanse dame niet geheel begrepen had. We hebben wat afgereisd tussen Kroatië en Italië om hem te bezoeken. Met een autozieke Jessy van de bochtjes in het tussenland Slovenië.

        De mooie reis naar Australie. Die begon hier in Nederland al memorabel omdat we er bij Goes achter kwamen dat we Oma Moens die ook met ons meeging in alle hectiek vergeten waren op te halen. Oma, die geduldig zat te wachten toen onze chauffeur Daan van Gorp als een speer terug was gereden om haar alsnog op te halen zei; “Ach ik ben van de Crucjes wel gewend dat ze te laat zijn”.
        Met de camper hebben we 3 weken getoerd tussen Sydney naar Melbourne. Op een gegeven moment waren we met 7 mensen want naast Reijnier ging neef Johan die daar aan het backpacken was ook een weekje met ons mee.
        Hugo mocht in het middenpad slapen met voorbedachten rade. Hij snurkte nl nogal luid en als hij op deze plek sliep kon degene die er last van had hem een duwtje geven.
        Hier werden we bij het bezoeken van een waterval van onze waardevolle spullen afgeholpen door iemand die had gezien dat we het raam van de camper niet goed hadden afgesloten. Voor ons geen grote ramp maar voor Johan des te meer omdat hij al zijn waardevolle spullen kwijt was. Dit werd gelukkig opgelost met onze visa card, maar weer wel met als gevolg een geblokkeerde kaart in de laatste week van ons verblijf daar.
        Op een gegeven moment kwamen we op een plaats waar het hele weekend dagjes mensen hadden vertoefd. En daar stond op een soort van eilandje een prachtige boom vol met sinaasappelen. Wat raar dachten wij allen bij elkaar, Nou zei Hugo probeer alles en behoud het goede, ik ga het proberen. Dit was de zuurste vrucht die hij ooit zou tegenkomen. Wat hebben we gelachen, deze foto is een leuke herinnering van dat moment.

        Zo zijn er nog vele mooie herinneringen en lieve kinderen ik ga proberen om al mijn mooie herinneringen zo veel mogelijk met jullie te delen. Ik ben reuzetrots op jullie zoals jullie deze laatste dagen maar voor al ook jaren nadat de weg tussen je vader en mij zijn gescheiden hebben volbracht. En ik weet zeker dat hij dat nu ook is. De band tussen jullie en hem zijn de afgelopen jaren versterkt, waar ik nu dankbaar voor ben. Hij heeft de laatste jaren van zijn leven intensief met jullie doorgebracht en ik weet dat dit voor altijd een plek van liefde zal zijn in jullie hart.


        Jolanda - Middelburg
        6 april 2016

        Deel deze pagina:

      • Lieve Hugo,
        reactie 59   |   niet OK
        Een paar weken geleden zagen we je nog ,op een verjaardag bij Albert en Marian. Altijd gezellig. Vol trots vertelde je over de C tjes die je trainde en lachend vertelde je over voetbalmoeders die met vragen bij jou kwamen. Prachtig vond je dat.

        Ook kwam het jaarlijkse etentje weer ter sprake. Dit keer waren wij aan de beurt. Ik dacht nog aan afgelopen november toen we bij jou in Zoutelande uitgenodigd waren. Aangenaam verrast waren we. De ene gang nog lekkerder dan de andere. Voorgerechtje met garnalen en zalm ,selderijsoep en een hoofdgerecht met zelfgevangen vis. Alles heerlijk bereid door Colin en door jou.
        Het was weer heel gezellig en natuurlijk was er ook tijd voor discussie, waarbij je je standpunt goed verdedigde.

        En toen kwam dat vreselijke bericht......
        Vorige week hebben we afscheid van je genomen in een overvolle kerk met familie en vrienden. Bobby ,Jessy en Colin hebben het prachtig gedaan. Het was emotioneel en heel indrukwekkend. Je zou heel trots op ze zijn geweest. Net zoals er altijd trots en liefde in je woorden doorklonk als je over je kinderen sprak.
        Lieve Hugo, de etentjes zullen zonder jou nooit meer hetzelfde zijn, we zullen je missen.
        Liefs Jacques en Gré

        Gré - Oud-Sabbinge
        6 april 2016

        Deel deze pagina:

      • Lieve Hugo
        reactie 58   |   niet OK
        Als vader van mijn beste vriendin en als vriend van mijn ouders, kende ik Hugo al heel mijn leven

        Als kind kwam ik vaak over de vloer bij Hugo en Jolanda thuis in Nieuw en Sint Joosland..

        Ik herinner het me nog goed..
        Verse broodjes uit de oven met kaas&ui
        Water gevechten met super sookers
        Naar het strand toe om krabbetjes te vangen
        Met kinderfeestjes naar het zwembad
        Logeerpartijtjes
        Verstoppertje spelen buiten met z'n alle
        Achter de kippen aan in het kippen hok
        Op vakantie met alle vrienden en kinderen
        En nog veel meer herinneringen....

        Het was altijd feest bij de crucqjes thuis!

        De laatste jaren zag ik Hugo minder, maar kwam ik af en toe nog eten met Jessy en dan was het als vanouds weer gezellig!

        Ik kende Hugo als een vriendelijke man met het hart op de juiste plaats..
        Altijd in voor een feestje of een goede discussie..
        Een man die veel van zijn kinderen hield!

        Bedankt voor alle mooie herinneringen..
        Ik zal je nooit vergeten..

        Rust zacht lieve Hugo..

        Mandy Hoebeke

        Mandy - Yerseke
        5 april 2016

        Deel deze pagina:

      • Zo groen als gras - Acda en de munnik
        reactie 57   |   niet OK

        Kinderen van Hugo - Zoutelande
        4 april 2016

        Deel deze pagina:

      • (Ingezonden) foto's van papa, afgespeeld tijdens de condoleance in de kantine
        reactie 56   |   niet OK

        Kinderen van Hugo - Zoutelande
        4 april 2016

        Deel deze pagina:

      • Dankwoord aan de verenigingen
        reactie 55   |   niet OK
        Lieve lezers,
        In navolging van voorgaand bericht, delen wij ook graag het dankwoord aan de verenigingen die is voorgelezen door Jessy tijdens de herdenkingsdienst van papa.
        Bobby, Jessy en Colin

        Papa was in heel veel dingen bijzonder goed; Hij kon ontzettend goed hoofd rekenen, hij kon tennissen en hij zei dan: “alle goeie voetballers kunnen meestal ook tennissen”.
        Spelletjes deed hij graag, zoals bijvoorbeeld Sudoku, hij kon biljarten en ging graag samen met zijn maten kaarten. "Bieje" speelde hij dan, dat heeft hij ons ook geleerd, maar zo kende hij nog twintig andere kaartspellen hoor, zoals toepen, 21e, jokeren, enzovoort.
        Hij heeft jaren aan ringrijden gedaan. Waar ik vaak naast mijn paard viel, won hij zelf gelukkig vaker bekers. Van al zijn passies was hij in het bijzonder in Zeeland legendarisch bij de voetbal. Ook daarmee haalde hij krantenkoppen en had een neusje voor de goal. Dit was voor hem dan ook heilig.

        Hij heeft ons alledrie van al zijn gaves geprobeerd zijn talent een klein beetje mee te geven. Toch zijn wij in vergelijking met hem in alle hobby's 'zo groen als gras' gebleven.

        Wij willen alle verenigingen waar papa ooit lid was bedanken, ook voor de bijdrage aan deze herdenking en dit nummer aan jullie opdragen. Het nummer spreekt voor papa.

        [Groen als gras - Acda en de Munnik]

        Kinderen van Hugo - Zoutelande
        4 april 2016

        Deel deze pagina:

      • Laatste woorden aan papa
        reactie 54   |   niet OK
        Lieve lezers, Graag willen wij met jullie via deze weg de tekst delen van ons als kinderen die we tijdens de dienst hebben voorgelezen.

        [Bobby]
        Wat wij hebben mogen leren, hebben mogen meemaken en gaan missen aan pa:
        Zijn geduld, zijn winnaarsmentaliteit, zijn lach, zijn trots, zijn gezelligheid, zijn oordeelloosheid en acceptatie, zijn discussies, zijn eigenzinnigheid, zijn warmte, zijn verhalen, zijn vertrouwen.

        [Jessy]
        Vandaag mogen wij over je praten, hier voor al deze mensen. Maar wat moeten wij ze vertellen? Al deze mensen bij elkaar, weten denken wij al lang wie jij bent papa. Jij was zo’n geliefde man. En als ze willen weten wie jij was pap, dan mogen ze ons best leren kennen. Want zoals jij altijd zij “je bent 50% je vader en 50% je moeder”, dus alle drie bij elkaar zijn wij óók jou en ben je altijd bij ons, zolang we elkaar hebben.

        [Colin]
        Het eerste telefoontje. Mijn wereld lijkt even stil te staan. Heeft die ouwe weer stom gedaan? Ligt hij in het ziekenhuis? Niets was minder waar.

        Lieve papa,
        Je was als een beste vriend voor mij. En tegelijkertijd een fantastische vader, die er altijd voor ons was.

        De eerste dagen stelde ik mijzelf de vraag. Heb ik wel genoeg van jou geleerd? Maar ik weet wat jij dan zou zeggen: ''Doe niet zo gek dat antwoord ligt bij jezelf''. Zonder een antwoord te hebben, wist jij toch altijd iemand gerust te stellen. Je zei altijd tegen mij: ''Ik hoop dat je weer de blije jongen van vroeger zou worden''. En ik weet dat je meekijkt, papa. Ik zal je beloven dat ik hier sterker uit ga komen. Want dat was wat je had gewild. Wat zo bijzonder aan je was; dat je nooit je vertrouwen in iemand verloor. Je wist zonder een antwoord te hebben iemand te overtuigen, om toch vertrouwen te hebben in zijn eigen kracht.
        Wat anderen over je dachten maakte jou niet uit. Als je het maar naar je zin had. ''Pluk de dag'' was dan ook je motto. En doe waar je je goed bij voelt, noemde jij altijd: ''Trek je plan''. Ik bewonderde je altijd om uit een rot situatie, toch het positieve ergens van in te zien. Net als bij de wandelmarathon, tijdens een hele dag vol met schelden en tieren, jij me toch iedere keer weer mee wist te sleuren. En die schaterlach waar ik mij normaal aan ergerde, Is nu een van mij mooiste herinneringen geworden.

        Bedankt voor je wijsheid, trots, En de liefde voor alles waar je van kon genieten.

        [Bobby]
        Colin Belde en zei: Ik denk dat er iets ergs gebeurd is met pa. Vervolgens iets over een ambulance en dat de politie niet wilde zeggen wat er was. Ik zei nog zo: Het zal wel niks zijn, niet te snel conclusies trekken. Nog even wachten. 15 minuten later was ik ontroostbaar. Maar ik moest Jessy bellen, en dat deed ik…

        [Jessy]
        Bobby belde zondag ochtend een keer of zes naar papa en daarna naar mij, of ik hem wilde ophalen van het station. Ik was op een festival dus “nee broertje, vraag maar aan Colin”. Bobby belde hierna heen en weer met Colin, totdat de politie belde naar Colin. Hij mocht niet weten waar het over ging, maar het voelde niet goed. De politie was bij Colin langs geweest en een uur na Bobby zijn eerste telefoontje belde hij mij weer om te vragen “of ik zat”. Bob zei drie woorden en ik verloor alle controle. “dit kan niet, zeg dat het niet zo is” schreeuwde ik tegen Pim over de hele camping. Maar dat kon hij niet, want het was echt gebeurd. Uren duurde het voor ik stopte met gillen en huilen, en daarna werd het stil in mij.

        Lieve papa,
        Dit was niet de planning.
        Ik dacht dit jaar, dat alles op zijn plaats zou gaan vallen. Met name de band met jou. De laatste jaren werd hij steeds sterker en ik belde je elke week, uren als het kon. Samen lekker eten, naar de stad of zelfs naar feestjes. Ook zouden we aanstaande zomer samen beginnen aan één van de meest belangrijkste reizen in mijn leven, ik zou alleen naar canada gaan en jij zou me daar naartoe brengen. Ik maakte nog het grapje dat ik alleen voor jou een enkeltje had geboekt. Wat moest je hard lachen toen ik dat zei. Nee we zouden echt drie weken samen in een tentje gaan en de mooiste auto huren die we konden vinden op internet. Jullie weten dit misschien niet van mij, maar ik doe bijna niks alleen. Net als papa ben ik graag onder de mensen.

        Als ik mijn ogen sluit, dan zal ik weer met je dansen op ‘dochters’, van Marco Borsato. Als ik antwoord wil op vragen die ik je nog wil stellen pap, dan hoop ik dat alle mensen die jou kende, jou stem willen zijn. Ook zal ik goed voor je aandelen zorgen die je in onze studentcompany hebt gestopt, waar je ondanks de door mij opgestelde financiën toch nog op durfde te wedden.

        [Bobby]
        Lieve papa,
        Jij was degene die mij ertoe aanspoorde om altijd dat stapje extra te maken, nooit genoegen te nemen met minder en altijd te waken voor verslapping. En dat alles in pure kalmte als stille genieter. Behalve tijdens spelletjes natuurlijk, dan doen wij er alles aan om te winnen.
        Jij leerde mij om met opgeheven hoofd en vol zelfvertrouwen ieder obstakel te overwinnen. Een kwestie van even geduld en goed nadenken: “neem je tijd”, zou jij dan hebben gezegd. Zonder jou zouden Colin, Jessy en ik hier niet hebben gestaan zo. Dit alles deden wij voor jou en niet is eigenlijk goed genoeg. Maar jij zou hebben gezegd: “Hoezo? Het is toch gewoon goed zo?” En eigenlijk is dat het ook.

        Kinderen van Hugo - Zoutelande
        4 april 2016

        Deel deze pagina:

      • Lieve Bobby, Jessy, Colin en Jolanda,
        reactie 53   |   niet OK
        Het afschuwelijke bericht van Hugo hoorde we via mijn moeder en jullie (oud) tante Janny. De laatste keer dat we Hugo zagen was afgelopen zomer bij de familie reünie. Ondanks dat we niet veel contact hadden was het des te leuker dat Jessy en Colin er bij konden zijn met je vader. We hebben nog gezellig zitten kletsen. Dat zijn de laatste, goede herinneringen aan Hugo. Heel onwerkelijk. Wij wensen jullie alle sterkte voor de toekomst.
        Cora en Vincent

        Cora - Hoogland
        3 april 2016

        Deel deze pagina:

      • reactie 52
        jan

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        jan - Nieuwdorp

        3 april 2016

      • Lieve Bobby, Jessy en Colin
        reactie 51   |   niet OK
        Papa`s sterven niet
        Ze glijden hooguit naar de overkant
        Ze leven verder in wie blijft
        In woorden en gedachten
        In verhalen, gevoel en tederheid


        Papa`s sterven niet
        Ze blijven altijd in de buurt
        Je ziet hen in de spiegel
        in een stukje van jezelf
        Je voelt hen in de pracht die leven heet

        We hebben jullie lieve vader leren kennen ,in de tijd dat hij voor Leak Repairs werkte,en we jaarlijks het bedrijfsfeest hadden in Westduin ,en later andere plaatsen waar het feest gehouden werd.
        Dat was altijd supergezellig,in die tijd!!
        Vorig jaar Juni was hij nog op het afscheid van Marius,toen hij met Pensioen ging,en zelfs ook nog in 2002 ,bij zijn 40 jarig jubileum in augustus.Zo lief dat hij daarvoor de moeite nam ,om te komen!!Want hij was alweer een tijd weg ,bij dat bedrijf.
        Wat een pracht afscheid was het vrijdag j.l.Jullie hebben het afscheid zo sterk gedragen!!!
        We hopen dat jullie heel veel steun aan elkaar zullen hebben,en blijven hebben,maar zo te zien ,zit dat wel goed!!
        Huug zal trots op jullie meegekeken hebben.
        Jullie vader zal voortleven in jullie drieen,zijn kanjers!!!

        We wensen jullie heel veel kracht en sterkte toe,en al het goede voor de toekomst.
        Marius en Carla van Gemerden

        marius en carla - vlissingen
        3 april 2016

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.