Auf der anderen Seite des Weges

Der Tod ist nichts,
ich bin nur in das Zimmer nebenan gegangen.

Ich bin ich, ihr seid ihr,
das, was ich für Euch war, bin ich immer noch.

Gebt mir den Namen,
den ihr mir immer gegeben habt,
sprecht mit mir, wie ihr es immer getan habt,
gebraucht nie eine andere Redeweise.

Seid nicht feierlich oder traurig,
lacht weiterhin über das,
worüber wir gemeinsam gelacht haben.

Betet, lacht, denkt an mich, betet für mich,
damit mein Name im Haus ausgesprochen wird,
so, wie es immer war.

Ohne irgendeine besondere Bedeutung
ohne die Spur eines Schattens.

Das Leben bedeutet das, was es immer war
der Faden ist nicht durchschnitten.

Warum soll ich nicht mehr in euren Gedanken sein,
nur weil ich nicht mehr in eurem Blickfeld bin?

Ich bin nicht weit weg,
ich bin nur auf der anderen Seite des Weges.

Hallo Irm en familie,
Heel veel sterkte met het verlies van onze vriend Huub.
Wij hopen dat Huub zijn verdiende rust gevonden heeft.
Hoije Huub ,tot eens.
Jo,Helma en de kids.

Mijn oprechte deelname aan de familie en nabestaanden gaan bij deze.

Gelukkig was ik in de omstandigheid om in opdracht van de MCC Meijel Huub in een kleine sponde van tijd te gedenken.

Lieve Huupke,
vandaag......voor de laatste keer samen
afscheid.....het doet zoveel pijn
vaak waren we samen in het AZM of in Weert
nu moeten we jou alleen laten gaan...
doeiiii Huupke wij zullen jou nooit vergeten...NOOIT

Lieve Huub?

Dat je geliefd bent bij velen hebben we vanavond tijdens de avondwake mogen zien.
Je familie, je vrienden, je buurtgenoten, de mensen uit het verenigingsleven [MCC Meijel ? Biljartclub ? Beugelclub ? HSV de Noordervaart]
Het was druk? Het was een mooie dienst? Mooie accordeon muziek?
En het verhaal [wat jezelf nog uitgezocht had] was kippenvel, zo liefdevol, zo warm, zo bijzonder zo als ook jij bent?

Huub,
Jij was een zon in onze vriendengroep
Altijd vrolijk en spontaan.

Wij voelen een grote leegte.
Nu je van ons bent heen gegaan.

Je was te kort op deze aarde
Maar voor ons van onschatbare waarde.

Huub we zullen je missen.....

Je barbeque-vrienden.

Lieve Huub.

Afgelopen weekend is voor ons heel zwaar geweest toen we wisten dat je er niet meer bij kon zijn. Ieder minuut misten we je inzet die er iedere cross weer voor 100% was. Ook het opjutten samen met je vaste maatjes Jo en Herman was een gemis. Het opjutten van Jo met he Grysje, met het antwoord van jou wat is er verrekte kale heeft me wel duizenden keren door het hoofd geraasd. Gelukkig heb je nu je rust gevonden want donderdag zei je me nog, dit moet maar niet te lang meer duren. Maar het gemis is niet te bevatten.


Irma en de kinderen heel veel sterkte.

Johan Gerty en Daantje Nies
(voorzitter MCC Meijel)

Irma, kinderen, familie en vrienden sterkte met dit grote verlies.

Ralph, Silvia, Sem(lid MCC Meyel)

Woorden kunnen dit grote verlies niet beschrijven,
Woorden van sterkte zijn niet genoeg,
Wij mensen kunnen dit niet begrijpen,
Waarom,waarom toch zo vroeg?????

Wij denken aan jullie,liefs Patrick,Soffie,Sem en Lynn

Een traan heel bewogen
Brand er in onze ogen
Wij kunnen hem niet weerstaan
En laten hem gaan?

Een rilling heel spontaan
Voelen we door ons lichaam gaan
We kunnen ons niet kleden
Tegen deze kou?

Gedachten flits door ons hoofd
Het voelt nog als verdoofd
We kunnen het niet bevatten
Waarom moest jij nu gaan?

Een vloed van woede
Probeert ons lichaam te voeden
Maar we laten hem niet toe
Dit gevecht maakt ons moe?

Een golf van liefde
Voelen we stromen
We kunnen er niet aan ontkomen
Jij had nog zoveel liefde?

Een warme gloed
Doet ons even goed
We kunnen ons even warmen
Maar willen je zo graag omarmen?

Een mooie herinnering
Zal jij voor altijd blijven
Wij zullen je nooit vergeten
Lieve Huub dat moet je weten?