Dag familie van Ineke,
Gedachten en vragen vallen samen, wij de leesclub, Marlies, Hennie, Marijke, InekeH, Joke memoreerden wie bij ons gelezen hadden. Ook InekeB, en Petra🕯werden genoemd. Het lezen verbond ons en door de diversiteit van de boeken gaf het ook een kijkje hoe een ieder van ons in het leven stond. Ineke reisde graag en kon daar mooi over vertellen, ze bracht tastbare herinneringen mee. Als ze een boek inbracht wisten wij ons goed geïnformeerd als een echte juf gaf ze uitleg en prikkelde tot discussie. En we hoefden het niet met elkaar eens te zijn. Ineke stopte met de leesclub toen ze bemerkte dat haar cognitie achteruit ging??? Soms waren er korte bezoekjes en ook die stopte. Een verdrietige loop in het leven. Veel sterkte want ook Ineke zal gemist worden. Namens de leesclub, Joke Hendrikse.

Beste Peter en familie, Abcoude 03-01-2021

Helaas een beetje laat maar Aad en ik ( Ineke Bon-de Groot ) condoleren jullie bij deze met
met het verlies van Ineke. Wij hebben mooie herinneringen uit het verleden, zeker de keren dat we het ouderlijk huis van Ineke zijn geweest.

Ineke Bon herinnert zich zeker de goede warme samenwerking en, bewaart deze gedachten.
De reden dat wij niet bij de afscheidsbijeenkomst waren, heeft te maken met het ziektebeeld van Aad.
Hij is half oktober zeer plotseling overvallen door een herseninfarct met uitval van gehoor,
lopen enz. Nu zit Aad in de revalidatieperiode en gaat langzaam vooruit in het herstel.

Nogmaals onze excuses voor het niet aanwezig zijn en wij hopen in de toekomst nog eens
contact te hebben.

Veel sterkte.

Wij wonen nog steeds in Abcoude en jullie zijn van harte welkom.
Als wij jullie ergens mee van dienst kunnen zijn, hier is het adres:

Aad en Ineke Bon
Doude van Troostwijkstraat 53
1391ER ABCOUDE
TEL.0294.28453
E-MAIL: bon.beveiliging@ziggo.nl

Beste Peter en familie

Wat verdrietig om te vernemen dat Ineke overleden is. Ineke werd aan het einde van haar werkende bestaan gevraagd een AZC-UV-schooltje op te zetten. Met haar ervaring op de vroegere AZC-school en haar enorme organisatietalent een leuke uitdaging voor haar. Binnen no-time moest de boel op poten gezet worden en werd er een sidekick/leerkracht gezocht. Viavia hoorde ik dat Henk en zij iemand zochten, ik belde, mocht de volgende dag op gesprek komen en aan het eind van het gesprek had ik de baan. Zij, de oude rot in het vak en ik die nog aan het begin van mijn carrière stond. Maar toch, beide buitenlandervaring, open blik en sociale inborst. Het klikte meteen tussen ons.
We startten met één klas op het AZC, verhuisden later naar t klooster en groeiden al snel naar 3 klassen. We vormden een klein maar fijn team om ons heen. Ineke had een duidelijk plan, legde en onderhield contacten waar nodig en gaf ons leerkrachten veel autonomie. Ze was zo nu en dan streng en beslist; met puzzelen begin je met de hoekjes, dan de rand en dan pas de binnenstukjes. Ik hoor het haar nog roepen: 'Eerst de hoekjes!!'. Ze had hart voor alle kinderen, maar ook voor ons. Samen zijn we een aantal keren op pad geweest, naar bruiloften van collega's, maar ook even op en neer naar Duitsland een paar djembé's halen voor de school. Als je met een avontuurlijk plan kwam was Ineke er altijd voor in. Jammer genoeg zijn we elkaar uit het oog verloren na haar pensioen en mijn verandering van baan. Ze zou de reizen gaan maken die ze nog op haar lijstje had staan, wellicht nog voor VSO aan de slag. Heeft ze daar nog iets van kunnen doen?
Ineke, ik wens je nu een goede reis, groet je Petra als je haar tegenkomt? In mijn herinnering leef je voort.
Lieve familie, heel veel sterkte.

Lieve familie van Ineke,
ISamen, Ineke en ik, waren lid van de toercommisssie van RV Hemus. We organiseerden roeitochten in binnen- en buitenland. Bij een geplande meerdaagse tocht in het Weerribben gebied gingen we ter plekke kijkjen of hetgeeen we wilden wel uitvoerbaar was. Op de 1ste dag van de toertocht kwam de regen in Steenwijk met
bakken uit de hemel. Daar stonden we met alle deelnemers bij RV "t Diep, roeien was niet mogelijk. IIneke zat niet bij de pakken neer, organiseerde metteen een heerlijke lunch in Steenwijk en llater regelde ze op de camping in Ossenzijl ,waar we zouden overnachten, dat het avondeten in het restaurant klaar stond.
Zo herinner ik mij Ineke, altijd actief, goede organisator en heel behulpzaam.
Vanmiddag heb ik alle fotoboeken van onze toertochten in het buitenland nog eens doorgebladerd. De laatste tocht was in 2013 vanuit Berlijn over de rivier De Havel. Zoete herinneringen aan een leuke tijd, maaar ook het verdrietige besef dat ik deze roeivriendin nooit meer zal zien.

Lieve familie,
Zo maken we nog een wandeling, arm in arm, Sinterklaasliedjes zingend en genieten van de pepernoten en ineens is het voorbij...
Ik heb Ineke 2 jaar geleden mogen leren kennen en heb m.b.v. de CRDL mooie en bijzondere contactmomenten met haar beleefd. Ook voor mij ontzettend waardevol geweest.
Rust zacht Ineke en een lieve, warme groet voor de familie.
Sandra Schuin

Beste Peter, Sander, Mirian en Guido,
Hierbij onze oprechte deelneming met het verlies van Ineke. Het zal ook een bevrijding zijn voor haar maar zeker voor jullie. Wat een bijzondere vrouw en moeder is ze geweest.
De meeste herinneringen van ons zijn natuurlijk de feestjes op Curacao en met de reünie weekenden.
Sfeer kon ze zeker maken maar ook hebben we serieuze gesprekken gehad.
We wensen jullie heel veel sterkte voor de komende tijd.