Wat een trieste nieuws. Ita was mijn collega bij EGM Architecten waar zij zich hard inzette om architectuur voor mensen toegankelijker, begrijpelijker en aangenamer te maken. Ik kende haar vooral als expert op het gebied van sociale veiligheid en toegankelijkheid en haar gedrevenheid voor werk was aanstekelijk. Ik zal haar missen maar tegelijkertijd ook de tijd koesteren dat ik samen met haar aan projecten kon werken en veel van haar kon leren. Ik wens haar familie veel sterkte in deze moeilijke tijd.
Sanja Durmisevic

Het koekblik, thee met melk.
Begrippen die met het heengaan van Ita zoveel betekenis verliezen.
Ik zie haar nog om de hoek komen in Wageningen, in die Renault, 'het koekblik'; een indrukwekkende, zelfverzekerde studente, verder in de studie dan wij, dus een vrouw van de wereld. Ita wist wat ze wilde, waarheen ze op weg was. In de Lucie, De Lustrum Commissie van de WSKOV, we schrijven 1980, was zij de ongeschreven leider. En wat hebben we een lol gehad. Zij was degene die Karen aan de drank heeft geholpen (thee met melk = jonge jengever met jus d'orange), gelijk maar met theeglazen tegelijk, want drankglazen waren er niet in huize Pon. Wij, Jeroen, Henno en ik, hielpen daar graag bij. En zo is het altijd gebleven. Ita bleef Ita en ze was rolvast. Haar plezier, haar 'can-do' mentaliteit, no-nonsense, recht voor zijn raap, benoemen wat benoemd moet worden, oeoeoeoe, wat gaan we dat missen. En wat laat ze mooie, fijne herinneringen na. Een leven om te vieren.
Vrienden van Ita, lieve Leo - grote fijne broer - heel veel sterkte met het verwerken van je verlies.
Marion Derckx, Canberra

Beste familie en vrienden van Ita,
Een onverwacht slotakkoord, dat was het bericht van Ita’s overlijden ook voor ons. We moeten toegeven dat we haar al een paar jaar niet hebben gezien. Maar daarmee was ze beslist niet uit ons hart.
Wij hebben, ieder op onze manier, een band met haar gehad. Voor Annelies was Ita de opvolger bij Akademie De Laan, later Haagsche Hogeschool, als docent Wonen (jaren tachtig). Een positie waar Annelies bij de start van de opleiding Toegepaste Huishoudwetenschappen vorm aan had gegeven, en waar Ita op haar manier vervolg aan gaf. Waar Ita zich uiteindelijk iets meer naar de mens in de stedenbouw ontwikkelde, stond voor Annelies de bewoner centraal. Maar binnen het curriculum pasten beide benaderingen. Beiden gingen uiteindelijk hun weg, en zo af en toe zagen ze elkaar nog.
Voor Ernst was Ita een vakgenoot in de ergonomie. Zij was van 1993-1995 bestuurslid in een vereniging waar Ernst zich met hart en ziel voor inzette. Toen het driejaarlijkse wereldcongres ergonomie 2006 in 1999 voor Nederland geworven werd, moest er een Stichting komen die toezicht zou houden op de organisatie. Ita bleek een zeer geschikt persoon voor die functie. Samen met Hein Daanen en Allard van der Beek heeft ze zeven jaar lang die rol vervuld, terwijl Ernst congress chair was. Menig maal vergaderden we bij haar aan de Maas, waar ze naast haar inhoudelijke rol ook nog eens een warme en persoonlijke gastvrouw was. Het vijfdaagse congres is, mede door haar inzet een enorm succes geworden, met 1500 deelnemers uit zo’n vijftig landen.
We hebben Ita’s overlijden ook gedeeld met degenen die binnen de Nederlandse Vereniging voor Ergonomie (nu Human Facors.nl) met haar samenwerkten. De vereniging zal op de website https://www.humanfactors.nl/ en in het Tijdschrift aandacht schenken aan haar rol en overlijden.
De tekst bovenaan de kaart spreekt ons erg aan, en vinden we ook zo mooi passen bij Ita. En wat een dierbare en prachtige foto!
We wensen jullie een warm afscheid donderdag, en vele mooie herinneringen.

Ernst en Annelies Koningsveld-den Ouden

Wat een verdrietig nieuws.
We werkten ruim 15 jaar samen op de Willem de Kooning Academie, je was vaak de rots in de branding, zeker als het aankwam op het voorbereiden van vergaderingen en het op tijd aanleveren van de diploma teksten.
Heel veel sterkte met dit grote verlies voor alle nabestaanden.
Jan

Lieve Leo, jaren was je onze buurman en door jouw kennen wij Ita. We zagen haar niet zo vaak, maar wij bewaren goede herinnenringen aan haar en je ouders. Heel veel sterkte, van de buren van Dwarsdiep in Nw. Pekela.

Beste Leo, beste vrienden van Ita,

Graag wil ik jullie condoleren met het overlijden van jullie lieve zus en vriendin!
Wat schrok ik toen ik Ita’s overlijdensadvertentie in de krant zag staan!

Ita en ik leerden elkaar kennen in Wageningen, waar we op Asserpark 10C buren waren op deze gezellige afdeling. We zongen samen in de WSKOV en zaten beiden in het bestuur.

Ik herinner me Ita als een vrolijke, sociaal bewogen en gedecideerde studente, vol initiatieven die ze ook verwezenlijkte, ze was een echte kartrekker in meerdere disciplines.

Ik wens jullie heel veel sterkte, ze zal ongetwijfeld erg gemist gaan worden.

Met hartelijke groeten,
Annemarie de Jong-Nagelsmit