Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Jaap Harjer

31-03-193309-10-2020
      Wij vinden het fijn als u mooie herinneringen en/of foto's aan Jaap met ons zou willen delen.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Vriend Maarten Wichers overleden
        reactie 19   |   niet OK
        Mijn oom Maarten Wichers is 8 mei overleden en aanstaande dinsdag is de uitvaart. Ik ben zijn nichtje en in zijn telefoon vonden we de naam en het telefoonnummer van uw vader. Ik denk dat zij elkaar gekend hebben uit Nijmegen. Maarten woonde net als mijn moeder en zijn broer een andere zus en ouders op de Berg en Dalse weg. Mogelijk zijn ze samen naar het Canisius gegaan of zo. Maarten staat ook op Memori.

        Iris - Vlissingen
        14 mei 2022

        Deel deze pagina:

      • Mijn afscheidssppeech - Deel 2
        reactie 18   |   niet OK
        Afgelopen donderdag ging ik met hem naar de spoedeisende hulp. Ook toen bleef hij positief en maakte nog een grapje toen er een thoraxfoto gemaakt werd. “Word ik nu fotomodel?”. Helaas kon er niets meer voor hem gedaan worden. Hij ging per ambulance terug naar Malderburch. Vanaf die avond tot de volgende dag 14:00 uur heeft hij voor zijn leven gevochten. Hij werd pas rustiger toen ik kalmerende klassieke muziek opzette. Een pianoconcert van Mozart kwam voorbij, maar ook een instrumentale versie van Scarborough Fair wat iedereen kent van Simon & Garfunkel.
        ARE YOU GOING TO SCARBOROUGH FAIR
        PARSLEY, SAGE, ROSEMARY AND THYME
        Daarna heeft hij ons verlaten……
        Het lied is eigenlijk een Engelse ballade uit 1670 en mogelijk zelfs nog ouder. De terugkerende zin parsley, sage , rosemary and thyme heeft betrekking op de bijzondere werking die aan deze kruiden werden toegekend:
        Peterselie: dat de bitterheid van de smaak (en gevoelens) verdrijft
        Salie: dat kracht en wijsheid brengt
        Rozemarijn: dat symbool staat voor liefde en trouw
        Tijm: een symbool voor kracht en moed
        Dit alles wens ik hem toe.
        Lieve pa, rust zacht!



        Jacqueline - Malden
        24 oktober 2020

        Deel deze pagina:

      • Mijn afscheidsspeech - Deel 1
        reactie 17   |   niet OK
        Lieve mama, Jeroen, vrienden, verpleegkundigen van Malderburch en familieleden.
        Allereerst wil ik jullie bedanken voor het feit dat jullie gekomen zijn of deze dienst via de livestream volgen. Mijn vader zou versteld hebben gestaan van deze hoeveelheid mensen. Ik ben zeker dat er ook veel mensen de livestream volgen i.v.m. het Corona virus.
        Wij hebben maar een kleine familie en veel familieleden en vrienden van pa zijn inmiddels overleden.
        Mijn vader werd op 31 maart 1933 in Den Helder geboren. Zijn zus Tiny was 7 jaar ouder.
        Zijn opa Jacob Harjer had eerst samen met vader Barend een verhuisbedrijf. Destijds was dat nog met paard en wagen. Op één van de getoonde foto’s staat mijn vader met de nagebouwde speelgoedversie van de verhuiswagen. Mijn vader’s interesse in paarden is in die tijd ontstaan. Later opende zijn vader een meubelzaak in het centrum van Den Helder.
        Pa had altijd een sterke eigen wil, ook op jeugdige leeftijd. Hij vertelde mij dat hij als kind een bokkenwagen had. Hiermee is hij zelfs op 9-jarige leeftijd zonder zijn ouders iets te vertellen van Den Helder naar Anna Paulowna gereden…een afstand van 18 km!
        Hij vertelde ons ook dat hij het op school maar saai vond. Tijdens zijn lessen tekende hij liever. Toen kwam de 2e Wereldoorlog. Den Helder had een marinebasis en men vreesde een bomaanval door de Duitsers. Vooral oma Gré was erg bang. Het gezin besloot om naar Nijmegen te verhuizen. Aan de Willemsweg opende zijn vader opnieuw een meubelzaak die later door mijn vader werd overgenomen.
        Hij was trots op zijn winkel, maar eigenlijk beleefde mijn vader meer plezier in zijn hobby’s. Hij schilderde en organiseerde diverse exposities. Ook speelde hij graag piano (klassiek en vooral jazz). Hij speelde in diverse jazz combo’s. Tijdens één van zijn optredens in de Stellakelder in Nijmegen heeft hij mijn moeder ontmoet. Zij trouwden, ik werd geboren en zij verhuisden naar de Vermeerstraat in Nijmegen-Oost waar wij helaas maar tot mijn 3e jaar als gezin samen waren. Later woonde pa nog samen met Nel totdat Nel in 2005 overleed. Nadat mijn vader zijn winkel aan de Willemsweg verhuurd en later verkocht had kon hij zich helemaal storten op zijn hobby’s: schilderen en muziek. Mooi om naar zijn exposities en optredens te gaan en hem zo trots en blij te zien. Ook bouwde hij een model van een stoomcarrousel waar heel wat tijd aan besteed werd.
        Hij genoot ook van reizen. Hij reisde graag naar Oostenrijk, Italië, Frankrijk en Indonesië. In 2010 is hij nog samen met mijn moeder naar New York geweest.
        Wij merkten vanaf 2010 dat het geheugen van pa hem steeds vaker in de steek liet. Het ging nog weleens mis met onze afspraken. Ik herinner mij o.a. dat wij op mijn verjaardag in 2014 in Nijmegen uit eten zouden gaan. Met verschillende auto’s vertrokken we uit Malden. Mijn vader kwam maar niet aan in Nijmegen en hij was niet te bereiken. We maakten ons zorgen, want niemand wist wat er aan de hand was. Ik kreeg pas om 23:30 uur contact met hem. Hij vertelde dat hij onderweg naar ons verdwaald was. Een man vertelde hem dat hij in Wijchen was i.p.v. Nijmegen. Een paar maanden later moest hij naar zijn tandarts in Grave. Ik wilde samen met hem gaan, maar dat wilde hij niet. Die weg die kende hij wel. Hij is erheen gereden, heeft zich laten behandelen door de tandarts, maar kon daarna zijn auto niet meer vinden……De volgende dag had de tandartsassistente de auto gevonden….op een vergunninghoudersparkeerplaats achter een restaurant. Ik haalde de auto de volgende dag samen met Jeroen op. Op de brug bij Grave werd ik door de politie gebeld met de mededeling dat ik in een gestolen auto reed. Mijn vader had de auto waarschijnlijk als gestolen gemeld, maar wist er niets meer van…...In datzelfde jaar kreeg hij na onderzoek de diagnose Alzheimer.
        In de eerste jaren bleef hij redelijk stabiel. Hij bleef grapjes maken en kon genieten van koffie met iets lekkers. Piano spelen en schilderen lukte niet meer, zijn stoomcarrousel haalde hij uit elkaar…. Thuis kreeg hij steeds meer zorg: een huishoudelijke hulp, Buurtzorg, Home Instead, vrijwilligers en wij als mantelzorgers. Hij genoot van onze komst en wanneer we vertrokken zei hij steeveest “tot spoedig ziens – Wanneer kom je weer?”.
        Helaas ging hij ook lichamelijk achteruit en werd valgevaarlijk. Hij is o.a. van de trap en door een glazen deur gevallen. Zorg kon thuis niet verder worden opgeschaald. Wij stelden hem voor om voor zijn eigen veiligheid te verhuizen naar een zorgcentrum, maar hij wilde liever in zijn eigen woning blijven….totdat het dit jaar echt niet anders meer kon. Hij is op 6 juli naar zorgcentrum Malderburch verhuisd waar hij het enorm naar zijn zin had. In zijn beleving woonde hij daar al jaren. Ook daar bleef hij grapjes maken en sloot hij vriendschap met een andere bewoner. Ik trof de heren soms weleens samen aan met een wijntje bij de tv.
        Afgelopen maand merkten wij dat hij kortademig/ benauwd was. Vanaf dat moment ging hij achteruit.

        Jacqueline - Malden
        24 oktober 2020

        Deel deze pagina:

      • Namens Niek Groothuijse
        reactie 16   |   niet OK
        Hoi Jaap,
        Helaas kunnen we niet meer samen zingen. Ik bedoel dus geen Hollands repertoire maar jazz standaards bijvoorbeeld All the things you are of goede nummers van Dave Brubeck, ook schuwde je het bebop en ander repertoire niet.
        Waar is de tijd toch gebleven dat de schnabbels zo binnen kwamen. Iedere week hadden we wel een jig. En iedere keer als ik bij je op bezoek was was het dezelfde verwondering die je uitsprak
        Waar is de tijd toch gebleven?
        De jazzmuzikanten Huub Estourgie, Peter Nagelhout en Wim Arentzen waren jouw vaste begeleiders.
        Jaap ik zal je missen net als vrolijkheid als we het hadden over onze muziek!

        Tot ziens in onze repetitieruimte, Niek

        Jacqueline - Malden
        24 oktober 2020

        Deel deze pagina:

      • Muziek
        reactie 15   |   niet OK

        Jacqueline - Malden
        24 oktober 2020

        Deel deze pagina:

      • Muziek
        reactie 14   |   niet OK

        Jacqueline - Malden
        24 oktober 2020

        Deel deze pagina:

      • Muziek
        reactie 13   |   niet OK

        Jacqueline - Malden
        24 oktober 2020

        Deel deze pagina:

      • Muziek
        reactie 12   |   niet OK




        Jacqueline - Malden
        24 oktober 2020

        Deel deze pagina:

      • Eerste nummer tijdens het afscheid
        reactie 11   |   niet OK

        Jacqueline - Malden
        24 oktober 2020

        Deel deze pagina:

      • Tijdens het afscheid getoonde foto's
        reactie 10   |   niet OK

        Jacqueline - Malden
        24 oktober 2020

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.